Abstract

‘Zij die de waarden van de Europese Verlichting hoogachten, moeten vasthouden aan de rationele mentaliteit, getemperd door nederigheid en respect voor de Ander. We moeten ook de vrijheid beschermen tegen de willekeur en laten zien dat de emancipatoire kracht van de Verlichting niet louter een vrijbrief was om taboes te doorbreken en aanstoot te geven als doel op zich. Er zijn geen grenzen meer die de moeite waard zijn om te doorbreken: de Verlichting brengt zichzelf met haar onmatigheid in levensgevaar. Er is geen toekomst voor Europese waarden als we de lelijkste kanten van de elitaire en populaire cultuur van Europa star blijven verdedigen uit naam van de Verlichting. Misschien zijn er tegenwoordig zelfs meer raakvlakken tussen de intellectuele en spirituele waarden van de erfgenamen van Voltaire en die van de gelovigen, dan tussen de opvattingen van de philosophes en die van de verspreiders van de populaire cultuur en politieke opportunisten.’