Abstract

‘Bijna veertig jaar later, in 2007, is het mijn opdracht te mijmeren over deze verontrustende nalatenschap, deze onontkoombare verzameling contexten die de voorwaarden scheppen voor het vertellen van mijn levensverhaal. De betekenis en nalatenschap van de jaren zestig is een kwellend moreel en politiek probleem gebleken, niet alleen in de Verenigde Staten, maar in de hele westerse wereld [...]. Wat is de relatie tussen toen en nu? Is een dergelijke vraag in deze tijd van vrijelijk rondreizende individuen die zijn verlost van sociale verplichtingen en wederkerigheid, nog steeds gerechtvaardigd? Als de maatschappij niet relevant meer is, doet de geschiedenis er dan nog toe? Hoe moet je jezelf verantwoorden in een tijd waarin alleen al het stellen van de vraag over verantwoordelijkheid zo veel weerstand oproept?’