Abstract

Bu çalışmanın temel konusu özgün bir toplumsal örgütlenme biçimi olarak cemaatin farklı ve tartışmalı anlamlarının Ferdinand Tönnies ve John Dewey gibi iki özgün düşünüre başvurarak incelenmesidir. Cemaat nosyonu müşterek yaşam biçimlerinin çözülmesi karşısında kaybolan aidiyet duygusuna karşı bir direnç noktası olarak okunabilir. Diğer taraftan, bireyin cemaat değerleri uğruna baskı altına alınmasının da sebebi olabilir. Cemaat kavramının bu farklı veçhelerini kavramak için, ilk olarak, Tönnies’in Community and Society yapıtına Dewey’in Public and its Problems ile ilişkisi içerisinde değinilecek, sonra ütopyacı cemaatlerin Marx’ın iddia ettiği gibi başarızlıkla sonuçlanıp sonuçlanmadığı ya da bu deneyimlerin hala bize hitap edecek bir şeyleri olup olmadığı tartışılacak, ardından ütopyacı cemaatler ve Afro-Amerikalıların kölelik deneyiminin cemaat nosyonuna katkıları incelenecektir. Bununla niyet edilen, kendisi hazır bir reçete vermediğinden, cemaat deneyimini demokrasi ile özdeşleştiren Dewey’in savının tarihsel olarak temellendirilip temellendirilemeyeceği sorusuna bir yanıt aramaktır.