Abstract

Problem reprezentacji w nauce jest intensywnie badany tylko w odniesieniu do nauk empirycznych, przy czym – co ograniczające i wadliwe – w wynikach tych badań dominuje jeden typ identyfikacji relacji reprezentacji, a mianowicie odwołujący się do podobieństwa, w szczególności do izomorfizmu. W tym tekście pokazuję, że zagadnienie reprezentacji w nauce ma trzy braki i wady, które należy usunąć, odkrywając nowe pola rozważań i w związku z tym inicjując nowe badania. Zagadnienie reprezentacji jest ograniczone do wątpliwego identyfikowania reprezentacji jako podobieństwa, nie obejmuje problemu reprezentacji w naukach technicznych i komputerowych, nie rozróżnia nauk opisowo-eksplanacyjnych od nauk stosowanych. Różnice w relacjach reprezentowania, w tym w typach obiektów reprezentowanych i reprezentujących, pokazują najgłębszą różnicę w naturach tych nauk. Wniknięcie w problem reprezentowania otwiera całe obszary dociekań, które mogą prowadzić do bogatszej i szerszej koncepcji nauk niż te dotychczasowe. Ewenementem jest, że obszary te są w niewielkim obecnie stopniu badane w dzisiejszej filozofii.