Abstract

In de OU-cursus presenteert Prof. Dr. H.G. Geertsema de kennisopvatting vanuit reformatorisch wijsgerig perspectief. Daarin wordt uitgegaan van de gedachte dat de werkelijkheid vanuit Gods bedoeling moet worden verstaan; als diens maaksel en als antwoord op diens belofte-bevel. Dat betekent voor de kennis dat overeenkomstig die bedoeling recht moet worden gedaan aan de eigen aard en de kwalitatieve bepaaldheid van de dingen. Deze opvatting fungeert als een kritische toets voor andere kenopvattingen, met name die van Plato en Descartes. In dit artikel zal ik daarop een reactie geven vanuit rooms katholiek gezichtspunt.