Abstract

Główne problemy planowego artykułu dotyczą krytycznej ana - lizy uniwersalistycznych roszczeń wysuwanych przez rozmaite podmioty pozaparlamen - tarnej polityki, w tym wypadku część tzw. miejskich ruchów społecznych. Podstawowe pytanie jakie stawiam dotyczy możliwości takiego modelu pozaparlamentarnej polityczności, który próbuje być jednocześnie polityczny i aideologiczny. Przedmiotem rozważań są wewnętrzne napięcia pomiędzy rozmaitymi frakcjami miejskich ruchów spo - łecznych we współczesnej Polsce, ze szczególnym uwzględnienie kontekstu tak zwanych „narracji konkretnych” jako próby ich „odpolitycznienia”. Konkluzją rozważań jest kon - cepcja „demokracji miejskiej”, przede wszystkim w jej wersji Purcellowskiej, jako możliwie proste narzędzie nietotalizującego, uniwersalistycznego pluralizmu politycznego.