Abstract

‘Het begint donker te worden. De zon projecteert nog even de schoorsteen van de buren op het enige witte stukje muur dat ik heb. Er valt ook nog wat licht op mijn boeken. Ik zie het werk van mijn opa, mijn oudoom en mijn overgrootvader naast elkaar staan. Mijn eigen boekje ligt er plat bovenop. Als ik consequent was, zette ik het tussen Gerard Kornelis en Karel in. Maar dat doe ik niet. Misschien moet ik binnen schrijversfamilies het alfabet loslaten en kiezen voor chronologie.’