Abstract

Prawo rozkładu Zipfa znajduje zastosowanie w bardzo wielu i często odległych od siebie dziedzinach rzeczywistości fizycznej, biologicznej czy też społeczno-ekonomicznej. Nasze rozważania umieszczamy w kontekście dyskusji filozoficznej na temat złożoności badanych układów fizycznych, która to złożoność daje się jednak efektywnie wyrazić przez proste relacje potęgowe. Pokazujemy, że pewne wielkości charakterystyczne dla relacji opisywanych przez układy fizyczne mają charakter relacji potęgowych. Prawo Zipfa jest emergentne z praw losowego zachowania układu rządzonych przez prawa wyprowadzane z teorii procesów stochastycznych. Z naszej analizy wynika, że prawo Zipfa świadczy o emergencji o charakterze metodologicznym.