Abstract

Het opstel van Paul van Tongeren is de laatste grotere verhandeling van het driedelige cursusboek. Ik acht het een waardig besluit, zowel wegens het thema als wegens de uitwerking. Die laatste kenmerkt zich door breedte, diepgang en helderheid. Niet verrassend overigens bij een auteur die in zijn Nietzsche-studies, beschouwingen over ethiek en andere onderwerpen dezelfde eigenschappen aan de dag legt