Abstract

Artykuł podejmuje kwestię obecności nierówności społecznych w polskiej debacie publicznej okresu transformacji. Szczególną uwagę zwraca się na sposoby uzasadniania neutralnego lub pozytywnego wpływu nierówności na gospodarkę i społeczeństwo. Rozważa się także rolę polskich elit intelektualnych w legitymizowaniu wzrostu nierówności społecznych i ich nowych wzorów. W konkluzjach wskazuje się na powrót problematyki nierówności do mainstreamu europejskiej debaty publicznej i politycznej w trakcie, i w efekcie kryzysu finansowego ostatnich lat.