Roots, Cogwheels and Clouds: A Tale of Encounters In her first book The Illusion of Freedom published in 2006 and in The Age of Gluttony published in 2010 Yıldız Silier focused on the notions of freedom and happiness respectively. This last book on justice completes her trilogy. Instead of taking injustices as a discourse on victimization, she focuses on the life experiences of resisting subjects and collates them through semi fictional tales, letters and diaries. The concrete, material foundations of injustices (...) are exposed in the Roots. The Cogwheels, puts forward what happens when the rebellions fail and the Clouds predict what would have happened if the rebellions had succeeded. Through these three axes, the past (the lost possibilities), the present (dystopia) and the future (utopia) are merged. -/- Those that resist the dictator in the country of animals, peasant risings in the 14th century England, women’s rebellion during the witch hunts in the 16th century Italy, 18th century slave riots in the plantations of West Indies and in workers’ rebellion in the 21st century in a Chinese factory that produces tablets and mobile phones; these are the main subjects of these semi fictional tales. In the second part of the book on “the meeting of old class mates” five friends having different political views discuss “what will happen to our country?” and uncompromising conflicts appear. The last part of the book includes three essays on the Gezi rebellion, Pontecorvo’s film Burn and Calvino’s book Invisible Cities. (shrink)

Şiir, masal ve destan yazarı olan Feqîyê Teyran, tasavvuf edebiyatının önemli şairlerinden biridir. Yaşantısı üzerinde derli toplu bilginin bulunmadığı müellifin şiirlerinin derlendiği Divan adlı eserinde en uzun manzume olan Şéx Sen’anî, dikkat çekici ve oldukça öğretici bir hikâyedir. Hikâyenin Fars, Türk ve Kürt edebiyatında tasavvuf meşrepli şairler tarafından sıkça kullanıldığı görülmektedir. Hikâyede; Hristiyan kızın sevgisine ulaşmak için elindeki maddî-mânevî makamları terk eden, içki içen, Hıristiyan olan, zünnar bağlayan şeyhin yolculuğu üzerinden Feqîyé Teyran, mecâzi aşktan ilâhi aşka seyr-i sülûku anlatmaktadır. (...) Bu aşk; Muhaddis, mutasavvıf ve adı kaynaklarda Abdürrezzâk olarak bilinen şeyhin ibretlik kıssasında, vahdet-i vücût anlayışı içerisinde değerlendirilmektedir. İlâhi nûrun mazharını sevdiğinde gören Şéxin hikâyesinde Feqî, ilâhî isim ve sıfatların hüküm ve eserlerinin zuhûrunun insanda gerçekleştiğini anlatmaktadır. Vahdet-i vücûd ilkesi ile alakalı vahdet-kesret, tecellî, cezbe, hayret, cemâl, yakîn, aşk gibi tasavvufî kavramların eserinde geçiyor olması, varlığın birliğini ispatlamak için geçerli, sağlam ve ikna edici hususlar olarak öne çıkmaktadır. (shrink)