1. Gommaṭasāra Jīvakāṇḍa evaṃ usakī bhāshā ṭīkā. -- 3. Labdhisāra-Kshapaṇasāra evaṃ usakī bhāshā ṭīkā.

v. 1. Theg bźin mdzod -- v. 2. Chos dbyiṅs mdzod -- v. 3-4. Theg mchog mdzod -- v. 5. Gnas lugs mdzod ; Tshig don mdzod -- v. 6. Man ṅag mdzod ; Grub mthaʾ mdzod.

The Buddha -- The Buddha's teachings -- The approaches and their philosophical systems -- The path of the cause-based approaches -- The fruition-based secret Mantra approach -- The Sarma tradition -- The Ningma tradition -- The extraordinary teachings: the Vajra heart essence.

Basic course of study of Buddhist logic and dialectrical studies prescribed for Rato Datsang, a monastery at Nyetang in Tibet, China.

Commentary on Bon interpretation of Madhyamika philosophy; includes root-text Dbu ma bden gnyis kyi gzhung.

Text with commentary on basic course of study of Buddhist logic and dialectrical studies prescribed for Rato Datsang, a monastery at Nyetang in Tibet, China.

Celem artykułu jest przedstawienie twórczości Pawła Jaszczuka, który dzięki swoim dokonaniom stał się reprezentatywny, zarówno dla literatury kryminalnej, jak i dla środowiska Warmii i Mazur. Od wielu lat pisze powieści kryminalne, przyczyniając się do rozwoju odmian gatunku, a jednocześnie korzystając z tej formy, porusza ważne współcześnie tematy. W jego utworach widać także przebieg pewnego procesu: rozpoczynając od narracji historycznej, w której ważne miejsce pełniła przeszłość, coraz częściej zabiera głos w sprawie teraźniejszości i jej wyznaczników: dominacji polityki w życiu, rozprzestrzeniania się (...) kultury masowej, rozpadu rodziny czy wszechobecnego ageizmu. Przedstawienie jego powieści kryminalnych ma wykazać, że w jego metodzie twórczej z jednej strony widoczna jest tendencja do eksponowania tematów związanych z przeszłością, a z drugiej strony mechanizm łączenia narracji historycznej z wątkami popkulturowymi. (shrink)

Knjiga jednoga od vodećih suvremenih talijanskih filozofa Giannija Vattima, Ecce komun, s podnaslovom Kako se novo-postaje ono što se bilo, značajna je iz nekoliko razloga. Prvi od njih leži u lucidnoj analizi tzv. »krize demokracije«, njenih institucija, te općenito predstavničkih tijela demokratskog političkog sistema. Povrh toga, ona ukazuje na krizu kapitalizma, koji nije u stanju smanjiti sve veće ekonomske razlike te čiji se razvoj pokazuje ekološki neodrživim. Osobito drugi dio knjige, prikazuje razvoj Vattimovih teoretskih promišljanja i posljedice tog razvoja na (...) njegove praktičko-političke stavove. Djelo ukazuje na ono što je novo u njegovu promišljanju, ali istovremeno i kako su te nove postavke i zaključci proizašli iz dosadašnjeg filozofskog puta autora. Konkretno djelo ukazuje kako promišljanje slabe misli, kritike apsolutnih vrijednosti, u ovom povijesnom trenutku nužno vodi zaključku da treba postati komunist. Isto tako na pitanje zašto čitati Ecce komun moglo bi se odgovoriti: zato da bi se u potpunosti shvatile ne samo praktično-teoretske implikacije Vattimove misli već i njezin razvojni put, pa utoliko i njezine osnove.This article examines Gianni Vattimo’s book-cum-political autobiography Ecce comu. Come si diventa ciò che si era . The principle value of this work lies in its discussion of the current political and theoretical position of the father of weak thought in relation to developments in his philosophical thought and his personal life. Vattimo’s position has been directly influenced by the concrete historical moment of widening economical differences and dominant “economicism”. More than any other previous work, in this book Vattimo calls for the need to think a communist ideal. With regard to the question over whether it is possible to be a communist today, Vattimo responds that not only is it a possibility but an imperative. In other words, if post-metaphysical philosophy of the present world intends to remain non-dogmatic, it must rediscover an anarchistic, libertarian and anti-totalitarian communism. Consequently, one of the goals of this paper is to explore what Vattimo means by being a Communist and his idea of Communism. The paper demonstrates that the Communism Vattimo has in mind is not a model of a perfect society but an ideal to follow in order to realize a truly democratic society. (shrink)

Od metafizycznej neutralności do metafizyki problemów. Status metafizyki w filozofii Husserla Streszczenie Artykuł prezentuje przejście filozofii Husserla od psychologii fenomenologicznej do fenomenologii transcendentalnej jako zwrot metafizyczny. Husserlowska fenomenologia przedtranscendentalna jako deskryptywna analiza fenomenów mentalnych wyklucza wszelkie metafizyczne pytania dotyczące istnienia świata zewnętrznego, podczas gdy fenomenologia transcendentalna nie jest metafizycznie neutralna, ponieważ ma za zadanie odsłonięcie ostatecznego sensu świata w jego faktycznym istnieniu. Z jednej strony, zgodnie z pierwszeństwem ejdetycznych możliwości przed rzeczywistością, fenomenologia transcendentalna jako nauka ejdetyczna poprzedza metafizykę jako naukę (...) o rzeczywistości i umożliwia ją. Z tego punktu widzenia fenomenologia transcendentalna może być rozumiana w znaczeniu ostatecznego ugruntowania metafizyki jako uniwersalnej i absolutnej nauki o faktach, która jest zwieńczeniem naturalnych nauk o bycie. Z drugiej strony, zasada pierwszeństwa istoty przed faktem nie znajduje zastosowania do transcendentalnego faktu konstytucji świata i ten irracjonalny fakt prowadzi do metafizyki jako filozofii dotyczącej „najwyższych i ostatecznych zagadnień”, takich jak teleologiczne, teologiczne i etyczne zagadnienia. Zagadnienia te okazują się irracjonalną resztą (metafizycznym residuum) fenomenologii transcendentalnej i jej zwieńczeniem. Słowa kluczowe: ejdetyczne możliwości, fakt absolutny, fenomenologia transcendentalna, metafizyka krytyczna, metafizyka problemów, nauka o faktach. (shrink)

W tekście zajmujemy się przeobrażeniami, jakie na przestrzeni wielu stuleci zaszły w rozumieniu uprawnień. W związku z tym interesują nas też zmiany w roli nadawanej skorelowanym z nimi obowiązkom oraz sprawiedliwości. Wychodząc od pierwotnego (obiektywnego) sensu praw jako przedmiotu sprawiedliwości, przechodzimy do nowożytnego podmiotowego (subiektywnego) ich rozumienia. Twierdzimy, że konsekwencją opisywanej transformacji jest zmiana struktury uzasadnienia praw. Mamy na myśli to, że prawa, pierwotnie uzasadniane regułami sprawiedliwości i równoważne obowiązkom, stały się od sprawiedliwości niezależne, a nawet, że tę ostatnią zaczęto (...) rozumieć jako regułę urzeczywistniania autonomicznie ustanawianych benefitów (czyli substancjalnie wziętych praw). (shrink)

Niniejszy zbiór tekstów poświęconych zagadnieniu poznania rozproszonego składa się z siedmiu artykułów napisanych przez naukowców z różnych środowisk akademickich w Polsce i różnych dyscyplin. Jego celem jest wywołanie interdyscyplinarnej dyskusji na temat kontrowersji związanych z filozoficznie rozwiniętą koncepcją poznania rozproszonego Witolda Wachowskiego, pojęciem afordancji oraz tzw. heurystyką ekologiczną. Książka Wachowskiego, Poznanie rozproszone. Od heurystyk do mechanizmów (2022), stanowi naturalny punkt wyjścia ze względu na wysiłek teoretyczny podjęty przez jej autora.

This article focuses on the interpretation of Homeric ἴσκε(ν) (Od. 19.203; 22.31) as well as its reception in Apollonius Rhodius (A. R. 1.834 et alibi) and Theocritus (Id. 22.167). I argue that the passage Od. 22.31-33, in which ἴσκεν (Od. 22.31) occurs, was owed to a bard’s imitation of Od. 19.203, who not only took ἴσκε (Od. 19.203) as a verbum dicendi but used ἴσκεν ἕκαστος ἀνήρ at Od. 22.31 as a semantic equivalent of the Homeric formula ὣς ἄρα τις (...) εἴπεσκε(ν). It will further show that Apollonius’ frequent employment of ἴσκω meaning ‘say’ is mainly modelled on Od. 22.31 and ἴσκον at Theocritus Id. 22.167 is understood by the poet as an ‘iterative’. If this interpretation is accepted, it might shed some new light on the relative chronology of Apollonius’ Argonautica and Theocritus’ two Idylls (13; 22). (shrink)

El artículo presenta un análisis sobre la incorporación de los ODS en la producción de follajes y el riesgo químico al que están expuestos los trabajadores por la utilización de agroquímicos a través de una revisión documental y un análisis anova. El objetivo se enfoca en la caracterización de productores e incorporación de los ODS a los procesos logísticos de producción de follaje para mitigar el impacto ambiental. La investigación refleja que el 83% de la población objeto de estudio desconoce (...) los ODS; de ahí la importancia de crear programas que capaciten los empresarios en desarrollo sostenible. (shrink)

W roku 2011 przypadła 90. rocznica urodzin prof. Iji Lazari‑Pawłowskiej, wieloletniego kierownika Katedry Etyki w Uniwersytecie Łódzkim. Prof. Ija Lazari‑Pawłowska była nie tylko badaczką kwestii etycznych i metaetycznych, myśli i dokonań Alberta Schweitzera oraz Mahatmy Gandhiego, orędowniczką idei tolerancji oraz szanowaną w europejskich kręgach akademickich reprezentantką polskiej humanistyki powojennej, która uzyskiwaną wiedzą i doświadczeniem szeroko dzieliła się z zawsze licznym gronem uczestników prowadzonych przez Nią seminariów. Była także, o czym również winniśmy pamiętać, a o czym dobitnie poświadczają Autorzy załączonych wspomnień, (...) osobą życzliwą wobec ludzi, która nie tracąc zmysłu realizmu, nie stroniła jednakże od dyskretnego moralizatorstwa, czym też dodatkowo zjednywała sobie sympatię i szacunek swoich słuchaczy i wychowanków. (shrink)

It is true in the Cohen, Solovay-random, dominaning, and Sacks generic extension, that every countable ordinal-definable set of reals belongs to the ground universe. It is true in the Solovay collapse model that every non-empty OD countable set of sets of reals consists of \ elements.

U članku se na temelju teze njemačkoga teoretičara i pionira filozofije tehnike, Ernsta Kappa, o projekciji organa prilikom početnoga stvaranja oruđa, nastoji pokazati kako ta teza ima svoje implikacije još i danas, posebice u pogledu njezine reverzibilnosti. Naime, kada Kapp tvrdi da su sva oruđa nastala tako što je čovjek promatrao svoje organe i njihovu funkcionalnost, a da je među svim organima napose ruka oruđe svih oruđa, onda isto tako valja ustvrditi kako se je danas od projekcije organa prispjelo tome (...) da je čovjek s aspekta tehnike dospio u poziciju da projicira tehnički sofisticirana oruđa za zamjenu ljudskih organa. Sve je prisutnija pojava zamjene ljudskih organa kao pripomoći i u mnogočemu olakšavanja čovjekova života, ali isto tako i svjesne i koordinirane kiborgizacije i robotike s ciljem pospješivanja i unaprjeđenja toga istoga života do razine izazivanja novoga stupnja njegove evolucije. Tako se stvaraju aktualni okviri filozofije tehnike, koja je uvelike započela sa naznačenom Kappovom tezom. (shrink)

Niniejsze opracowanie przedstawia fi lozofi czne i metodolo- giczne rozważania wokół empirycznego statusu informatyki. Rozpoczęły się one od pionierskiej pracy H.A. Simona i A. Newella Computer Science As Empirical Inquiry. Późniejsze rozważania tworzyły stopniowo nowy obraz informa- tyki jako ogólnej nauki związanej z pojęciem obliczeń. W niniejszej pracy przedstawiono drogi wiodące ku uogólnionej koncepcji informatyki. Opisano tu również pokrótce pewne interesujące współczesne ujęcia informatyki ogólnej.

Za razliku od marginalnog značenja kritike religije u hrvatskoj filozofiji prakse, Branko Bošnjak je, u prvoj, »marksističkoj« fazi svojega teorijskog djelovanja, znatan dio vlastita interesa i opusa posvetio kritici religije. Zanimljiv je njegov razvojan put: od doktrinarnog antiteista lenjinističke inspiracije do otvorenog marksista sklonog dijalogu s nasuprotnim kršćanskim stajalištem. Cjelovit i radikalan obrat u odnosu prema marksističkoj kritici religije ili, bolje kazano, prema važnosti te kritike, Bošnjak je mogao izvesti upravo zato što po svojemu habitusu i temeljnom svjetonazoru u bîti (...) i nije bio marksist. Potpuno u suprotnosti s marksovskim postulatom nadilaženja filozofije, Bošnjak je tijekom narednih decenija izradio impresivan i vrstan filozofski opus, te još za života stekao neupitan ugled izvornog mislioca, istinskog filozofa, odnosno pronositelja one nepatvorene drevne filozofske i životne mudrosti.Contrary to the marginal significance of the criticism of religion in the Croatian philosophy ofpraxis, during the first, “Marxist” phase of his theorical activities, Branko Bošnjak dedicateda substantial part of his interests and opus to the criticism of religion. His path of developmentwas interesting: from a doctrinaire antitheist of a Leninist inspiration to an open Marxist in­clined to the dialogue with the opposing Christian position.Bošnjak was able to perform an integral and radical turn regarding his relation to the Marxistcriticism of religion or, rather, regarding the importance of this criticism, precisely becauseaccording to his habitus and basic world-view he, in essence, was not a Marxist. Completelycontrary to the Marxian postulate of surpassing philosophy, over the following decades Bošnjakcreated an impressive and excellent philosophical opus, and during his lifetime he earned anunquestionable reputation of an authentic thinker, a true philosopher, i.e. a propagator of thegenuine ancient philosophical and life wisdom. (shrink)

Metaetyka jest prężnie rozwijającą się dziedziną dociekań filozoficznych, której pytania należą do problemów określających przedmiot refleksji filozoficznej od czasów jej zarania. Metody tych dociekań również mają starożytny rodowód, sięgający wysiłków analitycznych Sokratesa. W dziedzinie tej cały czas pojawiają się kolejne zagadnienia, ciekawe i doniosłe teorie, a nawet nowe paradygmaty badawcze. Metaetyka jest przedsięwzięciem interdyscyplinarnym, w którym wykorzystuje się i rozwija teorie z zakresu m.in. filozofii języka, ontologii i epistemologii, odnosząc się także do wyników innych nauk, w szczególności psychologii i biologii. (...) Niniejszy, poświęcony problematyce metaetycznej, numer Etyki bardzo dobrze ilustruje przedstawiony stan rzeczy; znalazły się w nim teksty obejmujące szerokie spektrum tematów. (shrink)

Esej poskuša izslediti pravni, reprezentativni in družbeni status migrantskih Drugih v ≫zaprti družbi≪ Nemške demokratične republike ali Vzhodne Nemčije (NDR) kot primer, kako je Nemčija imela dobiček od delovnih migracij na obeh straneh zidu. Opisuje, kako so bile od ponovne združitve Nemčije do danes migracije predstavljene kot nenadna in začasna težava, kar zakriva kolonialno in rasistično preteklost ter nekropolitično sedanjost. Esej preučuje proces družbene dediferenciacije v družbi, ki jo obvladuje država NDR, in kako so družbene tehnike ustvarjanja drugosti in etnizacije (...) v obliki zakonov za tujce spodbujale diskriminacijo in rasizem proti ≫tujcu≪ (Simmel), zlasti gastarbajterem. Ob pogledu na proces ≫dvojne transformacije≪ po padcu berlinskega zidu in poznejši ponovni združitvi esej preučuje, kako so prekrivajoči se procesi ustvarjanja drugosti kot sodobnega ekvivalenta izraza ≫orientalizem≪ (Edward Said) oblikovali in še naprej oblikujejo ponovno združeno Nemčijo. (shrink)

Commentary on the Mīmāṃsāsūtra of Jaimini, on Mimamsa philosophy.

»Sve što postoji u onom drugom je drugačije nego u sebi« . Ljudski svijet je posredovani svijet te može biti posve odvojen od onoga što je svijet u sebi, a što se danas naziva neposrednošću, životom, autentičnom egzistencijom. Racionalnost, simboličko mišljenje, jezik, povezuju nas s realnošću, ali prepušteni sebi samima zarobljavaju beskonačnu različitost stvarnosti i supstituiraju bogatstvo života hiperrealnošću i ekstenzijama .Izgubljeni smo u simbolima jer nam nedostaje, kaže Kuzanski, tankoćutnost za razlikovanje simbola od onoga što oni simboliziraju. Kant to (...) proširuje na razlikovanje svijeta za nas od svijeta po sebi, upozoravajući da je naše iskustvo svijeta određeno naočalama kroz koje ga gledamo. Kuzanski nam nudi naočale koje omogućuju spomenutu tankoćutnost. Uspoređuje ih s dragocjenim kamenom berilom kroz koji postaje vidljivo ono što je inače nevidljivo. To je medij tankoćutniji od jezika. Za Platona njegovo poznavanje bijaše uvjet da se uđe u Akademiju.“Whatever exists, exists otherwise in something else than it exist in itself” . The world of man is a mediated indirect world and it can exist completely separate from what the world in itself is, the latter being referred to today as immediacy, Life, authentic existence. Rationality, symbolic thought, and language connect us to the reality, but when they are left to themselves they reduce otherwise infinite variety within the reality and substitute the richness of life with hyperreality ad extensions .We are lost in the world of symbols, according to Cusanus, because we lack the sensibility to differentiate the symbol from the signified symbolized. Kant extends this to the opposition between the worldforus and the worldperse, thereby pointing out that our experience of the world is determined by the spectacles through which we see it. Cusanus on the other hand offers the spectacles that enable us to achieve the before mentioned sensibility, comparing them to the semiprecious stone beryl, which enables otherwise invisible objects to become visible if observed through the stone. The concerned medium is thus more sensible than language. Plato made the cognition of this medium a prerequisite for entry into his Academy. (shrink)

Autor omawia wybrane problemy związane wolnością negatywną i pozytywną, czyli tzw. wolnością „od” i wolnością „do”. Przygląda się bardziej szczegółowo relacji pomiędzy wolnością negatywną a pozytywną, a szczególnie temu, czy druga wynika z pierwszej, czy też może są one od siebie względnie niezależne. Ocenia konsekwencje, jakiem mogą wynikać dla podmiotowości moralnej osób z wprowadzania w rzeczywistość społeczeństwa i państwa koncepcji wolności „do”.

Tato stať - recenze - "Od polovzdělanosti k nevzdělanosti" - se zabývá knihou K. P. Liessmanna "Teorie nevzdělanosti"; v jejích stopách promýšlí a domýšlí tyto otázky: 1. Jaký je dřívější zakládající a zacilující vztah k ideji vzdělanosti? 2. Jaký je nynější vztah k ideji vzdělanosti, zakládající se mimo ni a zacilující se proti ní? 3. Jaká je zakládající a zacilující antiidea dnešního "vzdělávání"? 4. Jaká je zakládající a zacilující antiidea "vzdělávání" v dnešních "vzdělávacích institucích", zvláště pak ve školách jako "vzdělávacích (...) institucích"? 5. Jaký je bytný základ zakládající a zacilující antiideje dnešního "vzdělávání" (tj. i jaký je bytný základ zakládající a zacilující antiideje "vzdělávání" v dnešních "vzdělávacích institucích", tj. i ve školách jako "vzdělávacích institucích")? - Tato recenzní stať - "Od polovzdělanosti k nevzdělanosti", zabývajíc se knihou K. P. Liessmanna "Teorie nevzdělanosti" a v jejích stopách promýšlejíc a domýšlejíc ony otázky, dodává dodatek o struktuře dnešního školství, dle nějž struktura dnešního školství tkví v rozdělení na vyšší školy - továrny a nižší školy - stoky i v propojení vyšších škol - továren a nižších škol - stok posuvnou hranicí, tj. hranicí posuvnou pouze směrem nahoru, nikoli ovšem směrem dolů. (shrink)

The aim of this article is to show and to emphasize the importance of the so­-called info boxes for foreign language learners in a bilingual dictionary. The phenomenon has been demonstrated using the Hueber­-Dictionary.