Wyniki badań, jakie przeprowadziłem nad trzema napisanymi przez kobiety powieściami dotyczącymi KL Auschwitz-Birkenau: Z otchłani Zofii Kossak, Dymy nad Birkenau Seweryny Szmaglewskiej i Przeżyłam Oświęcim Krystyny Żywulskiej wskazują, że wymienione teksty mistyfikują obozową rzeczywistość, a środki do tego użyte, niezależnie od ich zróżnicowania, są literackiej proweniencji. Na tej podstawie zasadny wydaje mi się przede wszystkim ten wniosek, który wskazuje potrzebę opracowania historycznoliterackiej syntezy omawiającej literaturę obozową napisaną przez kobiety i umieszczenie jej w kontekście polskiej literatury obozowej, zwłaszcza tej, która dotyczy (...) Zagłady. W ten sposób weryfikowane rezultaty moich badań powinny okazać się użyteczne ze względu na stan wiedzy o kobiecym doświadczeniu obozu, funkcjonalność tego, co literackie w tekstach obozowych i wreszcie całościowy obraz polskiej literatury obozowej. (shrink)

A significant impediment to the study of perceptual consciousness is our dependence on simplistic ideas about what experience is like. This is a point that has been made by Wittgenstein, and by philosophers working in the Phenomenological Tradition, such as Husserl and Merleau-Ponty. Importantly, it is an observation that has been brought to the fore in recent discussions of consciousness among philosophers and cognitive scientists who have come to feel the need for a more rigorous phenomenology of experience. The central (...) thought of this paper is that art can make a needed contribution to the study of perceptual consciousness. The work of some artists can teach us about perceptual consciousness by furnishing us with the opportunity to have a special kind of reflective experience. In this way, art can be a tool for phenomenological investigation. The paper has three parts. First, I present what I call the problem of the transparency of experience. This is a problem for philosophy, for art, and for cognitive science. Second, I present an alternative conception of experience as a mode of interactive engagement with the environment. Finally, against the background of this conception, I discuss, briefly, the work of the sculptors Richard Serra and Tony Smith. (shrink)

Martin Heidegger in 'The Origin of the Work of Art' (Der Ursprung des Kunstwerkes) developed a whole new way of thinking about art, going beyond traditionally understood aesthetics or even philosophy of art. Some of Heidegger’s thoughts, however, appear to be understated and only signal a huge complexity of both experiencing works of art and the very issue of the origin of the work of art. The analysis of the terms ‘anxiety’ and ‘eyeblink’ from 'Being and Time' presented in this (...) article complement and develop Heidegger’s ideas included in his essay. Linking art to these two crucial phenomena of fundamental ontological analysis of Dasein casts light on the status of art and its existential significance. The author aims mainly at demonstrating the aletheic connection (based on unclosedness) between the experience of ‘originary source’ of a piece of art and ‘anxiety’, and also, in conclusion, he points to the ‘event of beyng’ as the essential, non-metaphysical origin of art. (shrink)

Historia religii jednoznacznie wskazuje, że religia nie stanowi wyłącznie jakiejs idei ani że nie jest jedynie systemem praktyk kultowych. Jest przede wszystkim spotkaniem czlowieka z sacrum, z boskością, i nawiązaniem dialogu z rzeczywistością transcendentną. Do spotkania z sacrum moze dojść na drodze poznania wewnętrznego, na podstawie obserwacji świata odczytywanego jako symbol czegoś ponad nim, słuchania słowa Bożego, doznawania wizji lub oświecenia. Jest ono uwarunkowane działaniem całego czlowieka, zarówno jego uczuć, jak i rozumu. W tym spotkaniu człowiek otwiera się na sacrum (...) całym sobą, w swej psycho-fizycznej strukturze. Antoine Vergote, współczesny psycholog belgijski, ukończył studia fiozoficzne i teologiczne w Lowanium. Formację psychologiczną i psychoanalityczną zdobył w Paryżu. W praktyce zawodowej i w badaniach naukowych zajął sie problematyką religijnosci jednostki. Interesuje go przede wszystkim problem doświadczenia religijnego. Szuka odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu potrzeby, pragnienia i frustracje oddziałują na postawy religijną człowieka? W szczególności, w jakim stopniu obrazy ojca i matki mają wpływ na postawy religijny dziecka? Co sprawia, ze człowiek jest religijny? (shrink)

In this paper, I critically analyse Jerome Gellman’s proposal that there existsa type of experience in which a subject experiences evil and perceives in this evil that there is no God. This a-religious experience gives prima facie support to the belief that there is no God. I show how accepting Gellman’s pro-posal allows us to go beyond the classical distinction between the intellectualand the emotional problem of evil. It also allows us to defend the rationality of some atheists, who do (...) not believe in God because they experienced evil, but do not know the relevants arguments from evil. I suggest that there are twoproblems with Gellman’s account. The first is that there are no clear criteria of identifying a given experience of evil as the perception of God’s non-existence. The second problem concerns the scope of Gellman’s proposal. It is possible that some experiences of evil, which lead people to the belief that there is no God, do not count as perceptions that there is no God. In case of beliefsformed on the basis of such experiences, one must therefore look for another,non-perceptual grounds for justifying such beliefs. (shrink)

The author of this paper discusses the source experience defined in terms of the ancient Indian philosophy. She focuses on two out of six mainstream Hindu philosophical schools, Sāṃkhya and Yoga. While doing so the author refers to the oldest preserved texts of this classical tradition, namely Yogasūtra c. 3rd CE and Sāṃkhyakārikā 5th CE, together with their most authoritative commentaries. First, three major connotations of darśana, the Sanskrit equivalent of φιλοσοφια, are introduced and contextualised appropriately for the comparative study (...) of source experience. Then, three means of knowledge (pramāṇa-s) as well as the purpose of search for source experience are explained. Next, a specific understanding of source experience in the context of Sāṃkhya-Yoga is discussed to reveal both its contents and the reasons for apophatic formulation of the liberating insight. The self-knowledge and true knowledge both result from source experience based on distinguished discernment (vivekakhyāti) between “I”/ego and the self, gained during the multistage meditative absorption (samādhi). The analysis of discriminative cognition is followed by reconstruction of the arguments offered by the author of Sāṃkhyakārikā in favour of the existence of the self (puruṣa), immutable, inactive, and opposed to the domain of nature (prakṛti) characterised as spontaneously active and creative, which includes empirical consciousness, or “I”. The last section is devoted to the issue of the possible communication of achieved knowledge and its application in the everyday life practice. In conclusion, it is claimed that in Indian philosophy there has been no clear distinction between the practical value of subjective cognitive insight and theoretical ambitions of philosophy, which is why many authors of classical treatises are also recognised as eminent sapiential mentors. Often, especially in the texts of Yoga, Nyāyā and Buddhism philosophy is associated with therapy and philosophical exposition of the “cognitive ailments” is compared to medical treatment. -/- . (shrink)

Już od blisko 50 lat etyka medyczna realizowana jako odrębny przedmiot znajduje się w programach kształcenia studentów medycyny. W trakcie wieloletnich dyskusji o formach i treściach takiego nauczania wykształciły się dwa, alternatywne modele nauczania etyki medycznej. Pierwszy model – aplikacyjny traktuje nauczanie etyki, jako etyki stosowanej, w ramach tradycyjnego modelu akademickiego. Przybiera on formę wiedzy podawanej na wykładach i utrwalanej w trakcie seminariów. Drugi model nauczania etyki – transformacyjny ma na celu ukształtowanie moralnego lekarza. Metody stosowane w kształceniu etycznym lekarzy (...) nie są jednomyślnie zaakceptowane przez wszystkie uczelnie medyczne i wciąż trwają poszukiwania najskuteczniejszego sposobu nauczania etyki. Idealnym rozwiązaniem byłoby nauczania etyki zintegrowane z nauczaniem klinicznym, lecz nie jest to w praktyce nigdzie osiągalne. Postuluje się aby nauczanie to było skupione na zdefiniowanych wynikach nauczania i stosowało sprawdzone metody nauczania i zwalidowane metody oceny. Nauczanie etyki medycznej wciąż nie dopracowało się jednolitego powszechnie zaakceptowanego standardu. Wynika to zarówno z braku uniwersalnej teorii etyki medycznej, jak i braku dowodów na skuteczność jakiekolwiek modelu edukacji etycznej. (shrink)

Seeing of emptiness and mystical experience — the case of Madhyamaka: The problem of Buddhist religiosity is one of the most classic problems of Buddhist studies. A particular version of this issue is the search for mystical experience in Buddhism. This is due to the conviction that mystical experience is the essence of religious experience itself. The discovery of such an alleged experience fuels comparative speculations between Buddhism and the philosophical and religious traditions of the Mediterranean area. Madhyamaka is the (...) Buddhist tradition which many researchers saw as the fulfillment of such mystical aspirations in Buddhism. In this paper I specify the standard parameters of mystical experience (non‑conceptuality, ineffability, paradoxicality, silence, oneness, fullness) and I conclude that they either cannot be applied to Madhyamaka or that the application is only illusory. (shrink)

28 maja 2019 roku na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu miało miejsce międzynarodowe sympozjum naukowe nt. "Jakie będzie chrześcijaństwo przyszłości? Doświadczenie religijne, kultura i racjonalność wiary w twórczości Romano Guardiniego".