By the late 1920s in Europe new art directions were regarded as already completed phenomena, a part of “avant-garde tradition.” Such views were expressed by Jean Arp and El Lissitzky’s in their book Kuntismen, and by Amédée Ozenfant’s in Art. Bilan des arts modernes en France. Similar opinions were also voiced by Jan Brzękowski, a Polish poet and critic, who regarded this time as a period of “establishing certain values” rather than new breakthroughs. In this article I discuss Brzękowski’s strategies (...) as a spokesman of modern art, an intermediary between the Parisian artworld and Polish avant-garde, an author connected with constructivism, and also with surrealist circles in Paris. My main focus is his magazine “Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” and his series of articles “Mileages,” in which he summarizes the developments of modern art. Conscious of the “wearing up” of avant-garde ideas and critical about seeking “novelty” for its own sake, Brzękowski tried to establish a progressive position based on the idea of formal discipline and creative construction. While rejecting a mimetic conception of art, he argued for abstract artistic form that would be “anchored to the bottom of life,” thus emphasizing the interplay of abstract and figurative elements and their dialectic. (shrink)

Artykuł przedstawia Deborę Vogel jako jedną z najważniejszych krytyczek i teoretyczek sztuki lat trzydziestych XX wieku. Po polsku oraz w jidysz stworzyła ona system, w którym sztuka jawi się jako poetycko-programowa reakcja na rzeczywistość. Jest ona elitarna, ale też ściśle związana z codziennością. Jest niezbędna dla życia, ale też jest „samym życiem”, w sensie banalnej i wiecznej ballady. Za tą konstrukcją myślową kryje się malarstwo Marca Chagalla. To na przykładzie jego obrazów Vogel dowodzi głównej tezy awangardy o jedności formy (...) i treści. Na tożsamość życia i sztuki Vogel spogląda przez pryzmat aktualności rozumianej nie jako manifestowanie poglądów politycznych, lecz jako konstruowanie rzeczywistości w dziele sztuki. Punktem wyjścia jest dla lwowskiej intelektualistki estetyka Hegla, od której stopniowo przesuwa się ku dialektyce materialistycznej, rozwijając m. in. tezy Lu Märten, pionierki estetyki marksistowskiej. Poetyka życia oraz koncepcje sztuki były u Vogel szeroko zakorzenione w filozofii, m.in. w teorii subiektywnego postrzegania Jakoba von Uexkülla. W artykule omówiona zostaje jego koncepcja koła funkcjonalnego, jak i mająca duży wpływ na artystów awangardowych teza, iż rzeczywistość stanowi dla indywiduum wyłącznie konstrukcję własnych doznań zmysłowych. Na koniec stawiane są pytania dotyczące znaczenia myśli Bergsona i Simmla dla rozumienia sztuki w ujęciu proponowanym przez Deborę Vogel. (shrink)

Nature is frequently operationalized as greenery or water to estimate the restorativeness of the environment. Pursuing a deeper understanding of the connection between representation of naturalness and its relationship with restoration, we conducted an experiment aimed to investigate if the sky is perceived as an element of nature. The main goal of this study was to understand how the composition of the environment guides people’s selection of sky as nature in an explicit task. Moreover, we investigated how the amount of (...) visible sky determines this relationship. One hundred five participants participated in a novel explicit judgment task conducted online. In this task, we prepared a set of images trimmed out of 360-degree high dynamic range images. The images were classified according to two primary independent variables representing type of environment and horizon level. Each participant was asked to select, by clicking on the image, what they consider as “nature.” In addition, they were asked to judge images on five visual analogue scales: emotional response, aesthetic preference, feeling of familiarity, the openness of the space and naturalness. For analysis, images were segmented into 11 semantic categories with each pixel being assigned one semantic label. Our results show that, sky is associated with selections of nature in a specific pattern. The relationship is dependent on the particular set of conditions that are present in the environment rather than the type of the environment. The availability of sky on the image affects the selection of other nature labels with selections more likely when only a small amount of sky was available. Furthermore, we found that the amount of sky had a significant positive association with the naturalness rating of the whole image, but the effect was small. Our results also indicate that subjective selections of sky predict the naturalness better than trees and water. On the other hand, objective presence of trees and water has a stronger positive association with naturalness while objective presence of sky is positively associated with naturalness. The results show that, relative to its availability sky is considered as nature. (shrink)

Rozumienie sztuki w chrześcijaństwie nie jest jednolite. Kościoły różnie podchodzą do tej kwestii, tłumacząc się przestrzeganiem II przykazania dekalogu (Wj 20, 3–4). Ważne tu jest jednak podejście do danego dzieła sztuki: czy patrzymy na nie jako na obraz Boży, czy raczej jako na okno do transcendencji. Spotkanie ze sztuką opiera się na trzech płaszczyznach: na intencji autora, intencji dzieła i intencji odbiorcy. W bogactwie różnorodności ekumenicznej sztuka jest jak symbol, który stał się narzędziem umożliwiającym dostęp do Boga i całej (...) rzeczywistości niedającej się w pełni poznać przez współczesny język werbalny i rozum ludzki. Jej głównym zadaniem jest doprowadzenie aktu myślenia człowieka poprzez podobieństwa do zrozumienia jakiejś rzeczy lepiej i pełniej niż przez rozpoznanie zmysłami. (shrink)

In Polish philosophical aesthetics Karol Tarnowski’s considerations about art reflect transformations that occurred in phenomenology – particularly French – in the second half of the 20th century. Religious thinking combined with the scholastic tradition and the classical doctrine of transcendentals turn out to be similar in many aspects, but still not identical with Jean-Luc Marion’s phenomenology of donation and Michel Henry’s nonintentional phenomenology of invisible life. The aesthetic views of Karol Tarnowski, an outstanding philosopher of religion and pianist himself, can (...) be found in scattered texts whose main subject matter is not always art. This is why the article aims at a synthetic presentation of this particular reflection in the context of current debates around phenomenology. (shrink)

Author: Bogaczyk Małgorzata Title: THE DIFFERENT ART. ON THE PRIMITIVE ART, NAÏVE ART AND ART BRUT (Sztuka Inna. O sztuce prymitywnej, naiwnej i surowej) Source: Filo-Sofija year: 2006, vol:.6, number: 2006/1, pages: 239-256 Keywords: DIFFERENT ART, PRIMITIVE ART, ART BRUT, NAÏVE ART Discipline: PHILOSOPHY Language: POLISH Document type: ARTICLE Publication order reference (Primary author’s office address): E-mail:In the sketch I show some similarities in the artist’s way of perceiving the work of art, the process of artistic creativity, and the (...) fate of work in the inner reality, to quote Proust. The fact that all art is met with wider or narrower reception is the background for my analysis of the general phenomenon of the popularity of art fascinating or being rejected because of its variety. (shrink)

John Barker’s beautiful paper was full of elegant arguments against my view that mathematical proofs cannot really be beautiful or elegant, except in a metaphorical sense. The same is true of Barker’s impressive paper if I am right! On first and second readings, I was almost ready to wave a white flat of surrenderhis arguments, positive and negative, seemed unassailable. I contemplated a brief, if unsporting, “I agree” response. Nevertheless, I think I can offer something in reply.

The 17th and 18th centuries were exceptionally important in Western philosophy for the problematization and formation of the modern concept of subjectivity. Conceptions of the subject formulated in that period drew both from the rational, Cartesian tradition, and from the irrational elements that preceded 19th-century Romanticism; they were also anchored in everyday praxis. The explorations of reality, and limitations of one’s ego exposed in the uncommon situation of travel or wandering, fi ll the writing (philosophical and otherwise) of the 18th (...) century. Its proliferation laid the theoretical foundations for the eponymous “art of travelling,” and for conceptions of the subject which were opposed to radical rationalist ones. The attempts to defi ne human being as an “unfi nished project,” becoming itself in the experience of travelling, creating, and being created, rather than a finite and static res cogitans, support the vision of the subject known in contemporary philosophy. (shrink)

In the article I analyse the phenomenological possibilities of sanctioning a religious revelation through the experience of art. First, I present the context for reflections on the religious dimension of art on the grounds of contemporary phenomenological research. Next, I analyse the main methodological problems within the research area under consideration. I also propose an interdisciplinary approach to the issue of art and revelation, which allows for a complementary presentation of this complex research problem at the intersection of aesthetics, phenomenology, (...) philosophy of religion and theology. (shrink)

In der Zeit als die brüchige Existenz Nietzsches sich dem Ende neigte, entscheidet er sich für eine Retrospektion seines Lebens. Obwohl es ein endloses Ringen mit der Krankheit und Leiden war, Nietzsche bewertet es positiv, ja sogar drückt dafür seine Dankbarkeit aus, daß er sich besser kennenlernte und sein Potential vervollkommen konnte. Empfundenes Leid solidarisiert ihn mit Dionysos, der Schmerz der Zergliederung erfahren hat, aber auch Freude an vielmaliger Geburt zu neuem Leben. Dieselbe Freude ewigen Daseins sieht er beim Christus (...) nicht und Christentum ist für ihn nur ein Ausdruck des Widespruchs gegenüber der Grundlage des Lebens. Nietzsches antichristliche Philosophie zeigt im Symbol des Dionysos eine unbedingte Liebe zum Leben mit allem, was es mit sich bringt. Formel amor fati ist ein Ausdruck schöpferischen Selbstverständnises eines Menschen, dank welchem die einzelne Existenz seinen eigentlichen Sinn aufnimmt. (shrink)

Les écrivains montrent leurs expériences, liées avec la lecture, dans: les cours sur la littérature, les traductions de la classique littéraire, les analyses des textes, les notes sur les lectures et les modifications des œuvres. Cet article presente de différents exemples de l’art de la compréhension des textes, des lectures étant la création et la production de tels auteurs, comme: A. Libera, P. Huelle, O. Tokarczuk, S. Mrożek, S. Chwin, K. Lars, V. Nabokov, W. Bąk, J. P. Davidts, J. Updike.

Autor porusza zagadnienie oceny dzieł sztuki w odniesieniu do teorii neuroestetyki oraz problemu oceny świata zewnętrznego przez człowieka.