Abstract

Πρόκειται γιά διπλό ξύλινο αὐλό, ἐξαιρετικά καλά διατηρημένο. 'Αποτελεῖται ἀπό δυό σωλῆνες πού σχηματίζονται ἀπό ἕνα στόμιο καί ἕναν ὅλμο, καί ἀπό τόν « βόμβυκα » · ἔχουν 7-9 τρύπες, ἀπό τίς ὁποῖες μιά γιά τόν ἀντίχειρα στό κάτω μέρος καί τῶν δυό σωλήνων. Ἡ θέση τους ποικίλλει σημαντικά ἀπό σωλήνα σέ σωλήνα καί μπορεῖ κανείς νά ἀποκατάσταση τῆς μουσικῆς κλίμακας τοῦ ὀργάνου, σύμφωνα μέ ὑπολογισμούς πού χρησιμοποιοῦσαν οἱ Ἕλληνες θεωρητικοί. Μ' αὐτό τόν τρόπο ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ διπλός αὐλός δέν ἐπινοήθηκε γιά ἐκτέλεση ἐτεροφώνων μελωδιῶν : ὁ ὀργανοποιός ἀνοίγει τρύπες σέ δυό σωλῆνες, ἐκεί πού θά τοῦ ἦταν ἀδύνατο νά τό κάνει μόνο στον ἕνα χωρίς νά χαλάσει τό ὄργανο. Στό διπλό αὐλό τοῦ Λούβρου μπορεῖ νά ἐκτελεσθούν 16 νότες · πρόκειται γιά ὄργανο ἐξαιρετικῆς κατασκευῆς πού προορίζεται γιά δεξιοτέχνη. Μπορεῖ νά χρονολογηθεῖ στά τέλη τοῦ 4ου αἰώνα.