Abstract

Ό Α. Pasquier μελετάει δύο πήλινα ἀντικείμενα πού ἀνήκουν στίς συλλογές τοῦ Λούβρου. Το πρῶτο εἶναι γυναῖκείο εἰδώλιο : τό σώμα εἶναι πλασμένο και τό κεφάλι ἔκτυπο. Ή μελέτη τοῦ εἰδωλίου τό ξανατοποθετεῖ γύρω στο 570 π.Χ. στο ἐπίκεντρο τῆς παραγωγῆς τών κοροπλαστῶν τῆς Λακωνίας. Τό δεύτερο ἀντικείμενο εἶναι ἕνα μικρό πλαστικό ἀγγεῖο, μέ στόμιο ἀρυβάλλου δίμορφο : ἀπό τήν μιά ἕνα ἀνδρικό πρόσωπο, ἀπ' τήν ἄλλη ἕνα φαλλό. Γιά πολύ καιρό ἀμφέβαλλαν γιά τήν αὐθεντικότητά του, ἀλλά αὐτή ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τό θετικό τεστ τῆς θερμοφωταύγειας. Τό σχῆμα τοῦ στομίου καί ή ποιότητα τοῦ προσώπου ὁδηγοῦν τόν Α. Pasquier νά τό ἀποδώσει σέ λάκωνα καλλιτέχνη τοῦ β' τετάρτου τοῦ 6ου αἰ. π.Χ.