Abstract

To 2021, κατά τη µελέτη του κεραµικού υλικού που προέκυψε από την έρευνα που πραγµατοποίησε ο Olivier Pelon το 1978 και το 1985 στην αίθουσα IX b, που βρίσκεται στη βόρεια πτέρυγα του Ανακτόρου των Μαλίων, αναγνωρίστηκαν οκτώ λύχνοι τύπου «κηροπηγίου». Αυτοί οι λύχνοι που περιέχονται σε ένα σύνολο της ΠΜ ΙΙΙ - ΜΜ ΙΑ από το βορειότερο τµήµα του δωµατίου, αποτελούν προϊόντα τοπικής παραγωγής που κατασκευάστηκαν από έναν ηµι‑λεπτόκοκκο ερυθρό πηλό και µιµούνται τα περίτεχνα διακοσµητικά θέµατα της κεραµικής µε ανοιχτόχρωµα µοτίβα επί σκοτεινού βάθους, η οποία αποτέλεσε το σήµα κατατεθέν της ύστερης Προανακτορικής παραγωγής στην Ανατολική Κρήτη. Αυτοί οι περίτεχνοι λύχνοι µε τα ανοιχτόχρωµα διακοσµητικά θέµατα επί σκοτεινούς βάθους που προέρχονται από στρώµατα της Ύστερης Προανακτορικής περιόδου του ανακτόρου των Μαλλιών φαίνεται να αντιπροσωπεύουν το πρωτότυπο των µεταγενέστερων λύχνων τύπου «κηροπηγίου», που µαρτυρούνται σε όλη την περιοχή των Μαλίων από τη ΜΜ Ι έως την ΜΜ ΙΙ. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να παρουσιάσει οκτώ λύχνους και το ανασκαφικό τους περιβάλλον, να παραθέσει παράλληλα τόσο από τα Μάλια όσο και από την Μινωική Κρήτη και να ανιχνεύσει την εξέλιξη του συγκεκριµένου σχήµατος από την Ύστερη Προανακτορική περίοδο έως την Παλαιονακτορική περίοδο σε ολόκληρο το νησί.