Abstract

Het is de bescheidenheid en de ambitie tegelijk die het leven en werk van de Hongaarse componist Béla Bartók zo intrigerend maakt. Zijn eigen geluk of publiek succes was voor hem van geen belang, vergeleken met het hogere doel dat hij zich gesteld had: de compromisloze expressie van waarheid en rechtvaardigheid, de genadeloze veroordeling van leugen en onrecht. Voor George Klein is Bartók daarmee een meer dan voorbeeldig mens én kunstenaar.