Abstract

Idea udoskonalania moralnego jest jednym z nowych zagadnień dyskutowanych przez zwolenników i przeciwników ulepszania ludzkiej kondycji. W niniejszym artykule chcę odpowiedzieć na pytanie, czy możliwe jest wypracowanie kompromisowego stanowiska, godzącego pewną wersję projektu udoskonalania moralnego człowieka z tradycyjną wizją ludzkiego rozwoju jako indywidualnego i autonomicznego dążenia do moralnej doskonałości. Rozpocznę od przedstawienia sposobu, w jaki w dyskusji nad udoskonalaniem ludzkiej kondycji pojawiła się kategoria udoskonalania moralnego. Następnie zaprezentuję transhumanistyczne założenia i argumenty za biomedycznym udoskonalaniem człowieka w wymiarze moralnym. W części trzeciej przeanalizuję cztery problemy związane z zagadnieniem moralnej doskonałości: problem prawa do niedoskonałości, uzasadnienia poświęcenia, moralnej oceny cech podmiotu oraz racji doskonalenia moralnego.