Abstract

Η ελλαδική κεραμεική του ιερού του Απόλλωνος Δαφνηφόρου στην Ερέτρια (Εύβοια) Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στα όστρακα της ελλαδικής περιόδου που ανακαλύφθηκαν τυχαία στο ιερό του Απόλλωνος στην Ερέτρια, στην αρχική τους θέση μέσα σε μια βαθιά τομή και άλλα διάσπαρτα μέσα σε γεωμετρικά στρώματα. Το υλικό αυτό, παρά την κακή του διατήρηση, συμπληρώνει τις γνώσεις μας για την προϊστορική κατοίκηση του χώρου. Κατ’ αρχήν επιτρέπει να ανεβάσουμε στην αρχή της ΠΕ ΙΙ περιόδου την πρώτη παράλια εγκατάσταση (που διαδέχθηκε έναν οικισμό της Τελικής Νεολιθικής και της ΠΕ Ι περιόδου στην ακρόπολη). Φαίνεται επίσης να δείχνει ότι η εγκατάσταση μεταφέρεται στα ανατολικά ή συρρικνώνεται στην ΠΕ ΙΙΙ περίοδο. Το υλικό περιλαμβάνει όστρακα της ΜΕ ΙΙ – ΥΕ Ι περιόδου, που αντιστοιχούν στο υλικό που είχε ανακαλυφθεί παλαιότερα στην ακρόπολη, υποδεικνύοντας ότι και η πεδιάδα ήταν κατοικημένη κατά τις περιόδους εκείνες, πιθανότατα μετά από ένα κενό στο πρώτο μισό της ΜΕ περιόδου. Τέλος, το υλικό επιβεβαιώνει την κατοίκηση του χώρου κατά την ΥΕ ΙΙ – ΙΙΙ Β περίοδο, που μαρτυρείται ήδη από αποθέτες της ακρόπολης που δε βρίσκονται στην αρχική τους θέση, χωρίς όμως να προσφέρει ισχυρές ενδείξεις για τη θέση του μυκηναϊκού οικισμού.