Abstract

Celem niniejszego artykułu jest nie tylko przybliżenie określonych obrazów raju i utopii, które ukazują się w różnych odsłonach w domenach imaginariów europejskich na przestrzeni dziejów, lecz także ukazanie powiązań owych obrazów z domeną dyskursów politycznych dążących do zmiany status quo oraz ukonstytuowania doskonałej, harmonijnej i nieantagonistycznej wspólnoty. Stworzenie takiej wspólnoty – pomimo uniwersalistycznych wizji, które imaginaria raju i utopii implikują – niejednokrotnie opiera się na mechanizmach inkluzji i ekskluzji. Mechanizmy tego typu są charakterystyczne przede wszystkim dla maksymalistycznych wizji i idei politycznych, które dążą do rozwiązania wszelkich ludzkich problemów w sposób ostateczny i całkowity. Z takimi dążeniami należy wiązać nade wszystko rewolucyjne próby realizacji utopii, czy też budowy królestwa Bożego na ziemi.