Se presenta un breve y sintético recorrido de la producción teórica publicada de Amartya Sen y algunos textos clásicos que acompañan la fundación del campo del desarrollo Humano. La intención es mostrar el proceso de su pensamiento y la diversidad de temas que plantea. El supuesto es que Sen expresa sintéticamente la complejidad del campo.

Topics in Cognitive Science, Volume 14, Issue 2, Page 311-326, April 2022.

We construct a local \-epistemic hidden-variable model of Bell correlations by a retrocausal adaptation of the originally superdeterministic model given by Brans. In our model, for a pair of particles the joint quantum state \\rangle \) as determined by preparation is epistemic. The model also assigns to the pair of particles a factorisable joint quantum state \\rangle \) which is different from the prepared quantum state \\rangle \) and has an ontic status. The ontic state of a single particle consists (...) of two parts. First, a single particle ontic quantum state \|i\rangle \), where \\) is a 3-space wavepacket and \ is a spin eigenstate of the future measurement setting. Second, a particle position in 3-space \\), which evolves via a de Broglie–Bohm type guidance equation with the 3-space wavepacket \\) acting as a local pilot wave. The joint ontic quantum state \\rangle \) fixes the measurement outcomes deterministically whereas the prepared quantum state \\rangle \) determines the distribution of the \\rangle \)’s over an ensemble. Both \\rangle \) and \\rangle \) evolve via the Schrodinger equation. Our model exactly reproduces the Bell correlations for any pair of measurement settings. We also consider ‘non-equilibrium’ extensions of the model with an arbitrary distribution of hidden variables. We show that, in non-equilibrium, the model generally violates no-signalling constraints while remaining local with respect to both ontology and interaction between particles. We argue that our model shares some structural similarities with the modal class of interpretations of quantum mechanics. (shrink)

Este artículo trata de las comparaciones ordinales de desigualdad de bienestar y su uso en los juicios de bienestar social, especialmente en el contexto del "principio de diferencia" de Rawls. En la sección 1 se desarrolla el concepto de comparaciones de desigualdad ordinales y se presenta un teorema sobre las comparaciones de desigualdad de bienestar para problemas de distribución. La sección 2 se dedicaa la discusión de Harsanyi (1955) de que la preocupación por reducir las desigualdades de bienestar entre las (...) personas no debe interferir en los juicios de bienestar social. En la sección 3 se presenta una derivación axiomática de la regla lexicográfica maximin de Rawls; ésta se relaciona directamente con los resultados establecidos por Hammond (1975), d'Aspremont y Gevers (1975), y Strasnick (1975). En la última sección se examinan los axiomas usados y se analizan algunos axiomas alternativos con la intención de llegar a una evaluación crítica del enfoque de Rawls de los juicios sobre el bienestar social. (shrink)

Esta obra contribuye al homenaje que la Universitat de València rindió al profesor Amartya Kumar Sen con motivo de su investidura como Doctor Honoris Causa. La cuidada selección de artículos preparada por el profesor Casas Pardo, precedida de un estudio introductorio sobre su obra, recoge las aportaciones más importantes, originales y creativas del Dr. Sen a la economía, la ética y al pensamiento social en general.

De ontwikkeling van normen voor menselijk gedrag zijn onontbeerlijk voor de aanpak van de milieuproblemen. Daarbij kan het economisch denken een grote steun zijn. Geloof en betrokkenheid verbeteren het milieu niet, hiervoor zijn rationeel denken, economische analyse en normvaststelling nodig.

Anlatımda yoğunluk, özne ile yüklem arasına bir takım unsurların ek-lenmesiyle başlar. Yüklemin anlamı çeşitli açılardan bütünlenir, belirgin kılı-nır ya da pekiştirilir. Bunun için sözcüklere ya da sözcelere başvurulur. Türkçe cümlede, yüklemcil öğeyi çeşitli açılardan tamamlama görevi üstlenmiş cümle öğesi olarak tarif edilen tümleç, eylemin gösterdiği iş, oluş vb.’lerini tamamlama işlevi nedeniyle böyle adlandırılmıştır. Arapçada cümledeki bütün öğeleri içeren iki temel kavram vardır: ıtlâk ve takyîd. Itlak kavramı, özne ve yüklemi ifâde eden temel öğelerdir. Takyîd ise, cümlenin müsned ve müsnedün ileyh (...) ile tamamlanmayıp mefuller, tâbiler, fasl zamiri, nevâsıh, şart edatları, nefy edatları, hâl ve temyiz gibi diğer öğelere de duruma göre ihtiyaç duymasıdır. Türkçe cümlede tümlece karşılık olarak geldiği düşünülen meful çeşitlerini ve karşılıklarının incelendiği makalede mef‘ûlu bih, mef‘ûlu mutlak, mef‘ûlu lieclih, mef‘ûlu me‘ah, mef‘ûlu fih olmak üzere beş meful çeşidi ele alınmıştır. Arapça cümledeki mef‘ûlu bihe karşılık olarak Türkçe cümlede nesne ve düz tümleç, Arapça cümledeki mef‘ûlu mutlaka karşılık olarak Türkçe cümlede kökteş tümleç, Arapça cümledeki mef‘ûlu lieclihe karşılık olarak Türkçe cümlede sebep tümleci, Arapça cümledeki mef‘ûlu me‘aha karşılık olarak Türkçe cümlede beraberlik tümleci, Arapça cümledeki mef‘ûlu fihe karşılık olarak Türkçe cümlede zarf tümlecinin bulunduğu ifade edilebilir. (shrink)

Osmanlı tefsir birikimi henüz yeterince aydınlatılabilmiş değildir. Son zamanlarda yapılan ilmî çalışmalarla bu kapalılık kısmen giderilmeye çalışılmış, fakat bu çabalar hâlihazırda istenen düzeye gelebilmiş değildir. Buradan hareketle çalışmamızda son devir Osmanlı âlimlerinden biri olan Manastırlı İsmail Hakkı’nın (1846-1912) pek bilinmeyen bir tefsir usûlü çalışması olan Fusûlu’t-teysîr fî usûli’t-tefsîr isimli eseri üzerinde duracağız. Bu eser Manastırlı İsmail Hakkı’nın, Mekteb-i Mülkiye-i Şâhâne’nin (Siyasal Bilgiler Fakültesi) birinci sınıfında okuyan öğrencilere ders kitabı olarak okutulmak üzere hazırlamış olduğu bir tefsir usûlü çalışmasıdır. Araştırmamızda Osmanlı dönemi (...) tefsir usûlü çalışmaları bağlamında, müstakil olarak tefsir usûlüne dair kaleme alınmış eserler içerisinde değerlendirebileceğimiz bu çalışmanın sistematiği, muhtevası ve kaynakları üzerinde durulacaktır. Bu vesileyle bir Osmanlı âliminin tefsir usûlü geleneğine katkısı tartışılacak ve bir nebze de olsa Osmanlı dönemi tefsir usûlü çalışmalarının seyrine ışık tutulacaktır. (shrink)

This doctoral dissertation is on the semantics of propositional attitude ascriptions. To be more precise, it is mainly concerned with various kinds of analyses of singular propositional attitude ascriptions. These are sentences of the general form 'X Øs that a is F', where 'X' can be replaced by the name of the person who is in the particular mental state, 'Ø' can be replaced by a propositional attitude verb, like 'believe', 'doubt', 'hope', 'desire', etc., 'a' can be replaced by the (...) name of the individual/object about whom/which the particular attitude is held, and 'F' can be replaced by the name of the property that the individual/object is said to have. The dissertation takes belief to be a paradigmatic example of a propositional attitude, and, thus, focuses mainly on the semantics of ascriptions of beliefs. The thesis it defends is that while a correct analysis of belief ascriptions in general involves a relation between the believer and the proposition which is believed, a semantic distinction still needs to be made between de re and de dicto beliefs. This distinction can be made by distinguishing between two different kinds of propositions -- Russellian propositions corresponding to de re beliefs, and Fregean propositions corresponding to de dicto beliefs. This approach is motivated by arguing that the recent proposals of the 'hybrid' type concerning the semantics of belief reports, advocated by such philosophers as Schiffer, Crimmins, Richard, etc., fail. These proposals fail because of overgeneralisation, and, therefore, fail to capture the de re/de dicto distinction. Therefore, if the de re/de dicto distinction is genuine, and the propositions occurring within these two kinds of reports are essentially different, then a single account of belief ascriptions cannot be given. We need two different semantical accounts to capture the distinction. A de re report is best understood by a semantics of the broadly Russellian variety, while a de dicto belief report is best understood by a semantics of the Fregean variety. (shrink)

Se parte de la diferencia y complementariedad entre dos conceptos normativos: la libertad individual y la libertad política. A partir de los mismos, el autor tratará de mostrar las similitudes, antes que las discrepancias, sobre las tradiciones culturales asiática y occidental con la finalidad de que se alcance su comprensión mutua. No se incide, pues, en los desacuerdos tradicionalmente señalados entre ambas, especialmente en la defensa asiática del orden y el Esbado por encima del pluralismo y los derechos humanos, propios (...) de la ilustración occidental. Se destaca, por el contrario, que también en la tradición asiática, aún siendo extremadamente rica, variada y compleja, es posible comprobar la existencia de una línea de defensa de la libertad individual, que si bien no puede confundirse con la libertad política, avanza la posibilidad de su realización. (shrink)

En este escrito se recoge la relación de obras publicadas de Leonardo Polo, así como los trabajos de otros autores publicados sobre el pensamiento de Polo. Al final se ofrece una relación de obras inéditas de Polo, y se da razón de la génesis y composición del archivo poliano.

Esta bibliograf a compila la extensa obra publicada de Leopoldo Zea: monograf as, cap tulos en libros, art culos period sticos y pr logos e introducciones. Incluye tambi n una bibliograf a sobre Zea.

In this account we include the list of works published by Polo and the studies by other authors about his philosophical ideas. At the end, we offer a list of unpublished works. We also explain the reasons for the generation and composition of Polo’s archive.