Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (Doğu bilimi) Araştırmaları (...) Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

This paper explores the factors that contribute to the degree of a mood disorder patient’s self- insight, defined here as her understanding of the particular contingencies of her life that are responsive to her personal identity, interpersonal relationships, illness symptoms, and the relationship between these three necessary components of her lived experience. I consider three factors: (i) the Diagnostic Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), (ii) the DSM culture, and (iii) the cognitive architecture of the self. I argue that the (...) symptom-based descriptions of mood disorders which eliminate the subjective features of the patient’s illness experience, in conjunction with the features of the DSM-culture and the cognitive biases that guide the patient, contribute to the impoverishment of her self-insight. The resulting impoverished self-insight would prevent her from developing resourceful responses to her interpersonal problems. In analyzing how these factors combine to influence the patient’s self-insight, I distinguish the therapeutic impact of receiving a psychiatric diagnosis, which facilitates patient’s clinical treatment, from its reflective impact, how the diagnosis informs the patient’s reflection on who she is, how her mental disorder is expressed, and how her interpersonal relationships proceed. I substantiate my argument by considering a patient’s memoir of psychopathology. (shrink)

Advances in applications of artificial intelligence and the use of data analytics technology in biomedicine are creating optimism, as many believe these technologies will fill the need-availability gap by increasing resources for mental health care. One resource considered especially promising is smartphone psychotherapy chatbots, i.e., artificially intelligent bots that offer cognitive behavior therapy to their users with the aim of helping them improve their mental health. While a number of studies have highlighted the positive outcomes of using smartphone psychotherapy chatbots (...) to handle various anxiety related problems no conclusive data illustrate their effectiveness or warrant their use in mental illness diagnosis and treatment settings. Yet smartphone psychotherapy is highly endorsed by experts in the field of mental health research. In this paper, I focus on the specific features of smartphone psychotherapy chatbots intended for the diagnosis and treatment of mental illness and criticize three popular promises; i.e., they enable early diagnosis and intervention through digital phenotyping; they defy the stigma of mental illness diagnosis and treatment; they offer increased access to mental health treatment globally. Going against the popular enthusiasm, I argue smartphone psychotherapy chatbots have epistemic and ethical limitations in the diagnosis and treatment of illnesses. In light of these, I encourage researchers, clinicians, policy makers, patients, and caregivers to pause before jumping on the artificial intelligence bandwagon to seek solutions for mental illness on the grounds of these three promises. (shrink)

This book explores the central questions and themes lying at the heart of a vibrant area of philosophical inquiry. Aligning core issues in psychiatry with traditional philosophical areas, it presents a focused overview of the historical and contemporary problems dominating the philosophy of psychiatry. -/- Beginning with an introduction to research issues, it addresses what psychiatry is and distinguishes it from other areas of medical practice, other health care professions and psychology. With each section of the companion corresponding to a (...) philosophical subject, contributors systematically relate themes in philosophy of psychiatry to topics in philosophy of mind, phenomenology, philosophy of science, ethics, social and political philosophy, metaphysics, epistemology, and philosophy of medicine. Looking ahead to new research directions, chapters address recent issues including the metaphysics of mental disorders, gender and race in psychiatry and psychiatric ethics. -/- Featuring discussion questions, suggestions for further reading and an annotated bibliography, The Bloomsbury Companion to Philosophy of Psychiatry is an accessible survey of the debates and developments in the field suitable for undergraduates in philosophy and professional philosophers new to philosophy of psychiatry. (shrink)

Educators who start a philosophy of medicine or medical ethics class with a philosophical discussion on the definition of basic concepts in medicine, such as health and disease, might relate to this anecdotal account. Students initially find the topic engaging because of the ubiquity of the concept of disease regulating not only their direct encounter with health-related contexts, for example, when veterans returning to school receive accommodations after being diagnosed with Post Traumatic Stress Disorder (PTSD), but also their social world, (...) say, when they get in an argument with their classmates about whether vaccines cause or prevent diseases, or when they join the campus gym to improve their health. Yet their enthusiasm wanes when they read the seminal naturalist and normative accounts of disease. This happens not because such conceptual work does not have any philosophical sophistication and value but because the discussion seldom makes direct contact with the common uses of the disease concept in the medical, social, moral and institutional contexts in which the students are heavily embedded. As the authors of ‘Rethinking ‘Disease’: A Fresh Diagnosis and a New Philosophical Treatment’ argue, the notion of disease central to the naturalist and normativist positions is conceptually insulated from its applications in various institutional settings in healthcare and also from its personal, social and economic contexts. This insularity largely stems from the fact that traditional conceptual analysis in philosophy assumes a lot more than it can show, including the assumption that concepts, such as disease, have necessary and sufficient conditions that exist independently of the world as we encounter it and are accessed through our intuitions. This is a problem, because the concept of disease plays a crucial role in medical epistemology, scientific research, and ethical and policy-related issues; a philosophical account of disease that does not directly engage …. (shrink)

Words we use to characterize mental states matter; they affect, for better or worse, the individual whose mental states are in question. For example, referring to a child whose behavior seems a bit...

Recent advances in brain imaging methods as well as increased sophistication in neuroscientific modeling of the brain’s reward systems have facilitated the study of neural mechanisms associated with addiction such as processes associated with motivation, decision-making, pleasure seeking, and inhibitory control. These scientific activities have increased optimism that the neurological underpinnings of addiction will be delineated, and that pharmaceuticals that target and change these mechanisms will by themselves facilitate early intervention and even full recovery. In this paper, we argue that (...) it is misguided to construe addiction as just or primarily a brain chemistry problem, which can be adequately treated by pharmaceutical interventions alone. (shrink)

The special issue, “Psychiatry and Its Philosophy,” focuses on addressing the mindbrain dualism and connected problems in the clinical and scientific contexts of psychiatry. Authors in this special issue address the theoretical disagreements that are manifest in the clinical and scientific goals of psychiatry and explore the possibility of reconciling the claim that research on psychopathology needs to be scientific with the claim that it needs to address the needs of patients in the clinic. Our approach is forward looking and (...) concerned with drawing on ideas and methods from the philosophy of science and philosophy of mind to promote pluralism in psychiatry. (shrink)

Mental disorder is an urgent and growing public health problem.1 Scientific investigation of this problem has the pragmatic goals of identifying the causes of mental disorders and developing strategies to effectively treat them. Philosophers of psychiatry have participated in the inquiry into the empirical examination of mental disorders, predominantly by debating whether psychopathology is a legitimate target of scientific inquiry and, if so, how mental disorders should be explained, predicted, and intervened on. However, as I show in this paper, these (...) philosophical discussions have mostly neglected the actual state of inquiry in psychiatry and relevant disciplines, as well as the first-person experiences... (shrink)

Various traditions in mental health care, such as phenomenological, and existential and cognitive-behavioral psychotherapy, implicitly or explicitly acknowledge that a disruption of the self, or the person, or the agent is among the common denominators of different mental disorders. They often emphasize the importance of understanding patients as reasonsresponsive, in their full mental health relevant complexity, if their mental disorder is to be treated successfully. The centrality of the concept of the self is not mirrored in the mainstream scientific approaches (...) in psychiatry however; the self has rarely been considered as the object of scientific research, the empirical investigation of which might yield successful explanations of and interventions in mental disorders. Thus, even though self-related phenomena are clinically relevant in so far as they give important information about a mental disorder to the clinician and help the development of effective interventions, they are not considered among the scientifically relevant properties of mental disorders. Leaving the self-related phenomena out of the scientific research on mental disorders can be attributed to the presupposition that the self is not empirically tractable and its use will hinder psychiatry’s goal to be scientific. In this paper, taking issue with this, I argue the self is empirically tractable, and its use as a target of research will not hinder psychiatry’s scientific commitments. (shrink)

Hadislerin doğru anlaşılması ve yorumlanması çabası ilk defa Hz. Peygamber döneminde başlamış, tâbiîn ve tebeu’t-tâbiîn döneminde hadislerin tedviniyle birlikte hız kazanmış ve bu hususta önemli çalışmalar yapılmıştır. İlerleyen süreçte fıkıh usulünün verilerini kullanarak ahkâm hadislerinden hüküm çıkarma ve lafız-mâna ilişkisi konusunda hakikat-mecaz ekseninde yeni yorum yöntemleriyle uygulamalı olarak ele alınan eserler telif edilmiştir. Bu eserlerin başında İbn Dakīkulʿîd’in, Şerḥu’l-İlmâm bi-eḥâdîs̱i’l-aḥkâm’ı gelmektedir. Şerḥu’l-İlmâm hadis şerh edebiyatında muhteva zenginliğini arttıran ve kullanılan bazı izah yöntemlerini geliştirerek kendisinden önceki şerhleri geride bırakmış bir eserdir. (...) Bu çalışmada İbn Dakīkulʿîd’in hadisleri anlamada ve yorumlamada mecazi anlatım üslubu babında ortaya koyduğu yaklaşım ele alınmıştır. Böyle bir konunun tercih edilmesindeki ana etmenlerin başında mezkûr eserde hüküm istinbâtında hakikat-mecaz bağlamında benzer şerh çalışmalarına nispetle, analitik yaklaşımların ön plana çıkması ve alana katkı sağlaması gelmektedir. Çalışmanın hedefi, Şerḥu’l-İlmâm’da hakikat-mecaz ekseninde İbn Dakīkulʿîd’in hadisleri nasıl yorumladığını ortaya çıkarmak ve elde edilen bulgularla yeni yorum imkânlarına alan açmaktır. Lafzın mânaya delaleti konusunda hakikat ve mecaz arasındaki ilişki ve kesişim noktaları çoğu zaman bir problem olarak durmaktadır. Hadis metinlerinin yorumlanmasında hakikat ve mecazın birlikte kullanım alanlarının tespit edilmesi ve hakikat-mecaz ayırımının işlevsel yönünün ortaya çıkarılması, hadislerin doğru anlaşılmasına ve yorumlanmasına katkı sağlayacaktır. Araştırmada öncelikli olarak Şerḥu’l-İlmâm’ın hadis ve fıkıh sahasındaki önemi ve değeriyle ilgili bilgi verilmiş, sonra hakikat ve mecaz kavramlarının tanımlarına geçilmiştir. Mecaz türleri arasında sadece İbn Dakīkulʿîd’in atıf yaptığı istiare, teşbih, teşbîhu’l-mânevî ve teşbîhu’s-sûrî gibi kavramlara yer verilmiştir. Son olarak İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazı bir yöntem olarak nasıl kullandığı konusu örnekler çerçevesinde tahlil edilmiştir. Araştırmada, İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazın zamansal boyutuna, hakikat ve mecaz ayırımında tazmînin rolüne, hakikat ve mecazın cemʿine, hakikate en yakın mecazlara ve hakikat-mecaz arasındaki tercih sebeplerine değinerek hakikat ve mecazı bir yöntem olarak kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazı birlikte kullanmasının işlevsel yönleri ve faydaları arasında; lafızların lugatlarda geçtiği anlamları keşfetmek, lafzın anlamında derin ve net açılımlar yapmak, tekellüflü mânaları ayıklamak, mecaza hamledilmeyi gerekli kılan alâkaları/bağları belirlemek, çözümlemeci yaklaşımla muhtemel mânaları ortaya çıkarmak gibi hususlar yer almaktadır. Eğer İbn Dakîku'l-Îd, el-İlmâm'da sadece 57 hadisi değil de bütün hadisleri şerh etme imkânı bulmuş olsaydı Şerhu'l-İlmâm, hadislerin hakikat ve mecaz temelinde şerh edildiği bugün üzerinde en çok konuşulan eserlerden biri olurdu. (shrink)

Color-motion asynchrony (CMA) refers to an apparent lag of direction of motion when a dynamic stimulus changes both color and direction at the same time. The subjective order of simultaneous events, however, is not only perceptual but also subject to illusions during voluntary actions. Self-initiated actions, for example, seem to precede their sensory outcomes following an adaptation to a delay between the action and the sensory feedback. Here, we demonstrate that the extent of the apparent asynchrony can be substantially reduced (...) when direction change is induced by a voluntary key press following a delay adaptation regime. We also show that the reduced color-motion asynchrony effect size following a motor-sensory recalibration is not a result of a change in the onset of perceived direction change relative to that of the color. This is particularly important as it implies, for the first time in the literature, that voluntary action is not only important in forming action-sensory outcome associations but may also act as a binding factor between the two perceptual features of a sensory event. (shrink)

This paper challenges the exclusion of patients from epistemic practices in psychiatry by examining the creation and revision processes of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), a document produced by the American Psychiatric Association that identifies the properties of mental disorders and thereby guides research, diagnosis, treatment, and various administrative tasks. It argues there are epistemic—rather than exclusively social/political—reasons for including patients in the DSM revision process. Individuals with mental disorders are indispensable resources to enhance psychiatric epistemology, (...) especially in the context of the crisis, controversy, and uncertainty surrounding mental health research and treatment. (shrink)

The Ottoman physician-poet Nidai of Ankara studied medicine in Crimea and served as a court physician in Istanbul during the reign of Sultan Selim II. Nidai marked the classical period of Ottoman medicine particularly with his acclaimed works and translations in Turkish, among which Manafi al-Nas became widely known. The final chapter of Manafi al-Nas also is known independently under the name Vasiyyetname, which is a remarkable guide on medical ethics. This didactic, sixty-eight-line poem includes Nidai’s moral advice to physicians (...) that they should be well mannered, trustworthy, and competent in their arts and should treat their patients with modesty, honesty, and compassion. Even after 450 years of existence, Vasiyyetname retains its ethical and artistic relevance and still serves as a vehicle for the transmission of humanistic ideals far beyond the time and place it was written. (shrink)

This article examines the views of Burke, Tocqueville, and Marx on the nature and extent of modern revolution and its restorative logic. I argue that, while all three supported the introduction of changes in society, they differed on how to steer the course of such changes, which resulted in a peculiar meaning of modern revolution. Each of them proposed good and bad versions of modern revolution, offered specific ways of protecting the good versions from producing perverse effects, and warned against (...) the ugly consequences of a failed revolution. Burke’s conservative revolution favored incremental change against radical social transformations. Contra Burke, Tocqueville acclaimed the egalitarian tendency as a preordained path and advocated democratic revolutions insofar as political liberty could be rescued from the ills of social equality. Marx drew the possibilities of a proletarian revolution from the future the history of class conflicts had prepared. Particularly in his later works, Marx rejected Blanqui’s abortive version of conspiratorial revolution and social revolution without democratization. Overall, each of these thinkers—Burke, Tocqueville, and Marx—reconciled political and social revolutions in their own way, acknowledging that in order to prevent social and moral decay, modern revolutions inevitably gravitate to the Christian logic of restoration. (shrink)

Al-Jaṣṣāsis a pioneering scholar who wrote the first work of methodology according to the Hanafi/fuqaha method and influenced the fiqh and hadīth scholars who came after him with his methodology work. The theory of khabar comes first among the subjects that al-Jaṣṣās dealt with theoretically and practically in his work al-Fuṣūl fi al-uṣūl and influenced the methodologists who came after him. In his theory of khabar, khabar al-wāhid, which is in the interest of both jurists hadīthists, has a special importance. (...) Al-Jaṣṣās explains the khabar al- wāhid in practice, independently of the theoretical framework, under the title of “specification of general utterances by khabar al- wāhid”. Under this title, al-Jaṣṣās mentions an important feature with the notion of acceptance, which affects the value of khabar al-wāhid and raises it to the level of mutawātir. In this study, it is aimed to reveal the value of the meaning that al-Jaṣṣās attributed to the concept of acceptance in terms of kahbar and the place of the phenomenon of acceptance in the methodology of hadīth. İn the research, firstly, the concepts of as-sunne as-sābite, mutawātir khabar and āhād khabar that al-Jaṣṣās used in relation to khabar were examined. Then, issues such as the understanding of acceptance, which affects the view of the khabar at the level of tawātur; within the framework of this understanding, the information value of the khabar al-wāhid, the examples of the khabar al-wāhid; who is meant by the concept of “people/ummah” in the expression of “تَلَقِّي ‌الْأُمّةِ/الناس بِالْقَبُولِ” and the concept of accepted khabar according to hadīth methodologists are discussed. (shrink)

Tüsterî (ö. 283/896), Sülemî (ö. 412/1021) ve Kuşeyrî (ö. 465/1072) ilk dönem tasavvufî tefsir açısından önemli müfessirlerdir. Tüsterî ve Sülemî tefsirleri Kur’ân’ı baştan sona tefsir eden sistemli eserler değildir. Ancak yapılan yorumların çoğunlukla rivayet tefsiri niteliği taşımalarının yanında ilk dönem tasavvuf ehlinin görüşlerini esas almaları bu tefsirleri önemli kılmaktadır. Kuşeyrî tefsirinin ise Tüsterî ve Sülemî tefsirlerine göre daha sistemli olmasının yanında bazı âyetler dışında Kur’ân’ı baştan sona tefsir eden ilk tasavvufî tefsir olduğu söylenebilir. Bu çalışmada her üç müfessirin Allah korkusu (...) ile ilgili âyetlere yapmış oldukları yorumlar karşılaştırmalı şekilde incelenerek Allah korkusuna bakış açıları ortaya konmaya çalışılmıştır. Konu başlıkları müfessirlerin Allah korkusu ile ilgili âyetlere yaptıkları yorumlar esas alınarak belirlenmiştir. Bu çalışma aynı dönemde yaşamış bu müfessirlerin konuya bakış açılarını ortaya koyması açısından önem taşımaktadır. Çalışmanın amacı ise bu müfessirlerin Allah korkusu ile ilgili ayetleri yorumlama şekilleri ve bu yorumlarda, kabul edilen sufî tefsir normlarına uyum hususunu ortaya koymaya çalışmaktır. Çalışma neticesinde müfessirlerin her birisi açısından Allah korkusunun son derece önemli olduğu, bazı âyetlerin yorumlarında birleştikleri, bazı âyetlere farklı izahlar getirdikleri, yorumlarında zahiri mananın öncelendiği, ele alınan âyetler bağlamında isrâiliyâta yer verilmediği, ilgili her âyet için her müfessirin yorum yapmadığı gibi birtakım sonuçlara ulaşılmıştır. (shrink)

Gods Carved in Stone: The Hittite Rock Sanctuary of Yazɩlɩkaya. By Jürgen Seeher. Istanbul: Ege Yayinlari, 2011. Pp. 205, illus. €35 (paper).

The Reign of Tudhaliya II and Šuppiluliuma I: The Contribution of the Hittite Documentation to a Reconstruction of the Amarna Age. By Boaz Stavi. Texte der Hethiter, vol. 31. Heidelberg: Universitätsverlag Winter, 2015. Pp. xviii + 236. €45.

This article formulates institutional virtues according to sustainable development (SD) criteria to come up with a paradigmatic set of corporate principles. It aims to answer how a corporation might obtain competitive advantage by combining "going ethical" with "going green." On the one hand, it brings out facts that indicate a forthcoming trend inclined to force relevant actors to comply with SD requirements. On the other hand, it suggests that SD may be implemented as a strategy to gain competitive advantage by (...) the help of the PEARL model through its five fundaments: (1) perception friendliness, (2) environment friendliness, (3) action, (4) relationship, and (5) locality. This article finally shows that although a number of companies (e.g., Bosch, BP, and GE) implement SD as a tool of differentiation, they lack a holistic model that is fully responsive to current dynamics. The PEARL may be implemented as a proactive positioning to gain competitive advantage because transformation of this model into corporate strategy does not only respond to "stakeholder" claims, but also meets the changing characteristic of "societal demands.". (shrink)

In this article we present the first edition of five Hieroglyphic Luwian inscriptions of Ancoz and Samsat provenance from the Adıyaman Museum, provide clarification on the records of previously published inscriptions from Ancoz and Samsat, suggest a join with an existing Ancoz inscription, and offer a discussion on the nature of the rulers of Kummuh.

Since the beginning of human coexistence, besides solidarity and domestication, many problems and difficulties have arisen in society and individual individuals. Although the members of the society seem to have tried to comply with the duty of living together, the society started to experience a collapse. The inability of people to digest each other, not to accept their differences and to marginalize, and the tendency to see oneself as superior and privileged to others have been the biggest factors that have (...) refuted the society. The language that holds people together and allows them to understand is the basis of these problems when misused. Although these problems are tried to be solved by laws in the modern world, new distortions are inevitable unless they are based on a solid moral basis. We deemed it appropriate to discuss the source of these problems and the solution proposals offered by our moral tradition to these problems through the lover of God, Yûnus Emre. (shrink)

This article assesses the prospects for the adoption of Rawls’s political liberalism in non‐Western contexts. The argument centers on the religious resurgence in non‐Western societies and presents an evaluation of the viability and acceptability of political liberal principles in the face of the normative, theoretical and practical challenges posed by this development. Political liberalism emerges as a significant theoretical and normative resource; nevertheless, the socio‐political conditions in non‐Western societies may fall short of satisfying the sociological requirements of political liberalism. A (...) strong historical interpretation of Rawls’s sociological assumptions suggests that relatively younger and developing democracies where religious movements are in the ascendant, will have to wait centuries to live up to the social and moral standards of political liberalism. This article comes to a less negative conclusion. The normative arguments of political liberalism can rest on weaker sociological assumptions that do not require such a long period of time to emerge as Rawls appears to suppose. Indeed, the institution of a political liberal regime may be the condition of its own success, encouraging in its own right the necessary political reasonableness among religious views. (shrink)

Ortodoksluk mezhebi Hıristiyanlığın en kadim geleneklerinden birisi olmasına rağmen günümüzde diğerlerine göre daha az tanınmaktadır. Mezhebin en önemli Kiliselerinden birisi de İstanbul Kilisesi’dir. Bu makalenin amacı Hıristiyan Ortodoks teoloji çalışmalarına dair İstanbul’daki Kilise çevresinde oluşan XIX. ve XX. Yüzyıldaki Yunanca literatür hakkında kısa bilgi vermektir. Bu literatür, süreli yayınlar ve Patrikhanenin kurumsal yapıları olarak iki açıdan ele alınacaktır. Literatür bağlamında bir dönem doğrudan ya da dolaylı olarak Patrikhane tarafından yayınlanan dergiler şunlardır: Ekklisiastiki Alithia, Ortodoksia, The Greek Orthodox Theological Review. Bunlara (...) ek olarak Patrikhanenin yıllık yayınladığı Kilise Takvimi ve Ortodoks teoloji çalışmalarında önemli bir kaynak olarak görülen Din ve Ahlak Ansiklopedisi, ve bazı sözlüklerle diğer birkaç dergiden bahsedilecektir. Ayıca İstanbul’daki Patrikhane ile doğrudan veya dolaylı olarak ilgili olan okullar, araştırma merkezleri, enstitüler ve kütüphaneler hakkında bilgi verilecektir. Bu çalışmada ele alınan bu konular, modern dönemde Patrikhane çevresinde şekillenen Ortodoks teolojiye dair yapılacak çalışmalar için doğrudan birincil kaynak olma özelliği taşımaktadır. (shrink)

Averroes, Middle Commentary on Aristotle’s Poetics, trans. with intro. Charles E. Butterworth, xxi+161 pp.

In this paper, I aim to explore Lewis’s best system analysis and how it can accommodate laws with exceptions. The Best System Account has been introduced to provide an alternative view for both minimalist and counterfactual theories of regularities. Simple regularity theory faces problems in which there is some generalization that seems to be a law or some regularities that are established accidentally. It tries to exclude the accidental generalization from the account. However, the best system analysis can solve the (...) problem of how to distinguish between laws and accidents. (shrink)

Philosophers and psychologists have advanced a plethora of explanations of the self in relation to narratives, positing varying degrees of connection between them. For some, narratives created by a subject about herself shape her self-constitution (Flanagan 1991; Fivush 1994). For others, they help the subject to participate in social cognition (Hutto 2008). Some represent narratives as merely one basis of personal identity and consider them cognitive tools used by the subject to construct self-concepts (Neisser 1997; Tekin 2011); others render (...) narratives the basis for self-constitution (Dennett 1992; MacIntyre 1981; Schechtman 1996). Some require that the subject create her ‘whole life narrative’ unifying her .. (shrink)

In their article, “Patients’ beliefs about deep brain stimulation (DBS) for treatment resistant depression,” Lawrence, Kaufmann, DeSilva, and Appelbaum analyze the responses of 24 psychiatric inpat...

This article contributes to the study of the globalization of science through an analysis of Ahmed Cevdet's nineteenth-century translation of the sixth chapter of Ibn Khaldun's (d. 1406) Muqaddimah, which deals with the nature and history of science. Cevdet's translation and Ottomanization of that text demonstrate that science did not simply originate in Europe to be subsequently distributed to the rest of the world. Instead, knowledge transmitted from Europe was actively engaged with and appropriated by scholars, who sought to put (...) that material within their own cultural context in a manner that could serve their own intellectual and practical needs. Cevdet's case is particularly interesting because it demonstrates that (1) Islamic conceptions of human nature, the soul and the nature of knowledge provided particularly fertile soil in which empiricist and positivist traditions could take root, and (2) aspects of modern science – specifically its ostensive separation from metaphysical debates – made it more attractive to Islamic theologians than was, for example, the work of Aristotelian philosophers. Through an exploration of Cevdet's career and a close analysis of his historiographical treatment of Ibn Khaldun's account of sciences, this article foregrounds the agency of non-Europeans in the late nineteenth-century circulation of scientific knowledge. (shrink)

This volume of Eurasian Studies in Business and Economics includes selected papers from the 24th Eurasia Business and Economics Society Conference, held in Bangkok. The theoretical and empirical papers gathered here cover diverse areas of business and management from different geographic regions; yet the main focus is on the latest findings on evolving marketing methods, analytics, communication standards, and their effects on customer value and engagement. The volume also includes related studies that analyze sustainable consumer behavior, and business strategy-related topics (...) such as cross-border restructuring, quality management standards, and the internationalization of SMEs. (shrink)

ABSTRACT This article discusses the Celtic myths, figures, and central themes of Tomm Moore’s animated movie Song of the Sea, from a transmodern feminist perspective. While the movie offers a vivid portrayal of the dichotomy between the tranquil Irish countryside and the turbulent city of Dublin, its main theme revolves around a rural family’s lament for the loss of the mother who is a modern-day personification of the Celtic selkie. This curious female figure embodies contradictory characteristics: she is semi-human and (...) at the same time a mother and a wife who, in struggling with her in-between state, leaves her family and returns to her mythical roots. By focusing on several of the Celtic mythical figures and central themes of maternal loss, motherhood, gender relations, and family reconciliation, I attempt to show that the movie’s transmodern echoes and concerns suggest that alternative family formations and changed gender roles are possible in Irish society and in the world more generally. (shrink)