Bu çalışmanın amacı, kent kültürü ve kentlilik bilincinin gelişmesi noktasında kentin merkezi ve yerel yönetimlerine ait kurum ve kuruluşlarının, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi akademik personelini ne derecede dikkate aldıklarını belirlemek, akademik personelin kent kültürü ve kentlilik bilincinin gelişimi konusundaki algı düzeylerini ortaya çıkarmak ve araştırma bulgularına dayalı olarak önerilerde bulunmaktır. Araştırmanın çalışma evrenini, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi’nde görev yapan 1.086 akademik personel oluşturmaktadır. Çalışmaya Erzincan ilçelerinde bulunan yüksekokul ve meslek yüksekokulları zaman darlığı ve ulaşım zorluklarından dolayı dahil edilmemiştir. Gerek yerleşkede (...) gerekse yerleşke dışında bulunan tüm fakülte, yükse okul ve meslek yüksek okullarına anket formları elden ulaştırılmıştır. Tıp fakültesi ve Sağlık Hizmetleri yüksekokulu yöneticilerinin çalışmaya katkı vermek istememelerinden dolayı bu iki birim kapsamdışı tutulmuştur. Anket formları 268 kişi tarafından doldurulmuştur. Veri toplama aracı olarak nicel araştırma tekniği olan tarama deseni (anket deseni) kullanılmıştır. Anket soruları Belli ve Aydın’ın (2017) “Kent Kültürü ve Kentlilik Bilincinin Oluşumunda Üniversitelerin Rolü: Mustafa Kemal Üniversitesi Örneği” adlı çalışmasından alınmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin çözümlenmesinde, sosyal bilimlerde istatistiksel analiz için oldukça yaygın olarak tercih edilen SPSS programı kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre; Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi akademik personeline, kent kültürü ve kentlilik bilincinin geliştirilmesi konusunda kentte yer alan diğer paydaşlar tarafından (merkezi ve yerel yönetimlere ait kurum ve kuruluşlar) hak ettikleri değerin verilmediği sonucu ortaya çıkmıştır. (shrink)

Zamanda özdeşlik problemi felsefe tarihinin en önemli ve temel problemlerinden birisidir. Fakat bu özdeşlik problemi sadece fiziksel nesnelerde değil, bilincin özdeşliğinde de kendisini gösterir. Bilincin özdeşliği problemi onun salt bir tanımlama mı yoksa kendi içinde bir varlık olarak ontolojik bir statüsü olup olmadığı mı sorusuyla ilgilidir. Bu makalede demet teorisi gibi önde gelen bilinç teorilerinin bilincin geçişi veya bölünmüş zihin gibi temel problemlerin çözümünün açıklanmasında yetersiz olduklarını zaman felsefesinin bir kuramı olan dört-boyutçuluğun özdeşliğin geçişi konusundaki çözümlere yönelik yaklaşımını uyarlayarak savunacağım. (...) Bu amaçla Theseus’un gemisi ve Chisholm’un kahve kupası gibi felsefenin bilinen örneklerini verecek ve aynı örnekleri bilincin geçişine uygulayacağım. Bu örneklerden hareket ederek, B-serisi yargılamalarıyla (özellikle Ezelicilikle) ışınlanma paradoksunun çözümünü öne süreceğim. Bilinç benzeri nesnelerden kastın, bilincin var olmasını sağlayan bir zamansal ilişki mi yoksa bu ilişkilerden soyut bir ontolojik statü mü olduğu sorununa da değineceğim. Eğer bilinç ve nesneler arasındaki bu ilişki ortaya konulursa Parfit ve diğer filozofların ortaya koyduğu benzeri sorunların çözülebileceğini düşünüyorum. Bunu yaparak bilincin diğer tüm uzay zaman nesneleri gibi mereolojik (parça bütün ilişkisi bağlamında) bir özü olduğunu ileri süreceğim. Bu sebeple de demet teorisini ve Parfit’in çözümünü, Sider’ın Perry ve Prior’a karşı argümanlarından analojiyle reddedeceğim. Bu sayede argümanımı özdeşliğin analitik metafizik konumu lehine güçlendireceğim. (shrink)

This study aims to evaluate the ideas on the scope and method of economics of Joseph Schumpeter who is one of the important economists of the 20th century. The study consists of four sections: In the first section we underline the interesting points of his life to understand the roots, background, or 'vision' of his thought system. In the second section, we will examine his methodological views that he asserted in his first (but translated into English only in 2010) book. (...) Third section will be concerned with his 'analysis of economics' which refers to his critics of Leon Walras's general equilibrium analysis (as static) and his own alternative (dynamics analysis of capitalist economies) about the central subject matter of economics. In the fourth section we will treat his approach about the development/evolution process of economic thought in time. The study concludes with a brief assessment: Schumpeter is one of the rare economists who can build his own thought system in the history of economics, and he embraced a pluralist perspective in the field of the methodology of economics. (shrink)

Bu çalışmada Kazvinî (ö. 1283)’nin kozmografya ve coğrafya konularında kaleme aldığı eseri Acâibü'l-Mahlûkât ve Ğarâibü'l-Mevcûdât’ın yurtiçi ve yurtdışındaki çeşitli kütüphanelerde yer alan, farklı dönemlere ait bazı Arapça, Farsça ve Türkçe nüshalarındaki Segsar Adası’nda yaşayan iki kavmin tasvirleri incelenmektedir. Zenc Denizi’nde bulunan Segsar Adası’ndaki köpek başlı insan ve kayış ayaklı insan şeklinde bildirilmiş iki farklı kavme dair hikayeler eserin Süfliyyât konulu ikinci makalesinde zikredilmektedir. Segsar Adası’nın bahsi geçen sakinleri hakkındaki malumata ve ilgili tasvirlere eserin pek çok nüshasında Bahr-i Zenc başlığı altındaki (...) Cezire-i Segsar bölümünde rastlanmaktadır. Eserde ayrıca ikinci makalenin Bahr-i Hind başlığı altındaki Cezire-i Kasr bölümünde Zülkarneyn’in askerleriyle birlikte uğradığı Billur Köşk’te yaşayan köpek başlı bir kavimden bahsedilmektedir. Ahmedî (ö. 1412-13)’nin İskendernâme isimli eserindeki Zülkarneyn’in Etvar Adası ve bir başka adadaki Billur Köşk ziyaretleriyle ilgili bölümlerde de rastlanan bu rivayetle ilgili tasvirler de mukayese amacıyla çalışmaya dahil edilmiştir. Benzer şekilde İskendernâme’de aktarılan Zülkarneyn’in Mazenderan seferinde karşılaştığı kement ayaklı devle ilgili rivayetin de muhtemelen Acâibü'l-Mahlûkât’taki kayış ayaklı kavme dair hikâyenin etkisiyle oluşturulduğu düşünüldüğünden, bu konuya ilişkin tasvirler de çalışmada yer almaktadır. Bu makale kapsamında incelenmiş 13. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar farklı dönemlere ait ve dönemlerinin minyatür geleneğini yansıtan tüm tasvir örnekleri benzer ve farklı yönleriyle değerlendirmeye tabi tutulmaktadır. (shrink)

This paper attempts to account for the contrastive discourse connective (tam) tersine (‘on the contrary’) in Turkish discourse. We suggest that this connective evokes a discourse structure which has at least three parts: the material in the prior linguistic context, its refutation, and then rectification in the clause where the connective is hosted. Since negation is obligatory in the discourse context for refutation, we include a discussion of negation and we conclude that the obligatory negative clauses are instances of descriptive (...) negation rather than metalinguistic negation. We show that linguistic and cognitive contexts interact in producing and interpreting the discourse adverbial connective under discussion and the discourse structure in which it is used. It is claimed that (tam) tersine serves to bring closer the cognitive context of the intended audience to that of the writer’s while minimizing any potential discrepancies in the audience’s and the writer’s cognitive context. We argue that this discourse connective and the discourse it evokes are used in the argumentative mode. (shrink)

Kelâm’ın şerh ve hâşiye döneminin önde gelen metinlerinden biri Teftâzânî’nin Şerhu’l-Akāid adlı şerhidir. Nitekim üzerine İslâm dünyasının muhtelif bölgelerindeki âlimler tarafından birçok hâşiye çalışması yapılmıştır. Bunlar arasında öne çıkan en meşhur metinlerden birisi Hayâlî’nin yazmış olduğu Hâşiye alâ Şerhi’l-Akāidi’n-Nesefiyye adlı eserdir. Nitekim Hayâlî’nin bu hâşiyesi, Şerhu’l-Akāid üzerine yazılan hâşiyeler arasında üzerine en fazla hâşiye yazılan eserdir. Kâtib Çelebi, Leknevî ve Taşköprülüzâde gibi âlimler Hayâlî hâşiyesi hakkında övücü ifadeler kullanmıştır. Ayrıca Hayâlî’nin bu hâşiyesi Osmanlı kelâm kitapları hiyerarşisinde Şerhu’l-Akāid’den daha üst bir (...) metin olarak değer görmüştür. Bu kadar ilgi gören bir hâşiye hakkında Kâtib Çelebî’nin zikrettiği bir iddia dikkat çekmektedir. Kâtib Çelebî, Hayâlî hâşiyesinin kaynağının Memlük ulemasından İbn Ebî Şerîf’in Şerhu’l-Akāid hâşiyesi olduğu hakkında bir bilgiye yer vermektedir. Dolayısıyla Hayâlî, hâşiyesini İbn Ebî Şerîf’in hâşiyesinden alıntı yaparak kaleme almış olabilir. Bu iddianın tahkik edilmesi çalışmanın temel konusunu oluşturmaktadır. Bunu yaparken iki muhaşşînin yaşadıkları ve eserlerini kaleme aldıkları zaman dilimi göz önünde bulundurulmuştur. Diğer taraftan iki hâşiyenin muhteva analizinin yapılması da iddianın tahkik edilmesi için temel bir ölçüt konumundadır. Böylece ana konu bazında benzerlikler ve farklılıklar ortaya konularak iki hâşiyenin karşılaştırılmasına olanak sağlanmıştır. Muhteva analizinde eşyanın hakikatleri, ilim sebepleri, âlemin temel bileşenleri, Allah’ın sıfatları, rü’yetullah, insan fiilleri ve ahiret hayatı ile ilgili meseleler olmak üzere yedi konu başlığı tercih edilmiştir. Bu başlıklar altında konular detaylı bir şekilde aktarılmayıp yalnızca benzerlikler ve farklılıkların ortaya konulabilmesi için seçme pasajların verilmesi yeterli görülmüştür. Çalışmada yöntem olarak doküman çözümlemesi/analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak bu iddia tahkik edildiğinde durumun Kâtib Çelebî’nin aktardığı gibi olmadığı tespit edilmiştir. Nitekim iki muhaşşînin doğum ve ölüm tarihleri diğer taraftan hâşiyelerini yazım tarihleri incelendiğinde bu iddianın mümkün olmadığı ortaya çıkmıştır. Hayâlî hâşiyesini yaklaşık olarak 862/1458, İbn Ebî Şerîf ise 889/1484 veya 895/1490 yılında kaleme aldığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla tarihsel olarak Hayâlî’nin İbn Ebî Şerîf’ten alıntı yapması mümkün görünmemektedir. Kâtib Çelebî’nin aktardığı bilginin yanlışlanması tam tersi bir durumun olma ihtimalini gündeme getirir. Yani İbn Ebî Şerîf, hâşiyesini yazarken Hayâlî’den faydalanmış olabilir. Bu düşüncenin doğrulanması veya yanlışlanması için her iki hâşiye arasında muhteva analizinin yapılması gerekmiştir. İki hâşiyenin muhtevaları karşılaştırıldığında ise büyük oranda benzerliklerin olduğu görülmüştür. Öyle ki bazı yerlerde cümleler birebir aynı iken bazı yerlerde benzer ifadeler kullanılmıştır. Ancak İbn Ebî Şerîf’in hâşiyesi Hayâlî’nin hâşiyesine göre daha uzundur. Öyle görünüyor ki İbn Ebî Şerîf hâşiyesini, Hayâlî hâşiyesi temelinde inşa etmiştir. (shrink)

Müslümanların kitabı olan Kur’an inzal olduğu zamanlardan beri hem Müslümanları hem de diğer din mensuplarını ilgilendire geldi. Kur’an’ın mesajını doğru bir şekilde anlamak için mütekellimler fakihler, filozoflar ve sufiler birtakım görüş açıları geliştirerek Kur'an'ı kendi zaviyelerinden anlama çabasına girdiler. Her grup Kur'an'ı doğru bir şekilde anlama faaliyetlerinde umum-husus muhkem-müteşabih, siyak-sibak hakikat-mecaz gibi bazı açıklama mekanizmalarına başvurdu. Bu makalede, genel olarak Kur'an’ı anlamak üzere geliştirilmiş bazı bakış açılarına değinilirken Öztürk’ün söz konusu makalesi özgülünde, Kur’an’ı anlamak üzere yeni bir bakış açısı olarak (...) geliştirilmiş ‘Tarihselci Perspektif’ de eleştirilecek ve tarihselci perspektifin teolojik/itikadî açıdan ortaya çıkaracağı olası birtakım sorunlara da işaret edilecek. Böylece Kur’an’ı anlamak üzere geliştirilen tarihselcilik başta olmak üzere bazı yaklaşımlara yönelik kendi fikrimizi beyan etmiş olacağız. (shrink)

Varoluşçuluk düşünce tarihi boyunca kendisine birçok taraftar bulmuş ve İslam dünyasında da çeşitli kişi ve eserlerde tezahür etmiş bir akımdır. Bu makalede varoluşçuluğun genelde İslam, özelde ise Arap dünyasındaki ilk ve en önemli temsilcisi olarak kabul edebileceğimiz Abdurrahman Bedevî ve onun varoluşçu düşünceleri incelenecektir. Çalışmada Bedevî’nin varoluşçu-luğu nasıl değerlendirdiği betimsel bir tarzda ele alınacaktır.

One of the concepts with unclear definitions is teacher leadership. Teachers must be inclined to take various risks to become leaders. In fact, in practice, most teachers are not taught leadership skills in career preparation programs. Teachers' success in decision-making processes and school leadership efforts is sometimes limited. Teachers who achieve control in their classrooms have much more power to make suggestions to other adults in the school and can bring valuable qualities to the school as teacher leaders. In addition (...) to aiming to organize effective classroom activities, teacher leadership also requires taking part in school activities. This research was conducted to discuss the roles and strategies of principals and teachers in developing teacher leadership in Azerbaijan. To achieve the purpose of the research, the scanning method was followed and a theoretical analysis was made. Leadership is the ability to motivate a group, gather them around certain goals, and achieve these goals together. As an effective leader, the teacher has the responsibility of developing a vision, sharing his vision, and organizing learning experiences appropriate to the development and individual differences of all students. (shrink)

Günümüzde hızla yayılan, insanların hayat kalitesini ve mutluluğunu olumsuz olarak etkileyen yalnızlık, özellikle Amerika ve Avrupa’da en önemli toplumsal sorunlardan birine dönüşmüştür. İngiltere’de yalnızlıktan sorumlu bakanlık kurulmasına kadar varan bu olgunun, Türkiye’de özellikle genç nesli temsil eden üniversite öğrencilerinde ne düzeyde olduğu, bu araştırmanın temel araştırma konularından birini oluşturmaktadır. Bu araştırma, Ordu üniversitesinin değişik fakültelerinde öğrenim gören 416 öğrenci örneklemi üzerinde yürütülmüştür. Anket formunda; UCLA yalnızlık ölçeği, dini başa çıkma ve hayat memnuniyeti ölçekleri kullanılmıştır. Ayrıca katılımcıların bireysel dindarlık algıları ve (...) sosyal medya kullanım düzeylerini belirlemeye yönelik sorular oluşturulmuştur. SPSS istatistik programıyla yapılan analizler sonucunda; dindarlık algısı ile yalnızlık, olumsuz dini başa çıkma, sosyal medyada görünürlük düzeyi ve kullanılan sosyal medya sayısı arasında negatif yönde; dindarlıkla olumlu dini başa çıkma arasında ise pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Ayrıca öznel dindarlık algısı cinsiyet üzerinde farklılığa açmazken, hayat memnuniyeti üzerinde farklılığa yol açtığı anlaşılmıştır. Yalnızlık ile olumlu dini başa çıkma, hayat memnuniyeti ve mesajlaşma arasında negatif yönde ilişki ve etkileşim tespit edilirken, hayat memnuniyeti ile olumlu dini başa çıkma arasında pozitif, olumsuz dini başa çıkma arasında negatif yönde ilişki ve etkileşimin varlığı bulgulanmıştır. Bu çalışma birçok değişkenin birbiri ile ilişki ve etkileşimini ele alması bakımından önemlidir. (shrink)

We propose a theoretical model to explain the usage of time-inconsistent behavior as a strategy to exploit others when reputation and trust have secondary effects on the economic outcome. We consider two agents with time-consistent preferences exploiting common resources. Supposing that an agent is believed to have time-inconsistent preferences with probability p, we analyze whether she uses this misinformation when she has the opportunity to use it. Using the model originally provided by Levhari and Mirman (Bell J Econ 11(1):322–334, 1980), (...) we determine the optimal degree of present bias that the agent would like to have while pretending to have time-inconsistent preferences and we provide the range of present-bias parameter under which deceiving is optimal. Moreover, by allowing the constant relative risk aversion class of utility form, we characterize the distinction between pretending to be naive and sophisticated. (shrink)

Dürr-i meknūn (The hidden pearl) is one of the best-known and most frequently cited but least studied works of fifteenth-century Ottoman literature. An anonymously written encyclopedic work in Turkish, it covers a wide range of subjects, starting with the creation and ending with the day of judgment. Although no fifteenth-century copy has survived, the Dürr displays a close ideological and intertextual relationship with other well-known fifteenth-century Ottoman works that were the building blocks of an indigenous Ottoman religious, historical, political, and (...) apocalyptic literature on which later generations relied. This article critically reviews the Dürr by situating it against the backdrop of the political context of the 1460s and early 1470s, informed by Sultan Meḥmed II’s imperial policies seeking to unite the Islamic world under one rule and by the dire crusade threat menacing the Ottoman empire posed by Venice and its allies in 1472–73. I argue that the work was composed by a member of the scholarly elite to criticize Meḥmed’s imperial ambitions and, most notably, his designs to conquer the Mamluk sultanate, which the Dürr identifies as a disastrous endeavor that would lead to the conquest of Islam by the Christians. (shrink)

The article interprets Franz Caucig’s Socrates with a Disciple and Diotima?, one of several paintings commissioned for Palais Auersperg in Vienna, now housed at the Slovenian National Gallery. Socrates and a young man are in a pastoral setting beneath a plane tree near a river. They are addressed by a woman, and a chariot with maidens can be seen in the background. The scene is from Plato’s Phaedrus, since Socrates never leaves Athens, except for military service and in this scene (...) from the Phaedrus. The woman addressing Socrates and Phaedrus in the painting cannot be Diotima because her chariot has two white horses, indicating a goddess. The most likely goddess would be the goddess in the poem of Parmenides of Elea, the source of the soul-chariot analogy in the Phaedrus. The setting of Caucig’s Socrates painting bears a remarkable similarity to his Amnytus painting, which features political references to Napoleon’s subjection of Gorizia, Caucig’s homeland. Caucig’s Phaedrus remarks upon Napoleon’s conquests, Hegel’s lectures on Parmenides, and David’s idealized painting of Napoleon crossing the Alps. (shrink)

This article is based on an ethnographic investigation of the Gezi Park events in 2013. Starting from the much acknowledged characteristics of Gezi as being its cultural and political pluralism and its commitment to non-violence, in this article we are engaging with two interlinked questions: How has the plurality of participants and orientations been possible to attain, and how could this pluralism be contained without any major conflict at Gezi? We propose to provide an answer by focusing on the manners (...) of everyday life at Gezi Park during the time of dissidence, which we conceptualize as ‘manner of contention’. It was the manner of contention that characterized the specific ways in which contentious politics took place at Gezi and prevented the formation of clashes among the plurality of contenders. The ethnographic research delineates at least 4 components of manner of contention in the case of Gezi: an ethos of collective work; a spirit of exchange and gift-giving; politeness; and non-violence. (shrink)

Background Ethics positions, consisting of the two fundamental dimensions of idealism and relativism, influence individuals’ decision-making significantly. Particularly in an applied field such as nursing, the ethics positions of nurses can play a significant role in clinical decisions. Therefore, it is important to know the factors affecting the ethics positions of nurses in clinical decision-making. Aim The aim of the study is to examine the factors affecting the ethics positions of nursing students in clinical decision-making. Research design This is a (...) two-phase sequential explanatory mixed methods study designed in accordance with the COREQ criteria. A participant Information Form and the Ethics Position Questionnaire were used to collect quantitative data. Qualitative data were obtained through focus group interviews. Ethical considerations This study was conducted after receiving written permission from X University Ethics Board. Additionally, permission was obtained from the participating nursing faculty. Participants Among the fourth-year nursing students, 180 students participated in the quantitative phase and 30 students in the qualitative phase of the study. Results The quantitative data analysis showed that the idealism sub-dimension mean scores of the participants were higher than the relativism sub-dimension mean scores. The analysis of the qualitative data resulted in four main themes that influence participants’ ethics positions in clinical decision-making: (1) attitudes of role models in clinical practice (staff nurses/mentors/lecturers), (2) resources related to clinical practice (labs, hospitals/classrooms), (3) health system (hospital policies/school policies), and (4) personal differences (act with emotion/act with logic). Conclusion The results showed that the health system, role models in the clinic, personal differences, and skill-related resources affect the ethics positions of nursing students in clinical decision-making. In this regard, awareness can be raised by providing training to nursing students by academic instructors on ethics positions and the factors that are determined to affect ethics positions in clinical decision-making. (shrink)

Perspicuous representation, Wittgenstein offers, is not another methodology, but it consists in seeing the connections. The Wittgensteinian perspicuous representation is therapeutic. The method he suggests for philosophy is the same method he suggests for social sciences. In both of these cases, he tries to get us to see the confusions we become entangled in when philosophizing and theorizing. In both of these disciplines he warns us not to advance explanatory, metaphysical theories. In this paper, I connect this concern with Wittgenstein’s (...) critique of Frazer. In criticizing Frazer, Wittgenstein adopts the important part of Spengler’s view. Nonetheless, there are differences between Wittgenstein’s views and those of Spengler; this paper aims to show similarities as well as these differences. The first part of the paper briefly summarizes Frazer’s views. The second part focuses on Wittgenstein’s critique of Frazer concerning science and technology. The third part gives an account of his critique regarding method of social sciences and philosophy. The last part concentrates on Wittgenstein’s critique of Frazer pertaining to the tolerance towards alternative forms of life. Key Words: context-free vacuum • evolutionary explanation • incommensurability • methodology of social sciences • perspicuous representation • science • technology • tolerance • totem and taboo. (shrink)

Recent case law on sexual violence crimes heard before the ad hoc international criminal tribunals and courts, that interpret them in connection with ethnic conflict, raises the question of which acts can be defined as sexual violence. The International Criminal Court, in the situation of Kenya, does not regard acts of forced nudity, forcible circumcision and penile amputation as sexual violence when they are motivated by ethnic prejudice and intended to demonstrate the cultural superiority of one tribe over another. The (...) Court argues that not every act of violence that targets parts of the body commonly associated with sexuality should be considered an act of sexual violence. This recent interpretation of what counts as sexual violence provides another example of the complicity of international criminal law institutions in the ongoing construction process of female subordination. The ICC, in the Kenya situation, implicitly confirms the mutilation of female agency by interpreting penile amputation as a kind of power game between males, and by instrumentalizing the male sexual organ as an indicator of masculinity and manhood. (shrink)

This paper addresses an important issue that has been commonly debated in moral psychology, namely the normative and metaethical implications of our differing intuitive responses to morally indistinguishable dilemmas. The prominent example of the asymmetry in our responses is that people often intuitively accept pulling a switch and deny pushing as a morally permissible way of sacrificing an innocent person to save more innocent people. Joshua Greene traces our negative responses to actions involving “up close and personal” harm back to (...) our evolutionary past and argues that this undermines the normative power of deontological judgments. I reject Greene’s argument by arguing that our theoretical moral intuitions, as opposed to concrete and mid-level ones, are independent of direct evolutionary influence because they are the product of autonomous moral reasoning. I then explain how both consequentialist and deontological theoretical intuitions, which enable us to make important moral distinctions and grasp objective moral facts, are produced by the exercise of autonomous moral reasoning and the process of cultural evolution. My conclusion will be that Greene is not justified in his claim that deontology is normatively inferior to consequentialism. (shrink)