Although science supplies medicine's “gold standard,” knowledge exercised in the care of patients is, like moral knowing, a matter of narrative, practical reason. Physicians draw on case narrative to store experience and to apply and qualify the general rules of medical science. Literature aids in this activity by stimulating moral imagination and by requiring its readers to engage in the retrospective construction of a situated, subjective account of events. Narrative truths are provisional, uncertain, derived from narrators whose standpoints are always (...) situated, particular, and uncertain, but open to comparison and reinterpretation. Reading is thus a model for knowing in both morality and clinical medicine. While principles remain essential to bioethics and science must always inform good clinical practice, the tendency to collapse morality into principles and medicine into science impoverishes both practices. Moral knowing is not separable from clinical judgment. While ethics must be open to discussion and interpretation by patients, families, and society, it is nevertheless substantively and epistemologically an inextricable part of a physician's clinical practice. (shrink)

The effects of the vacuum electromagnetic fluctuations and the radiation reaction fields on the time development of a simple microscopic system are identified using a new mathematical method. This is done by studying a charged mechanical oscillator (frequency Ω 0)within the realm of stochastic electrodynamics, where the vacuum plays the role of an energy reservoir. According to our approach, which may be regarded as a simple mathematical exercise, we show how the oscillator Liouville equation is transformed into a Schrödinger-like stochastic (...) equation with a free parameter h′ with dimensions of action. The role of the physical Planck's constant h is introduced only through the zero-point vacuum electromagnetic fields. The perturbative and the exact solutions of the stochastic Schrödinger-like equation are presented for h′>0. The exact solutions for which h′shrink)

The topic of our discussion is extremely complex by virtue of the diversity of problems it covers, their contradictions, and their many layers. An objective analysis is complicated by the fact that we are "by origin from there," that we were all drawn into the process, and that it is difficult, if not impossible, for us to distance ourselves from this fact. Being involved in what happened is, on the one hand, a positive factor: it gives access to occurring events (...) through a knowledge of facts and details that is difficult, if not impossible, to obtain for an investigator of the events many years later. But such involvement not only discloses the truth, it also creates the illusion that one possesses the truth, because a participant in events often makes his personal beliefs about them the basis of theoretical generalizations. A participant and a witness are very different categories in terms of their objective relation to actual facts. (shrink)

On this the following observations should be made: 1. The sigla ABCEFM are used here as in all editions from Hude onwards, H as in Hude though not universally since, and as in Bartoletti, Per la storia del testo di Tucidide ; have not been used before. 2. In positing β as ancestor of ABEFHM but not of C I follow Hude, Bartoletti, Stuart Jones, and Powell. I differ from them in leaving out of consideration G , which is normally (...) considered as descending from a congener of C; since, however, one or more ancestors of G were collated with at least one manuscript related to M and probably with manuscripts of other affinities also, there are clearly no means of deciding whether G is a descendant of C or ultimately independent of C, and I have adopted the economical hypothesis that it is a descendant and must be relegated to the recentiores. (shrink)

I examine the influence of James B. Conant on the writing of Kuhn’s Structure of Scientific Revolutions. By clarifying Conant’s influence on Kuhn, I also clarify the influence that others had on Kuhn’s thinking. And by identifying the various influences that Conant had on Kuhn’s view of science, I identify Kuhn’s most original contributions in Structure. On the one hand, I argue that much of the framework and many of the concepts that figure in Structure were part of Conant’s picture (...) of science, a picture that figured prominently in the general education natural science courses that Conant taught at Harvard. On the other hand, I show that Kuhn’s Structure contains important contributions that do not figure in Conant’s picture of science. I argue that the following three themes in Structure do not originate with Conant: (1) the concept of “normal science”; (2) “the problem of scientific revolutions,” that is, the apparent threat posed by radical changes of theory in science; and (3) Kuhn’s emphasis on the social dimensions of science, specifically the social structure of research communities. (shrink)

A partir de son apparemment étrange observation d'une influence cachée des étoiles sur l'action humaine une attentive reconsidération du concept de l'actus humanus de Saint Thomas dans la Prima Secundae révèle une vue plus ample des processus internes à l'agent humain qui contribuent à la spécification individuelle de l'action humaine et, donc, de la liberté humaine. Il semble que parmi les adeptes de la théorie thomiste de l'action, l'influence importante que l'appétit sensible peut exercer en cette direction, tout en restant (...) entièrement caché aux actes conscients de l'intellect et de la volonté de la personne, n'a pas été reconnue jusqu'aujourd'hui. Dans sa théorie de l'action Saint Thomas fournit un cadre solide pour une réflexion ultérieure sur l'influence de l'inconscient dynamique sur la liberté et pour une intégration critique interdisciplinaire des intuitions valides de la psychologie des profondeurs. En plus, il semble que la redécouverte de son concept plus large de l'actus humunus rende possible de repenser à profit certains éléments classique de son éthique. (shrink)

This anthology focuses on three areas in the theory of knowledge: epistemic justification; analyses of knowledge and scepticism; and recent development in epistemology. Each of the three sections includes a brief introduction to the readings, a series of study questions, and a list of suggested readings. Section 1 deals with coherentism, foundationalism, reliabilism, and includes articles by Chisholm, BonJour, Audi, Goldman, and Fumerton. Section 2 deals with the analysis of knowledge and Gettier problems, and a variety of forms and responses (...) to scepticism; it includes articles by Gettier, Conee, Feldman, Putnam, Nagel, and Stroud. Section 3 introduces the reader to recent developments in naturalized, feminist, and social epistemology, and includes articles by Quine, Almeder, Putnam, Anderson, Harding, Longino, Hardwig, Rorty, and Kitcher. (shrink)

In the target article, Kirby (2014) explores conditions under which gestational surrogacy in developing countries (in this case India) may (or may not) be considered as exploitative. The author pro...

Phenomenological analyses of ageing and old age have examined themes such as alterity, finitude, and time, not seldom from the perspective of “healthy” aging. Phenomenologists have also offered detailed analyses of lived experiences of illness including lived experiences of dementia. This article offers a phenomenological account of what we label as entering the grey zone of aging between “healthy” aging and aging with a disease. This account is developed through a qualitative phenomenological philosophy analysis of elderly persons’ lived experiences of (...) being tested for dementia through primary care in Sweden, i.e., within a cultural context where dementia commonly is understood as a frightening a loss of self even though this understanding also is questioned. To enter this grey zone of aging, we argue, does not dissolve dynamic self-becoming but can involve an experience of oneself as being old. Further, in the grey zone, the self experiences itself as neither fully healthy nor as having a disease, and as needing to negotiate and live this ambiguity. To enter this grey zone is to enter an affectively charged, sociocultural and medicalized zone, and while the self can still act in different ways within it, staying in the grey zone can result in a re-orientation in the self’s mode of being, in ways that are thoroughly beyond its control. To stay in the grey zone can have detrimental effects on the self, even though the self does not have a disease: the self can become “stuck” in a reflective mode of attending to embodiment, aging, health, and disease. (shrink)

Kadınların mukaddes görevlerini, insan neslinin devamlılığını sağlamayı yerine getirebilmelerine imkân veren aylık kanama dönemlerinin ironik bir şekilde kirlilik sebebi sayılması kadim bir kabuldür. Belki de ilkel inançlarda kana yüklenen tabu anlamı bu kabulün benimsenmesinde rol oynamıştır. Her ne kadar feminist akımlarla beşeriyet tarihinin başlangıcındaki anaerkil dönemde kadınlara kutsallık katan doğurganlıklarının bir uzantısı olan adet görmelerinin, ataerkil düzene geçişle bir aşağılanma ve murdarlık sebebi sayılmaya başlandığı iddia edilmiştir. Fakat bu görüşün dayanakları doğruluğunu ispatlayacak sağlamlıkta olmadığı gibi alanın uzmanlarınca da ortaya atılmıştır. (...) Bir hukukçunun mitolojik anlatıları da referans alarak yaptığı taraflı bir antropolojik okumadır. Ayrıca tarihi süreçte kadınların regl dönemlerindeyken bereket ve şifa kaynağı görüldüklerinin de etrafına pislik bulaştıran bir murdarlık halinde kabul edildiklerinin de örnekleri bulunmak mümkündür. Bununla birlikte hayızlı kadını kirli kabul eden anlayışın daha yaygın olduğu söylenebilir. Özellikle bu güne ulaşan şekliyle Yahudilikte, Cennette işlediği ilk günah sebebiyle cezalandırılmasının sonucu olarak adet gördüğü kabul edilen kadın, manen kirlidir ve bu kiri dokunduğu her şeye bulaştırdığından tecrit edilmelidir. Kanaması bittiğinde temizlenmesiyse özel ritüellerle mümkündür. Zaten Yahudilikte kirlilik sebepleri ve kirliliğin toplumda yaygınlaşmaması için alınması gereken tedbirler ile ilgili ahkâm, geniş ve karmaşıktır. Onlara göre cüzzam hastalığına yakalanmak da kirlilik sebeplerindendir ve cüzzamlı olan kişi de, özellikle din adamlarından, tecrit edilmelidir. Güncel Hristiyanlık, Yahudiliğin hayızlı kadınla ilgili düzenlemelerinin neredeyse uygulanamaz yükünden hepsini yok sayarak kurtulmuştur. Fakat ontolojik açıdan kadını ilk günahtan sorumlu tutma anlayışını genel olarak devam ettirmektedir. Cüzzamlıysa Hz. İsa (as) aracılığıyla tedavi edilerek Tanrı'nın rahmetinin ulaştığı bir konuma gelmiştir. İslam dini ise ilk günahı işlemede kadına ayrı bir sorumluluk yüklemediği gibi adet dönemini de bir kirlilik sebebi saymaz. Ama Medine'de Yahudilerle bir arada yaşayan Müslümanların, İslam öncesi Arap kültüründe de bulunan adetli kadını kirli sayma inancından etkilendiği anlaşılmaktadır. Öyle ki Yahudiler gibi hayızlı eşlerini evden çıkarmaları gerekip gerekmediğini, yaptıkları yemeği yiyip yiyemeyeceklerini sorgulamışlardır. Hz. Muhammed (as), hayızlı kadın hakkında indirilen ayetteki ifadeleri açıklarken, kadınları kirli kabul edip tecrit etmenin yanlış bir yorum olduğunu vurgulamıştır. Aksine bu dönemdeki kadınların temiz oldukları hakikatini hem sözleriyle hem de uygulamalarıyla göstermiştir. Sünnete uygun davranışın adetli eşle, tam bir cinsel birliktelik hariç, ilişkinin devam ettirilmesi olduğunu açığa çıkaran rivayetlerin sayısı çoktur. Öncellikle uygulamaya bizzat şahit olan müminlerin annelerinden ve diğer sahâbeden; Hz. Peygamber'in hayızlı eşiyle aynı yatak ve yorganı kullandığını, aynı sofrada yemek yediği hatta onun ısırdığı yerden ısırıp bardakta dudağının değdiği yerden içtiğini, hayızlı kadının elinin, kan bulaşmadıkça giydiklerinin, tükürüğünün temiz olduğunu açıklayan bilgiler aktarılmaktadır. Yine de konu etrafındaki tartışma ve yanlış uygulamalar tabiîn döneminde devam etmiştir. Zira adetli eşle yatılır mı, aynı yorgan kullanılır mı, yaptığı yemek yenilir mi, döktüğü suyla abdest alınır mı gibi sorgulamalar sürdürülmüştür. Hz. Peygamber'in aile efradından İbn Abbas'ın hayızlı hizmetlisine saçını taratmaktan çekindiği, tabiîn fakihlerinden loğusalık kanaması bittiği halde eşini kırk gün geçmeden yanına kabul etmeyenin veya aynı yorganla yatmamayı tavsiye edenin olduğu nakledilmektedir. Kadim inançların değişiminin zorluğu bu örnekte de açığa çıkmaktadır. Ayrıca kadınların aybaşı hali İslamî literatürde çoğunlukla fıkhî açıdan ele alınmıştır. Çünkü kadınların bu dönemde bulunması ibadetler ve muamelat açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu arada kadınla ilgili kökleri Eski Ahid'deki yaratılış kıssasına giden ontolojik suçluluğu ve cezayı hak ettiği inanışlarının Hz. Peygamber'in sünnetiyle ret edilmesinin önemi dikkatten kaçmaktadır. Kur'an'ın deyimiyle eza/sıkıntı çeken kadına muhabbet ve ilgi gösterip desteklemenin sünnette vurgulanması da meselenin ihmal edilen bir yönüdür. Oysaki nasıl cüzzamlı Hz. İsa aracılığıyla uzak durulması gereken murdarlıktan Allah'ın bir peygamberi aracılığıyla şifa ulaştırılmasına layık kulu konumuna geldiyse, hayızlı kadın da Hz. Muhammed'in sünnetindeki uygulamayla bir arada yaşanacak, manen temiz kişi konumuna getirilmiştir. (shrink)

In addition to the neglect of philosophy by medicine, emphasized in a recent editorial in this journal, there has been an equally important neglect of medicine by philosophy. Philosophy stands to gain from medicine in three respects: in materials, the conceptual difficulties arising in the practice of medicine being key data for philosophical enquiry; in methods, these data, through their problematic character, being ideally suited to the technique of linguistic analysis; and in results, the practical requirements of medicine placing a (...) direct demand for progress on philosophical theory. The future of the relationship between philosophy and medicine depends on the development of a positive two-way trade between them. (shrink)

Leibniz’in ayırt edilemezlerin özdeşliği ilkesine göre iki nesnenin özellikleri aynıysa, o halde onlar özdeştir. Nesnelerin gerçek olup olmadığını öğrenmek için iki gerçek şeyin aynı özelliklere sahip olduğunun kontrolünün sağlanması gerekir. Araştırmamızda ayırt edilemezlerin özdeşliği ilkesi mantıksal bir ilke olup metafiziksel bir çıkarıma işaret ettiğini göstermeyi amaçlamaktayız. Araştırmamızda, Leibniz tarafından önerilen ilkenin gerçek nesnelere uygulanabilmesi için iki şeyin özelliklerinin önceden incelenmesi gerektiğini ve ilkenin uygulanabilmesi için iki şeyin özelliklerinin aynı olduğu önermesinden emin olmamız gerektiğini, bunun için de şeylerin gerçek özelliklerini belirlememiz (...) ve bunları özdeşlikler açısından birbirleriyle karşılaştırmamız gerektiğini gördük. Yine bu çalışmada iki şeyin özelliklerine dair öncülün sağlanması, onların gerçekliklerine dair bir çıkarımın elde edilmesini sağladığını fark ettik. Bununla birlikte, şeylerin olağan başka özelliklerinin mevcudiyetinin ölçümü mümkün olduğu için, olası özellikler ortaya çıkmadığı sürece, şeylerin kendilerine dair çıkarımın her daim metafiziksel ve mantıksal bir sınır zemininde yer aldığını tespit etmiş bulunduk. (shrink)