Overheidssteun voor religie: antiperfectionisme of perfectionisme? I will argue that it is possible to give a neutral or antiperfectionist legitimation for state support for religion, which I consider a perfectionist good that is not in the common interest. I will argue that state support for perfectionist goods (and thus also for religion) can, in some circumstances and under certain conditions, be allowed as a second-best option in order to guarantee an adequate range of valuable options to choose among - (...) and this range of options is a necessary condition for autonomy. Subsequently, I will argue that the bottom line - which is also the limit - for support is a sufficient range of valuable options. Furthermore, I will argue that state support for religion is only allowed if there is a democratic consensus about the value of that particular perfectionist good. Finally, I will claim that state support for religion is only allowed under certain conditions. (shrink)

De mythe van de verdrijving van Adam en Eva uit de Hof van Eden en die van de wetgeving op de berg Sinaï vormden de grondslag van alle theorieën over de moraal. Vele denkers hebben in de loop van de tijd de moraal verbonden met de gehoorzaamheid aan de goddelijke wetten. Knud Logstrup en Emmanuel Levinas daarentegen houden het erop dat de kennis van goed en kwaad, waarvoor Adam en Eva uit het paradijs van het onbewuste bestaan zijn verdreven, de (...) voorwaarde voor een morele levenswandel is. (shrink)

De vagebond was van oudsher een randfiguur die de samenleving de rug toekeerde en in verband werd gebracht met bedelarij, maar dat veranderde in de negentiende eeuw: kunstenaars en andere kritische geesten kozen de vagebond juist als voorbeeld. Zij vestigden zich op eenzame locaties en verafschuwden hebzucht en commercie.0Deze dwarsdenkers zijn de voorboden van een trend in de wereld van vandaag. Deels omdat zij de huizenprijzen niet meer kunnen betalen, deels omdat zij het postkapitalistische systeem verwerpen, ontwikkelen jongeren alternatieve levenswijzen. (...) Ze verlaten de gebaande paden en bouwen tiny houses aan de rafelranden van de maatschappij; verbeelding, liefde voor de natuur en vrijheidszin staan voor hen centraal.0In zijn 'Handboek voor de vagebond' presenteert Léon Hanssen belangrijke vertegenwoordigers van deze manier van zwerven, wonen en denken. Van de Amerikaan Henry David Thoreau met zijn pleidooi om de bossen in te trekken, via de Oostenrijkse filosoof Ludwig Wittgenstein, die zich in een hut aan een Noorse fjord installeerde, tot de Engelse schuurbewoner en schrijfster Catrina Davies anno nu: zij staan voor een levenshouding die voor ons allemaal inspirerend kan zijn. (shrink)

Uitgebreide crisiseditie.00Voor het leven is er geen generale repetitie. Je hebt slechts één kans. Gelukkig zijn grote denkers je voorgegaan en kun je bij hen terecht voor wijze raad. Zo helpt Diogenes je om je authentieke zelf te zijn, Epicurus om niet te veel geld uit te geven tijdens de uitverkoop en Kant om op tijd te remmen voor een zebrapad. Maar ook minder gearriveerde denkers helpen je een handje: André Hazes daagt je uit om vrijer te worden (...) en De Jeugd van Tegenwoordig steunt je in je verdriet.0In 'Filosofie voor een weergaloos leven' laat Lammert Kamphuis zien dat filosofie minder onbegrijpelijk en hoogdravend is dan we vaak denken. In achttien prikkelende stukken toont hij hoe zowel eeuwenoude als hedendaagse denkers je kunnen bijstaan in het alledaagse leven. Deze bundel biedt troost, geeft rust, verrijkt vriendschappen, creëert begrip voor andersdenkenden en leidt tot meer plezier in je werk. (shrink)

Men kan op diverse wijzen filosofische concepten op literaire werken toepassen, zij het dat niet alle wegen even vruchtbaar of adequaat afgelegd werden. In dit essay zal daarvan een overzicht gegeven worden en een voorstel voor een verantwoorde wijsgerige benadering van literatuur gedaan worden. Ten slotte zal deze werkwijze aan de hand van een voorbeeld geconcretiseerd worden.

Politiek gaat over het verenigen van gemeenschappelijke en conflicterende belangen in bindende collectieve besluitvorming op een wijze die door winnaars en verliezers kan worden aanvaard. In dit artikel baseer ik mij op het politiek gezaghebbende duurzaamheidsconcept van de Brundtlandcommissie in Our Common Future: ‘Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die tegemoetkomt aan de behoeften in het heden zonder de mogelijkheid van toekomstige generaties om te voorzien in hun eigen behoeften in de weg te staan’ . Dan blijkt direct dat het vinden van (...) principes voor een duurzame politiek lastig is, want het gaat hier om een morele eis rekening te houden met de belangen van mensen in komende generaties die nu nog geen deel uitmaken van een politieke gemeenschap. (shrink)

Although some claim that the term cyber war is merely metaphorical, there are good reasons to see cyber war as a form of warfare ‐ even if it is not war as we have hitherto known it. This poses the question whether the principles of the Just War Tradition, which claims to offer an alternative for pacifism and realism, apply to this specific kind of war too. This article argues that the jus in bello principles of discrimination and proportionality are (...) applicable, and that actually applying them would limit the harm cyber-attacks currently cause. Most cyber-attacks of recent years wrongly target civilians, and this amounts to a serious breach of these principles. The final part of this article looks at those who actually conduct the cyber-attacks, the cyber soldiers ‐ how do they fit into the military profession, and to what extent can we expect them to uphold the principles of Just War? (shrink)

Basisbegrippen. Een formeel model voor de ontwikkeling van de kunst is een structuur T, <, K, , d, p, q, s, B , waarbij T een verzameling van “tijdstippen” is, < (“is eerder dan”) een relatie op T is, K een verzameling van “mogelijke kunstwerken” is, (“levert commentaar op”) een relatie op K is, d, p, q en s functies van K naar de verzameling van alle deelverzamelingen van K zijn, en B een functie van T naar de verzameling (...) van alle deelverzamelingen van K is. d(x) is de discipline waartoe kunstwerk x behoort, p(x) is het proc´ed´e waarmee x vervaardigd is, q(x) is de kwaliteit van x, s(x) is de stijl van x, en B(t) is de verzameling kunstwerken die op tijdstip t bestaan. (shrink)

De relevantie van Beccaria voor het Nederlandse strafrecht: het beïnvloedingsprincipe Aan de hand van dit artikel wordt onderzocht in hoeverre Beccaria’s ideeën nog steeds relevant zijn voor het Nederlandse strafrecht. Een essentieel punt in zijn filosofie is gedragsbeïnvloeding. Beccaria hecht veel waarde aan het codificeren en kenbaar maken van (duidelijk opgestelde) wetten. Hierdoor weten burgers welke gedragingen strafbaar zijn gesteld en worden – zo is de veronderstelling van hem – door die strafrechtelijke kennis beïnvloed strafbaar gedrag achterwege te (...) laten. Daarnaast moet volgens Beccaria het opleggen van een straf als doel hebben het gedrag te beïnvloeden, niet alleen zodat de dader opnieuw de fout ingaat (speciale preventie), maar ook dat anderen worden beïnvloed het gedrag achterwege te laten (generale preventie). In dit artikel wordt dit gedragsbeïnvloedingsidee het ‘beïnvloedingsprincipe’ genoemd en biedt een nieuw perspectief op de filosofie van Beccaria. Ook wordt met behulp van dit principe een analyse gemaakt van (de functie van) het hedendaagse legaliteitsbeginsel en de wijze waarop er wordt gestraft. Uit deze analyse zal blijken dat het beïnvloedingsprincipe nog steeds relevant is voor hedendaagse discussies. (shrink)

This paper critically analyses the priority-setting rules used by the National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) in the UK and proposed by the Netherlands' Council on Public Health and Health Care (RVZ). It argues that neither gives proper weight to improving the lot of those who are worse off than others.

Amsterdam University Press is a leading publisher of academic books, journals and textbooks in the Humanities and Social Sciences. Our aim is to make current research available to scholars, students, innovators, and the general public. AUP stands for scholarly excellence, global presence, and engagement with the international academic community.

Title: "A Rose for Emily" ("Een roos voor Emily") Author: William Faulkner Translators: Martijn Boven and Maarten Jansen Original language: English Target language: Dutch -/- William Faulkner's "A Rose for Emily", presented her in a Dutch translation, was first published in 1930, in the April issue of Forum magazine. By 1930, Faulkner had already authored four novels; however, "A Rose for Emily" marked his debut in the short story genre. While not as experimental as his novels The Sound and (...) the Fury and Absalom, Absalom!, it nonetheless incorporates certain characteristic Faulknerian elements, such as an unconventional narrative perspective and a non-linear chronology. Consistent with the majority of Faulkner's oeuvre, this narrative is situated in the fictional Southern setting to which Faulkner gave the name Yoknapatawpha County. -/- [In Dutch: Wiliam Faulkners 'Een roos voor Emily’ (‘A Rose for Emily’) werd voor het eerst gepubliceerd in 1930, in het aprilnummer van het tijdschrift Forum. Faulkner had in 1930 al vier romans op zijn naam staan, maar ‘Een roos voor Emily’ was het eerste korte verhaal dat hij publiceerde. Het is niet zo experimenteel als zijn romans The Sound and the Fury (Het geraas en gebral) en Absalom, Absalom! Desondanks bevat het toch enkele karakteristieke Faulkneriaanse elementen, zoals een ongebruikelijk vertel perspectief en een gefragmenteerde chronologie. Net als het merendeel van Faulkners oeuvre speelt ook dit verhaal zich af in het fictionele Zuiden waar Faulkner de naam Yoknapatawpha County aan gaf."]. (shrink)

De moderne Olympische Spelen werden in 1896 ingesteld op initiatief van de bevlogen Franse edelman Pierre de Coubertin. In de loop van de 115 jaar die de Spelen nu oud zijn, zijn het karakter en de context ervan aardig gelijk opgegaan met die welke sport in het algemeen doormaakte in het kielzog van de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Zo stonden de OS in de eerste periode, tot de jaren dertig van de twintigste eeuw, vooral in het teken van het idealistische (...) amateurisme van de hogere klasse. In de tweede periode vervaagde met de opkomst van de grote ideologische systemen en de koude oorlog het universalistische, kosmopolitische ideaal van De Coubertin cum suis. Van Berlijn 1936 tot en met Peking 2008 zijn veel edities van OS met politieke verwikkelingen omgeven geweest. Vanaf Montreal 1976 beginnen ook de kosten van de Spelen een belangrijk element te worden in de discussies. Het proces van bidding leidde bijvoorbeeld tot corruptie onder de leden van het Internationaal Olympisch Comité. Klassengebonden culturele, politieke en economische factoren lijken in achtereenvolgende fasen de beoefening van de topsport te hebben bepaald. De vraag die ik in dit artikel centraal wil stellen is hoe, in hoeverre en met welke recht commerciële overwegingen de organisatie van de OS bepalen? Dit lijkt met het oog op de toekomst de meest relevante vraag. (shrink)

Beginning with a dialogue written in the Mencius (late 4th c. B.C.), this article traces an old discussion in Chinese philosophy concerning the question of whom one shouldtake care of. Confucius (551-479 B.C.) values the capacity for empathy or 'likening to oneself'. He thereby promotes, without explicitly arguing for it, a revaluation and extension of the traditional attitude of gradual concern, starting from close relatives and radiating outward. The first opposition to this attitude comes from the Mohists (5-4th c. B.C.), (...) who promote 'concern for everybody', with stringent argumentation by analogy. Mencius, finally, reluctantly enters the discussion to defend the Confucian attitude. Although the Confucian and Mohist attitudes may seem to resemble Western discussions between ethical universalism and particularism, both opponents take spontaneous emotions as their starting-point and both argue by reasoning in the form of presenting analogies. While Mencius relies mainly on the emotions being conducted by a convincing analogy, the Mohists give primacy to the structure of infallible analogical reasoning, forcingthe emotions towards morality. (shrink)

Rechtssociologische verhandeling over de noodzaak om bij beschouwingen toetsing van het recht de maatschappelijke positie van de betrokkenen in ogenschouw te nemen.

Tegen academische reservaten. Pleidooi voor een ‘leesbare’ rechtsfilosofie De wijsbegeerte van het recht, ooit koningin der rechtswetenschap, is onderdeel geworden van de juridische ‘perspectiefvakken’. Daarmee is het risico ontstaan dat uiteindelijk het ‘perspectiefvak’ dat het beste aansluit bij de wetenschap van het positieve recht (institutioneel) zegeviert. Academische l’art pour l’art in de zin dat een subdiscipline als de wijsbegeerte van het recht zich in een afgeschermde traditie opsluit, moet daarom worden voorkomen. Tegelijkertijd is het zaak dat perspectiefvakken niet alleen (...) hun argumentatie verrijken en schrijven voor een groter lezerspubliek, maar zich ook duidelijker naar de buitenwereld presenteren als niet inwisselbaar, maar complementair. (shrink)