Jan Paweł II wielokrotnie odnosił się do relacji między Kościołem a sztuką. Dostrzegał, że dialog między Kościołem i sztuką wygasł lub został naznaczony sprzecznościami na przełomie XIX i XX wieku. W niniejszym studium koncentruję się na dwóch kluczowych kwestiach: czy Kościołowi potrzebna jest sztuka oraz czy sztuka potrzebuje Kościoła? Odpowiedź na drugie pytanie nie jest ewidentna i odnosi się do innej kwestii sformułowanej przez Jana Pawła II:,,Czy sztuka ulega ograniczeniu lub zostaje pozbawiona istotnego znaczenia, jeżeli pomija rzeczywistość Kościoła?”. Sztuka w (...) istocie potrzebuje Kościoła, jeśli ma lepiej rozumieć prawdziwe powołanie człowieka oraz jeśli ma rozumieć, że jej ostateczny cel nie tkwi w prezentacji tego, co złe i niemoralne. (shrink)

Śmierć to zjawisko nieuniknione, a zarazem wielka niewiadoma, która znajduje się w centrum religii, jej rytuałów, rozważań filozoficznych, sądów moralnych i przedstawień artystycznych. Artykuł próbuje opisać stosunek do grobu i cmentarza z perspektywy zjawiska „kryzysu śmierci”. Czy wobec propagowania przez współczesną cywilizację wolności, witalności, młodości cmentarz nadal pełni ważną funkcję społeczną? Czy jest dla współczesnego człowieka miejscem symbolicznym, w którym celebrowana jest więź między pokoleniami? Kryzys, pornografia i renesans śmierci doprowadziły m.in. do wykluczenia śmierci z przestrzeni publicznej i powstania e-cmentarzy. (...) Obrzędy pogrzebowe nie pełnią już ważnej funkcji społecznej. Chrześcijańska ars moriendii jest sztuką ukształtowania życia w perspektywie nieuchronnej śmierci i perspektywie oczekiwanego zmartwychwstania. Konsekwencją chrześcijańskiej wizji procesu umierania, śmierci i oczekiwania na zmartwychwstanie, której centrum stanowi śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, jest stosunek do miejsca pochówku. Cmentarz jest przestrzenią sacrum, zaś grobowce i poszczególne mogiły wyrazem i świadectwami wiary w życie pozagrobowe, choć jednocześnie stanowią dziedzictwo kulturowe Kościoła i Narodu. Cmentarz jest przede wszystkim przestrzenią kultury, tekstem kultury. (shrink)

Już sam tytuł recenzowanego tomu ewokuje przemyślenia dotyczące wielkich sporów moralnych z przeszłości i skłania do postawienia pytania o ich aktualność. W konsekwencji tego pojawia się kolejne pytanie: czy prowadzony przez autorów i redaktorów tomu dyskurs zamyka się w obszarze historii (w szczególności historii filozofii), ewentualnie teoretycznych dywagacji intelektualnych, czy też posiada wymiar praktyczny? W mojej ocenie praca posiada walory teoretyczny i praktyczny. Przygotował ją interdyscyplinarny zespół dwudziestu autorek i autorów (z uzasadnioną dominacją liczebną filozofek i filozofów), którzy przygotowali dwadzieścia (...) esejów, mierząc się z szerokim spektrum tematów. W założeniu mamy więc do czynienia z niezwykle ambitnym projektem. Wnikliwa lektura tomu potwierdza, że cele, które postawili przed sobą jego redaktorzy i autorzy, zostały z powodzeniem zrealizowane. Oddany właśnie do rąk czytelników tom pt. _Spory moralne_ powinien znaleźć się w bibliotekach szkolnych (mam na myśli szkoły średnie) i akademickich. Może również stanowić źródło wiedzy i inspiracji dla ludzi pióra, dla duchowieństwa, dziennikarzy, prawników i polityków. (shrink)

Już sam tytuł recenzowanego tomu ewokuje przemyślenia dotyczące wielkich sporów moralnych z przeszłości i skłania do postawienia pytania o ich aktualność. W konsekwencji tego pojawia się kolejne pytanie: czy prowadzony przez autorów i redaktorów tomu dyskurs zamyka się w obszarze historii (w szczególności historii filozofii), ewentualnie teoretycznych dywagacji intelektualnych, czy też posiada wymiar praktyczny? W mojej ocenie praca posiada walory teoretyczny i praktyczny. Przygotował ją interdyscyplinarny zespół dwudziestu autorek i autorów (z uzasadnioną dominacją liczebną filozofek i filozofów), którzy przygotowali dwadzieścia (...) esejów, mierząc się z szerokim spektrum tematów. W założeniu mamy więc do czynienia z niezwykle ambitnym projektem. Wnikliwa lektura tomu potwierdza, że cele, które postawili przed sobą jego redaktorzy i autorzy, zostały z powodzeniem zrealizowane. Oddany właśnie do rąk czytelników tom pt. _Spory moralne_ powinien znaleźć się w bibliotekach szkolnych (mam na myśli szkoły średnie) i akademickich. Może również stanowić źródło wiedzy i inspiracji dla ludzi pióra, dla duchowieństwa, dziennikarzy, prawników i polityków. (shrink)

_Słowniki Społeczne_, wydawane od 2019 roku pod redakcją Wita Pasierbka i Bogdana Szlachty, nawiązują do znanego i dobrze przyjętego _Słownika społecznego _z 2004 roku (red. B. Szlachta). O ile jednak tamten _Słownik _sprzed lat dwudziestu był jednym, choć liczącym 1714 stron, tomem, zawierającym „blisko sto trzydzieści haseł poświęconych głównym zagadnieniom najważniejszych dziedzin szeroko rozumianych nauk społecznych: filozofii politycznej, socjologii, prawa, ekonomii etyki społecznej i katolickiej nauki społecznej, a także metodologii nauk społecznych, zarządzania, psychologii społecznej i pedagogiki”, o tyle w (...) nowej formule są to już tomy tematyczne, poświęcone konkretnym zagadnieniom, ujmowanym w szerokim kontekście interdyscyplinarnym, co zresztą wydaje się w przypadku nauk społecznych nieuniknione, w zasadzie – przyrodzone. Rzecz jasna, od 2004 roku minęło już sporo czasu, wiele się zmieniło, przez cały czas prowadzono badania, pojawili się nowi badacze, nowe koncepcje, zarysowały się nowe linie podziałów. Przyjęta już wtenczas formuła haseł-esejów, a w zasadzie rozpraw została utrzymana, a nawet rozbudowana w nowych _Słownikach _i ujednolicona pod względem struktury. Co ważne, publikacja ma wersję polską oraz angielską i jest dostępna w wersji tradycyjnej (drukowanej) i elektronicznej. (shrink)