One of the most basic stylistic characteristics of the Qur’ān is the agree-ment between syllables, sounds, lines and rhymes repeated at the end of the verses and give the same harmony. The question/problem “Are these words that have pleasant melodic structures and superior arts something that the Arabs of the 7th century Hejaz Region did not know, were not familiar with and did not hear, or are they expressions that existed in oral and literary types in their daily vocabulary formed (...) and embodied within the framework of well-known lexical customs and literary tastes?” is discussed in this article. For this purpose, the study examines the seciʿ and rhyming word structures in the verbal and literary discourses of the Jahiliya period Arabs. Then, based on the data in the ancient Islamic Literature, it examines the dialectical relationship of the melodic structures at the end of the verses of the Qur’ān with the characteristics of the seciʿ and rhyming literary products in the poems of the Arab poets of ignorance, and for the choice that the Arab society made it a custom and habit at that time to observe at the end of the words, and whether some rules of comparison of the language were abandoned or not. Of course, although the dialectical relationship between the seciʿ expression structures of the Qur’ān and the literary tastes of the Arabs of that period was addressed in the former literature with a weak and feeble voice between the lines, unfortunately, this has not been examined in modern studies yet. For this reason, we hope that the present study, which we think is original and authentic, will contribute to this field and as a result of the study, in which the literature review method was used, whether the harmonious, rhythmic, melodic sound and meter structures of the Qur’ān at the end of the verses are related to the literary tastes, lexical customs and traditions of the 7th century Arabs, or rather, these expressions were unknown to the Arabs of that day, will be uncovered along with the question whether it existed in a wonderful, transcendent and transcendent language and style that they were not familiar with, or in a local, regional, cultural anthropological nature that was compatible and agreeable with their tastes and expectations in that time. (shrink)

Klasik tefsir merviyatı konulu kaynaklarda En‘âm sûresinin Mekke döneminin sonlarında tek seferde topluca nazil olduğu rivayet edilmektedir. Bununla birlikte sûrenin bazı âyetlerinin farklı zamanlarda indiğine işaret eden sebeb-i nüzul rivayetleri bulunmaktadır. Aynı şekilde bazı âyetlerinin Medenî olduğu bilgisi de birçok rivayette vurgulanmaktadır. Farklılaşan rivayetler, En‘âm sûresinin tek seferde mi yoksa belirli bir zaman aralığında peyderpey mi nazil olduğu konusunda bir çelişkiyi beraberinde getirmektedir. Sûrenin nüzulünün mahiyetinin tespit edilmesi ve neticede bu çelişkili durumun giderilmesi önem taşımaktadır. Bu makalede, En‘âm sûresinin metin (...) içi ve metin dışı bağlamının değerlendirilmesi ile sûrenin nüzul sürecinin incelenmesi hedeflenmektedir. Böylece sûrenin tek seferde mi yoksa farklı zamanlarda mı nazil olduğunun tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Metin dışı bağlam ile kastedilen, sûrenin tek seferde indiğini ya da sûrenin farklı âyetlerinin farklı zamanlarda ve muhtelif sebeplerle indiğini ifade eden rivayetler ekseninde şekillenen tarihî arka plandır. Metin içi bağlam ile kastedilen ise En‘âm sûresinin lafzî ve anlamsal yapısı ile ortaya çıkan metinsel özellikleridir. Bu şekilde sûrenin hem indirilişine dair rivayetler hem de metinsel özellikleri göz önüne alınarak incelenmekte ve özellikle müfessirlerin konu hakkında ortaya koydukları çözüm önerileri karşılaştırmalı bir analizle değerlendirilmektedir. Bu konu üzerinde son dönem müfessirlerinin çok daha fazla durduğu görülmüştür. Rivayetlerin hem teknik hem de içerik analizi, sûre hakkındaki sebeb-i nüzul rivayetlerin mahiyeti, sûrede ortaya çıkan metinsel bütünlük ilgili müfessirlerin bu mevzuda özellikle üzerinde durdukları konular olmuştur. Zira bazı müfessirler tek seferde indirildiğine yönelik rivayetleri hem sened hem de aksi yöndeki rivayetlerden dolayı sahih bulmamıştır. Birçok müfessir ise sûrenin tek seferde nüzulünün mümkün olduğunu iddia etmiştir. Bu görüşlerini delillendirirken de özellikle sebeb-i nüzul rivayetler üzerinde durmuşlardır. Bu rivayetlerin muteber hadis kaynaklarında yer almadığını ayrıca bunların sonradan âyetin anlamını beyan etmek için yapılan esbâb-ı nüzûl yorumlar olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca hükmün taahhürü ve nüzul tekrarı gibi usule dair konulardan yararlanarak görüşlerini temellendirmeye çalışmışlardır. Sûredeki metinsel bütünlük de bu kapsamda değerlendirilmiştir. Zira En‘âm sûresinde, müşriklerin Hz. Peygamber’e ve onun tebliğ ettiği dinin her bir esasına karşı yaptıkları itirazların cevaplandığı ve câhiliyeye ait uygulamalarının, örf ve âdetlerinin reddedildiği görülmektedir. Sûrenin ilk âyetinden son âyetine kadar görebildiğimiz metinsel bütünlük ve bu paralelde seyreden tarihî arka plan ayrıca sûrenin “tek seferde nazil olduğunu” bildiren rivayetler hep birlikte ele alınınca En‘âm sûresinin tek seferde indirilmiş olması ihtimalinin yüksek olduğu görülmektedir. (shrink)

Dünya hayatının sonu ve âhiret hayatının başlangıcına köprü olan ölümün gerçekleşmesi ile yaratılmışlar içinde en şerefli kılınan insana ölümünden sonra da hürmet gösterilmesi, dînen belirli işlemlerin yapılması gerekmektedir. Bu gereklilikler İslâm hukukuna göre kadın ve erkek için farklılık arz etmektedir. Sünnet ile örf-âdetler, cenaze işlemlerinde kadın ve erkek arasında farklılıkların ortaya çıkması ve bunların bağlayıcı olmasında önemli bir rol oynamaktadır. Çalışmada, kadın cenazenin ölüm ilânı, yıkama ve kefenlemenin kim tarafından yapılacağı, cenaze masraflarının karşılanması, cenaze namazının kılınması, cenazenin kabristana taşınması ve (...) toprağa verilmesi; kadın cemaatin cenaze namazına katılması, namazdaki saf durumu, kadının kabir ziyaretinde bulunması, taziye ve yas tutma gibi bireysel ve toplumsal unsurlar, bu farklılıkların ortaya çıkmasına sebep olan etkenler kadın cenaze ve kadın cemaat bağlamında ele alınmıştır. İslam hukukunun daha çok sosyolojik boyutunu ilgilendiren bu araştırma ile fıkhın ve toplumun kadına bakış açısı ortaya konmak istenmiştir. Özellikle kadının tesettürü, muhafazası, mahremiyeti, fizyolojik özellikleri, dikkat çekiciliği, sesi, fitne sebebi olması gibi unsurların bireysel ve toplumsal olduğu görülmektedir. Günümüzde, sosyal bir varlık olan kadınların talepleri ve kadın cemaatin cenazeye katılması ile ilgili soruların gündeme gelmesi, cenaze işlemlerinde kadının durumunun yeniden gözden geçirilmesi gereğini doğurmuştur. Araştırmada bu problem baz alınarak, kadınların cenaze işlemlerindeki konumunun ortaya konması ve durum tespiti yapılması amaçlanmıştır. Bu bağlamda örf ve ilgili hadisler ışığında fukahânın kadına bakış açısının kadın cenaze ile ilgili işlemlere ve kadın cemaat ile ilgili hükümlere yansıması ele alınmaya çalışılmıştır. Bu çalışmanın hazırlanmasında klasik ve modern dönem eserlerden istifade edilerek fukahânın kadının cenazesi ve kadın cemaatin cenazeye katılması ile ilgili hükümlerdeki bakış açısı, bu bakış açısında zamanla değişikliklerin olup olmadığı ve bunun ictihâdî hükümlere nasıl yansıdığı tümevarım yöntemi ile ele alınmıştır. Tesettür, hâl-harekete dikkat edilmesi ve gerekli şartlara riayet edilmesi durumunda, kadının erkek cemaatin yanında cenaze ile ilgili işlemlere katılması günümüz kadınları için önem arz etmektedir. Toplumsal yaşamın önemli bir parçasını teşkil eden kadının eğitim, ekonomi, siyaset ve çalışma hayatında yer almasına rağmen cenaze işlemlerinde kısıtlanmaması; tesettürün sağlanması, hâl-harekete dikkat edilmesi ve gerekli şartlara riayet edilmesi durumunda, erkek cemaatin yanında cenaze ile ilgili işlemlere katılmasına cevaz verilmesi gerektiği düşünülmektedir. Ölüm ile Allah’ın bâkiliğini ve dünya hayatının geçiciliğini tefekküre olanak sağlayan cenaze cemaatinde bulunma hak ve sorumluluğu, gıybet ve muhabbet gibi yakışık almayan davranışlardan kaçınmak şartıyla kadına da tanınması bakımından önem arz etmektedir. Kadına dair pek çok hükümde görüldüğü üzere kadının kendisinin ‘illet’ olarak alınmasının, araştırma ile varılan sonuçlarda da etkili olduğu görülmektedir. (shrink)

Sosyal bir yapı içerisinde yaşayan bireyin kişilik yapısı ve hayata bakış açısı gibi pek çok unsur sosyal çevresi ile etkileşimin etkisinde kalır. Dolayısıyla aynı dönemde yaşamış bireyler o dönemde geçerli olan örf, adet, değer yargıları, kültürel ve sosyal değişimler dolayısıyla kendilerine has nitelikler sergilerler. Eğitim; bireylerin düşünce, tutum ve davranışlarını belirli politik, felsefi amaçlarla şekillendirmek isteyen bir süreç olduğundan nesillerin belirli dönemlere ayrılması eğitiminin içeriğinin ve öğretim yöntemlerinin belirlenmesi açısından önem arz etmektedir. Bu durum din eğitimi açısından da geçerlidir. Konuyu (...) din eğitimi açısından güncel bir yaklaşım ile ele alması dolayısıyla bu çalışmada Nesiller Arası Farklılaşma ve Din Eğitimi adlı eserin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. (shrink)

Mezheplerin teşekkül etmeye başladığı ilk dönemlerden itibaren istihsanın bir istidlal yöntemi olup olmadığı tartışılagelmiştir. Bu tartışmaların temelinde kavramsallaşma sürecini henüz tamamlamamış olan istihsan teriminin çağrıştırdığı keyfiliğin/sübjektivitenin etkisi çok fazladır. Bu yüzden istihsanı bir yöntem olarak benimseyenler, ağır ithamlara maruz kalmışlardır. İstihsanı benimseyenlerin başında Hanefî hukukçular gelmektedir. Öyle ki istihsan yöntemi Hanefî mezhebiyle anılır hale gelmiştir. Bununla birlikte mezhebin önde gelen temsilcilerinden biri olan ve kıyas metodunu kullanmasıyla ön plana çıkan Züfer b. Hüzeyl’in istihsana yaklaşımıyla ilgili iki farklı yaklaşım tespitedilmiştir. Yaptığımız (...) araştırma ve inceleme neticesinde her iki tespitinde isabetli olmadığını; Züfer b. Hüzeyl’inkıyas yapmadaki becerisinin yanı sıra istihsana müracaatta sonuna kadar kıyas taraftarı olduğunu; ancak kıyasın meselelere çözüm üretmede yetersiz kaldığı ya da doğru sonuç vermediği durumlarda ise ızdırârın da bir gereği olarak meseleyi hükümsüz bırakmama adına istihsana müracaat ettiği görülmektedir. Sonuç olarak Züfer b. Hüzeyl’in genel hatlarıyla Hanefî usulüne bağlı kalmakla birlikte istihsanı bir istidlâl yöntemi olarak kullanma hususunda çerçeveyi oldukça daralttığını; kıyasa başvurma konusunda ise sınırları mümkün olduğunca geniş tuttuğunu söylemek mümkündür. İctihad hürriyeti ve hukûkî zenginlik açısından oldukça önemli olan Hanefi mezhebindeki mezhep içi ihtilaflar, hukûkî istikrar ve emniyeti tehdit etme potansiyeli taşımakta ve ayrıca ihtilaflı meselelerde hüküm veya fetva verecek fakihlerin işini zorlaştırmaktadır. Bu nedenle mezhep içerisindeki ihtilaflı meselelerde râcih görüşü tespit etmek, diğer bir ifadeyle mezhep içi tercih, zorunlu bir ihtiyaçtır. Mezhep içi tercih, “muayyen bir mesele ile ilgili mezhepteki muhtelif kavil veya rivayetlerden daha ağır basanı, üstün olanı belirlemek” şeklinde tarif edilebilir. Tarihi süreçte bu ihtiyacı karşılamak için muhtasar ve fetva kitapları gibi farklı telif türleri; esahh-ı akvâl ve maʻrûzât gibi farklı uygulamalar ortaya çıkmıştır. Bu ihtiyacı gidermeyi hedefleyen uygulamalardan biri de Osmanlı Devleti’nin son dönemindeki kanunlaştırmalardır. Fıkha dayalı kanunlaştırmanın ilk örneği olan Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye ile mezhep içi tercih arasındaki ilişki ve bu bağlamda Mecelle hazırlanırken, mezhep içi tercihte nasıl bir usûl izlendiği; râcih görüşe ne oranda uyulduğu; Mecelleʼde yer alan râcih görüşe aykırı kanun maddeleri ve bunların gerekçeleri; ihtilaflı bütün konularda düzenleneme yapılıp yapılmadığı ve râcih görüşleri belirleme ihtiyacının ne kadar giderildiği, incelenmesi gereken konulardır. Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye gibi bir kanun metnine ihtiyaç duyulmasının temel nedenlerinden birisi, Hanefî mezhebinde mezhep içi ihtilafların çokluğudur. Buna bağlı olarak Mecelleʼnin hedefi râcih görüşler içeren oluşan bir kanun hazırlamaktır. Mecelle’nin esbâb-ı mûcibeleri mezhep içi tercih açısından incelendiğinde, esbâb-ı mûcibelerin iki temel işlevi olduğu görülür. Bunlardan ilki, kanunun büyük oranda mezhepteki râcih görüşlere uygun olarak hazırlandığını vurgulamaktır. Öyle ki, Mecelle’nin ilk on kitabının esbâb-ı mûcibelerinde bu husus mutlaka ifade edilmektedir. Esbâb-ı mûcibelerin diğer işlevi ise niçin bazı maddelerde râcih görüşe riayet edilmediğini gerekçelendirmektir. Esbâb-ı mûcibelerde on iki maddenin râcih olmayan görüş doğrultusunda hazırlandığı belirtilmektedir. Mecelleʼnin 1851 maddeden oluştuğu göz önünde tutulduğunda Mecelleʼnin muhtevasında râcih görüşlerin ne kadar etkili olduğu daha iyi anlaşılacaktır. Esasen devrin özelliği de bunu zorunlu kılmaktadır. Zira Kitâbüʼl-Havâlenin 692. maddesinde Züferʼin râcih olmayan görüşünün tercih edilmesi, başta Şeyhülislam Hasan Fehmi Efendi olmak üzere bazı çevrelerin tepkisine neden olmuş ve bu sebeple Ahmet Cevdet Paşa Divân-ı Ahkâm-ı Adliyye nâzırlığından ve Mecelle Komisyonu başkanlığından azledilmiştir. Râcih görüşe aykırı maddelerin esbâb-ı mûcibeleri incelendiğinde, bu yöndeki tercihlerde maslahat ve örfün belirleyici olduğu görülmektedir. Ayrıca bazı fakihlerin tercihlerinin de bir tercih sebebi olarak zikredildiği görülmektedir. Hanefi kaynaklarda en sık karşılaşılan tercih sebebi naslara uygunluktur. Buna karşın Mecelleʼde sefîhin hacri konusu dışında, naslara uygunluğun bir tercih sebebi olarak işletilmemesi dikkat çekicidir. Mecelle Komisyonunun bazı tercihlerine diğer kurumlarca müdahale edilmiştir. Komisyonca hazırlanan kitaplar hem Meclis-i Vükelâ hem de Meşîhat tarafından incelenmiş ve bu esnada bazı tashihlere konu olmuştur. İşte râcih olmayan görüş esas alınarak hazırlanan iki maddeye Meclis-i Vükelâ tarafından müdahale edilmiştir. Bunların birincisi hakk-ı mürur ve hakk-ı şirbin müstakil olarak satımının cevazını savunan Belh Meşâyihinin görüşü doğrultusunda yazılan 216. madde, ikincisi ise ecîr-i müşterekin tazmin sorumluluğunu düzenleyen 611. maddedir. Mecelle’nin ilk ve en hacimli kitabı olan Kitâbüʼl-Büyûʻun muhtevası mezhep içi tercih açısından incelendiğinde, ihtilaflı konularda genelde mezhepteki râcih görüşün esas alındığı görülmektedir. Kitâbüʼl-Büyûʻun esbâb-ı mûcibesinde, dört meselenin râcih olmayan görüş esas alınarak hazırlandığı ifade edilmekte ve bu tercihler örf ve maslahatla gerekçelendirilmektedir. Ancak Kitâbüʼl-Büyûʻdaki râcih görüşe aykırı maddeler bunlarla sınırlı değildir. Bizim araştırmamıza göre bunlara ilaveten üç madde daha râcih olmayan görüş tercih edilerek hazırlanmıştır. Bunlar beyʻ biʼl-vefânın menkullerde cevazına dair 118. madde, gabn-i fâhişin tanımı hakkındaki 165. madde ve şart muhayyerliğinin hükmü ile ilgili 309. maddedir. Bu üç madde, Mecelleʼdeki râcih görüşe aykırı düzenlemelerin sadece esbâb-ı mûcibelerde açıklananlardan ibaret olmadığını göstermektedir ve bu durum Mecelle hazırlanırken izlenen usûle aykırıdır. Hanefi mezhebindeki bazı ihtilaflı meselelerde hangi görüşün râcih olduğu konusunda tercih ehli fakihler ihtilaf etmişlerdir. Bu meselelerde Mecelleʼde düzenleme yapılırken nasıl bir yol izlendiği açıklanmamıştır. Bu meseleler incelendiğinde çoğunluk tarafından tercih edilme, kolaylığı temin etme ve bazı fakihler tarafından tercih edilme gibi hususların etkili olduğu söylenebilir. Mecelleʼdeki tercihler sadece şerʻî hükümler arasında gerçekleşmemiştir. Buna ilaveten tanımlar ve tanımlarda yer alan kayıtlar da tercihe konu olmuştur. Bu kapsamda Kitâbüʼl-Büyûʻdaki beyʻ akdi, mevkûf akid ve gabn-i fâhişin tanımına ilişkin tercihler örnek olarak zikredilebilir. Hanefi mezhebin içerisindeki ihtilaflı bazı meseleler Mecelleʼde düzenlenmemiştir. İhtilaflı meselelerin çokluğu ve dolayısıyla bütün bunları kapsayan bir kanun hazırlamanın zorluğu dikkate alındığında bu durum doğaldır. Ayrıca bu meselelerden bazıları sık gerçekleşmediği ve lüzumlu görülmediği için Mecelleʼde düzenlenmemiş olabilir. Ancak düzenleme yapılmayan ihtilaflı meselelerin tamamını bu sebeplerle izah etmek mümkün değildir. Zira yasal düzenleme yapılmayan ihtilaflı meselelerin bazıları temel, görece önemli meselelerdir ve muhtasarlarda yer almaktadır. Bu durum Mecelle hazırlanırken, ihtilaflı bazı meselelerde tercih yapmak yerine bu meselelere ilişkin düzenleme yapmama metodunun benimsendiğini göstermektedir. İhtilaftan ârî bir kanun metni oluşturmanın bir yolu olarak da bu usûlün benimsendiği söylenebilir. Böylece bu meselelerde râcih görüşü tespit etme işi hâkimlere bırakılmıştır. Bu durum Mecelleʼnin hedefi olan râcih görüşleri tespit etme ihtiyacını gidermeye uygunluk arz etmemektedir. Ancak bu durum bütün meseleleri kuşatan bir kanun yapmanın güçlüğünün bir sonucudur. (shrink)

Sosyal varlıklar olan insanlar, tarih boyunca birbirleri ile alışveriş yapma ihtiyacı hissetmişlerdir. Bu alışverişler, genellikle satış akdi yoluyla gerçekleştirilmiştir. Satış akitlerinin kurulmasında en yaygın görülen yöntem ise pazarlık usulü ile gerçekleştirilen müsâveme yöntemidir. İnsanlar satış akdini kurarken, akdin unsurları üzerinde pazarlık yaparak bir anlaşmaya varmışlardır. İslâm hukuku bu yöntemin sınırlarını belirlemiştir. İnsanların birbirlerinin haklarını ihlal etmeden pazarlık yapabilmelerini sağlayacak düzenlemeler getirmiştir. Ayrıntıları başta örf olmak üzere farklı delillerle düzenlense de, insanların satış akdini kurarken bu sınırlara dikkat etmesi gerektiği, doğrudan doğruya (...) naslar ile emredilmiştir. Bu durum hem şahsi zararların hem de toplumsal zararların önüne geçilmesi açısından büyük önem arz etmiştir. Bu kapsamda getirilen bazı sınırlamalar şu şekildedir: Satılmış olan bir malın devredilmeden bir başkasına satılmaması, fiyat yükseltmek amacıyla üçüncü kişinin pazarlığına dahil olunmaması gerektiği ve tarafların pazarlık aşamasının sonu geldiği, anlaşma meyillerinin oluştuğu durumda üçüncü kişinin pazarlığa dahil olmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu sınırlamalardan, tarafların anlaşma meyillerinin ortaya çıkmış olduğu durumda üçüncü kişinin taraflardan birinin aleyhine pazarlığa dahil olması konusu çalışmamızda ele alınmıştır. Bu husus İslâm hukuk literatüründe sevm ale’s-sevm olarak nitelendirilmiştir. Türkçe literatürde genellikle pazarlık üzerine pazarlık olarak çevrilmiştir. Çalışmada sevm ale’s-sevm kavramına genellikle yer verilmiş olmakla birlikte, Türkçe olarak ifade edilmesi gerektiğinde pazarlık üzerine pazarlık kavramı kullanılmıştır. Taraflar pazarlığa yönelik ifadelerini akdin kurucu unsuru olan irade beyanı ile birbirlerine iletmektedirler. Dolayısıyla bu çalışmada öncelikle irade beyanına yönelik açıklamalar yapılmıştır. Pazarlığa yönelik bu irade beyanlarının icâb niteliğinde mi yoksa icâba davet niteliğinde mi olduğu hususunda açıklamalara yer verilmiştir. Bu açıklamaların ardından müsâveme yöntemi tanımlanmış ve genel olarak bu yönteme ilişkin bilgi verilmiştir. Müsâveme yöntemi ile oluşturulan akitler ile bu yönteme benzer yöntemlerin farkları hususunda açıklamalar yapılmıştır. Pazarlık yapılırken dikkat edilmesi gereken hususlara değinilmiş ve pazarlık üzerine pazarlık yapmanın yasak olduğu ifade edilmiştir. Akit kurulurken hangi aşamada pazarlığa dahil olmanın bu yasak kapsamında sayılacağı ve hangi aşamadaki müdahalenin yasak kapsamına dahil olmayacağı belirtilmiştir. Bu yasağın neden gerekli olduğu konusunda yapılmış olan açıklamalara yer verilmiştir. Sevm ale’s-sevmin söz konusu olduğu akitlerin genel olarak diyaneten haram kabul edildiği bununla birlikte kazaen bu akitlerin geçerli olduğu ifade edilmiştir. Bu yasağın kapsamına sadece müslümanların değil aynı zamanda müslüman olmayan vatandaşların ve müste’menlerin de dahil olduğu ifade edilmiştir. Buna göre müslüman olmayan bir vatandaş veya müste’men aleyhine böyle bir pazarlığa dahil olmanın hukuka uygun kabul edilmeyeceği açıklanmıştır. Sevm ale’s-sevmin yalnızca satış akdi açısından değil, aynı zamanda kıyas yoluyla diğer akitler bakımından da geçerli olacağı belirtilmiştir. Bu açıklamalarda Hanefî mezhebinin görüşü esas alınmış olmakla birlikte diğer mezheplerin görüşlerine de yer verilmiştir. Makale genel itibariyle Hanefî mezhebi odağında diğer mezheplerin görüşlerine de yer verilen bir yöntemle oluşturulmuştur. Tüm bu görüşlerin ardından mer’î hukukta bu yasağın uygulanıp uygulanmadığı hususunda açıklamalar yapılmıştır. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:AQUINAS AND HEIDEGGER: THE QUESTION OF BIDLOSOPHICAL THEOLOGY VINCENT GUAGLIARDO, O.P. Dominican School of Philosophy and Theology Graduate Theological Union Berkeley, Oalifornia I N IDS BOOK, Hediegger and Aquinas: An Essay on Overcoming Metaphysics, John D. Caputo recommends a " deconstruction" of Aquinas' philosophical theology in order to let.the true ·element orf his thought, mysticism, come to the fore. Caputo argues persuasively that Aquinas' thought, expressed ·as.it is in (...) the garh of metaphysics, cannot escape Heidegger':s critique of met:aiphysfos as "onto-theo-logioal ". Aquinas, no more thoo.any other thinker of the West, has succeeded mavoiding this iorgorttenness. Those Thomi:sts who have tried to argue that Aquinas.is an exception rto this critique, Caputo oontends, have not succeeded in presenting their case. The verdict o.f Heidegger stainds. The on:ly reoourrse left is thart of deconstruction, which Capurto presents ais gaining mther than losing the true Aquinas precisely because deconstruction.allows us to move from the said (the metaphysical dimension) fo rbhe uil!said (the mystical dimension) of Aquinas' thought. The uns1aiid is the kernel, the center a;ro:und which whatever Aquinas says moves. It is the true dimension which his thinking il'eally seeks: union with God, in wh~ch both the union and God 1are themselves rineff1a;ble.1 There is, however,.a disturbing problem which I find wti:th Capui;o's conclusion. This problem does not have to do with his oonte!lltion that the true kernel of St. Thomas' thought!is mysticail. Ra.ther, the problem concerns what is being disen1 See John D. Caputo, Heidegger and Aquinas: An }j}ssay on Overcoming Metaphysics (N.Y.: Fordham University Press, 1982), pp. 211 & 247-8. 407 408 VINCENT GUAGLIARDO; O.P. gaged and put out of play tin the deconstrrucrb.ion, namely: philosophical thoology.2 What are the iimplicatfons of such a movie? Are they desirable for theology? Ought we and oan we, 1a;s Caputo suggests, disengage,and leave behind St. Thomas' philosophical theology because metaphysical without there being any true loss? Might we be facing a;n impoverishment of another kind: in a moI"e " radical " seeking of the dii.vine might we not be losing something m'a foI"getfulness of ourselves as,.after 1 all, omy human? ls not this something precisely the,realm of the humanitas of the homo huma,nus, which Heidegger 's thinking seeks Ito point out and draw us closer to, where humanitas refers to our necessary trelation to Heing, from whlch relation we as humans cannot detach ourselves so long as we are " auf die Erde "? 3 The ~oblematic In beginning our inquiry I would like to distinguish three different regions of human engagement in which the over1appii.ng of one onto the other ii.s not.always easy to discern: philosophy, phl1osopihioal theology and mysticism.. I want to say "iphilosophical theology " and not simply " theology " because I think that it ii.s not possible to thoologize without 1 at the same time also philosophiizing. I 1think St. Tihomas thought this as well. 'l\hat is why his theology was always philosophioa ;l, 1in dialogue wiith :the philosophers: Aristotle, the Platonists, Ma~monides and the Ail1abs. In saying this, however, I do not mean to,say that philosophy 1and theology 1 are 1 the same. Now the altemativce which Caputo would ha,ve us embrace, because presumably not onto-theo-logioal, is that of a "reli2 See Caputo, op. cit., 11 & 283. a" Die Wahrheit des Seins denken, heisst zugleich die humaniitas des homo humanus denken " (" Brief iiber den Humanismus," in W egmarken (Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann, 1978), p. 349). This Latin expression is a.lso used by St. Thomas in De ente et essentia, III, to designate the formal principle (rationality) by which. the whole (an individual human being) becomes a whole. Also see In Met., VII, Leet. 5, nn. 1378-1380. THE QUESTION OF PHILOSOPHICAL THEOLOGY 409 giious 1alerthi0Jogy" of mysticism.4 One is.then led to ask whether and if,so, how, the same person could ibe hoth a philosopher and 1a mystic, i.e. both!a thinker and a person of [aith. Do they remain " existentially " opposed,,as... (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:THE UNITY OF THE VICES JONATHAN JACOBS Oolgate University, Hamilton, New York JOHN ZEIS Oanisius Ooilege, Buffalo, New York W:E SOMETIMES describe someone 1rus "just plain,, ' ' • • 0 " ' ' • • mean, or Just plam d1shonesit, orr JUSt pJam unw." Or we say" thaJt wrus ·a just plain ·stupid thing rto do.," G~a:liizing from tlhese and lik!e descriiptions, we can ask, are there any (...) "just plain" vices? By this I mean, are :amy vices pure, 1e.g., can rthere he Cl'lllelty hut nort injustice or in!t:Jempertance, intemperance hut no!t a £ailill'e orf pmctical wisdom, cowardice but not intemperance or injustice, and so on? Is therie perhaps a unity of the vices? Is each ;a col'l'IU!ption thrat involves the coITUpiting ctontriburtion of the othe'l'IS? If there is,a, run:iity of the vicies, then 1be:inig ra vicious individual is Il!Ort siinply 1a ma!bter o:f failing :across the dimensioill of one or rrunothe.r 1 Cihaa:iae1becisltic. ]t ms tan extensi,ve diaiilure, 1a unified (:if l[JIOrt toit.al) failure, even if it is most evident 1and preVialent in one or another •specific respecit. 'f1his iis not to isay thrut.theiie is just one vice,.any moil'!e 1than '!Jo.endorse the unity of it.he virtues is to reduce tth:em to Ollle. There.are many woes OOlld many virrbues, eaiCh respeotively h!ruving to do with dillemnt 1and variously!l'le1aibed crupacirties, motives, emotions, and tiiaiits. Yet, rut least with respect to the virtues a good caise can be mrude :that they.are unified, aind thrut ·AnisbotLe was oorrreot in concluding that practical wisdom :and viWtues of cha;riacter mum occur st quite 1 s1tably, even if '1llolt happily. In any case, we ail"e in 1 to:tal ag.rteemelllt with Geach when he 1sayis 1that ithaJt "If 1a man's ha1bit of sound moml judgme1J11t is virtiiafod anyiwhere, then :it is at risk eVierywhere; but not all dangel"s issue in disa1sit1e'f!s." 3 But 1thes1e dis1as!ters arie aV1eTted r.not because of,any moml str1ength of characil:er 1 th:ait the agent 1truly ihas bUJt heca:us1 e of a me11e inc1ilJJaition tues. 'Ilhe former may he very :firm ox srtable. Mo11eover the n:aituil'ally vi11tuous rindividual may giener1a1ly no1t he oornfused or.impeded maction by "b.ar:d easies" or nnvelty. Alt times he rmay, 1and lthien me may find his re1sourroes iinoompe1be!I1t O'I.' unoel 'l:Ja1in in 1bhreir direetives. Hut the main rpo:inlt of co111iCT'last is thait mo11al virtues 11eflieot 1a 1evel of 1agency wh1oh involves undersitanding 1and self-determin1ation engiaged 1 to t:hat undersltanding, 1a 1leviel tihJait tis 1ruhsen1t foom iinc1ination-grounded action. Na,tu11a1l vri:r1tues 1a1rie ll101t to he despised, 1 and 1aclts :thait fLorw 1f110m 1tJhem 1are not w:iithout moml Wiortlh. But, using the fangiuiage of Fr1a:nk£u:rt, mom1l virtues are oha1racter]s,tios thait refiecrt second order volitions.5 The aiotis: thait flow fil1om them •are not H11e reis:ult of ways one just hrupens to be. And the undeil'-,starnding involvred in moml vrntues makes mo'ral misdireotion 1 1es;s li1"ely. Again, mnswder suoh t.lrings rus mis1applied oomprussfon, or paiti:errce, whioh can involve u1mairness 1and imprudence. P1 errharpis it.is heoausie rbhe mo:rial V1mtueis rare unified that it is 1so hard to rbe 1good. They invo1vie a complex reperrto:We of judgmenits, d1sposi!tiorrs, and moti¥es. No one of them can he oomp1ete on its own, and wie c1an't oome to have 1 tJhem simply 1hy decis1on. One oan til.'y rbo he move coumgeous bU1t caill't ibring it rubout meriely hy init1emal eommanid. Self-imposrutiion in5 In " Freedom of the Will and 'The Concept of a Person," H. Frankfurt writes, "Someone has a desire of the second order when he wants simply to have a certain desire or when he wants a certain desire to be his will. In situations of the latter kind, I shall call his second-order desires "secondorder volitions" or " volitions of the second order." Now it is having... (shrink)

Modernizmle birlikte Batı'nın değişen insan, dünya, evren ve Tanrı algısı, şüphesiz Batı ile sınırlı kalmamış, hemen hemen bütün dünyayı etkilemiştir. Maddeye şekil verme hünerini ileri derecede geliştiren ve bunu kullanarak dünyanın geri kalan önemli bir kısmını ya bizzat veya nüfuz alanı oluşturarak egemenliği altına alan ve dünya coğrafyasında önemli değişiklikler meydana getiren Batı'nın bu faaliyetleri, ondan etkilenen diğer kültürlerin kendi din, ahlak, gelenek ve adetlerinden şüphe etmesine sebep olmuştur. Batı'nın üzerimizdeki askeri faaliyetlerinin ve belki Batı'ya olan coğrafi yakınlığımızın, bu etkinin (...) bizde daha fazla hissedilmesinin kaynağı olduğu söylenebilir. Bu çerçevede, fikir dünyamızda son yüzyılda seyreden bir hareketlilikten ve buna bağlı olarak meydana gelen önemli değişikliklerden söz etmek mümkündür. Kendi kültür, ahlak, din, örf, adet, gelenek, kısacası medeniyet anlayışımızı, yeni paradigmaya uydurma gayreti, aydınlarımızın çoğunun seçtiği yol olmuştur. Bununla birlikte Batı'dan teknolojinin, teknolojiyi oluşturan bilginin ve bilgi yönteminin alınmasının şart olduğunu, ancak kadim kültürün korunması gerektiğini savunan aydınlarımız da az değildir. İşte bunlardan biri de son yüzyılda, kültürümüz ve kültürümüzü meydana getiren bilgi dallarıyla ilgili birçok eser kaleme almış olan Ömer Nasuhi Bilmen'dir. Bir toplumu, diğerlerinden ayıran en önemli faktörlerden biri de etik kurallar konusundaki tercihlerdir. Bilmen, belki de bunu fark ettiği için, etik konusuna çok fazla önem vermiş, bu konudaki değişime karşı çıkmış ve kadim ahlak sisteminin korunması gerektiğini var gücüyle savunmuştur. Bu kitap ise, Bilmen'in bu konudaki düşüncelerini ele almakta ve irdelemektedir. (shrink)

Of the first six chapters of the Phenomenology of the spirit -- Summary of the course in 1937-1938 -- Philosophy and wisdom -- A note on eternity, time, and the concept -- Interpretation of the third part of chapter VIII -- A dialectic of the real and the phenomenological method in Hegel.

Traditionally, analytic philosophy has been affiliated with a formalist conception of inference which understands reasoning as a process that exploits syntactic properties of natural language according to a set of formal rules that are insensitive to conceptual content. This chapter discusses an alternative approach that takes semantic properties as the underlying forces driving rational inference. Building on Wilfird Sellars’ notion of material inference and analytic tools from cognitive linguistics, I will show how parts of the inferential structure of natural language (...) can be explained in terms of semantic relations between extra-logical concepts. In the end, I will outline a strategy for explicating some of these inference-types using Peter Gärdenfors’ theory of conceptual spaces. (shrink)

La philosophe étudie le concept d'amour du monde de H. Arendt. Il permet de dévoiler toute la complexité du rapport d'Arendt au christianisme, livrant un nouvel éclairage sur son oeuvre. Du souci du politique, qui s'mpose en 1933, à l'amour du monde, choisi librement en 1955, la pensée d'Arendt ne cesse de s'élargir, dans un dialogue serré avec le christianisme.

Verses on Hindu cosmology based on Puranas; includes interpretation.

Theories of Colour from Democritus to Descartes investigates issues of the ontological status and perception of colours, such as: What is the nature of colours? Do they exist independently of the subjects who perceive them? And if so, how are they generated and how do they differ from one another? These are some of the questions raised by philosophers, but what has been lacking is an account of the various theories about colours through different periods of the history of philosophy. (...) Exploring philosophical debates on the nature and perception of colours from a historical perspective, this book presents how different theories from Antiquity through the Middle Ages to the early modern era explain the nature of colours, their generation and the way they are perceived. Twelve eminent historians of philosophy analyse the theories of colours prevailing at critical points in the history of Western philosophy, from its beginnings with Democritus to Descartes and the early modern period. This book will appeal to students and scholars working on the history of philosophy (ancient, medieval, Arabic and Latin, and early modern) as well as those interested in contemporary philosophy: philosophy of the mind, philosophy of perception, phenomenology, metaphysics and neurosciences. A broader audience may also include researchers in psychology, cultural history and the history of art. (shrink)

DANS QUELLE MESURE LES CARACTERISTIQUES DE LA NOTION RENANIENNE DE LA SCIENCE CORRESPONDENT-ELLES D'UNE PART AU COURANT REDUCTIONNISTE, D'AUTRE PART A L'IDEE SYNTHETISANTE OU GLOBALISANTE QUI SE FORMULE EN TERMES D'INSATISFACTION ET D'EXIGENCES A RESONANCE ROMANTIQUE? VAUT-IL LA PEINE D'ETUDIER L'UVRE RENANIENNE DANS L'OPTIQUE DE NOS CONNAISSANCES SUR L'HISTOIRE DES IDEES AU XIXE SIECLE? PEUT-ON PARLER DE L'ACTUALITE DE LA PENSEE DE RENAN AUJOURD'HUI QUAND LES PREOCCUPATIONS EPISTEMOLOGIQUES CONTINUENT A DOMINER LA REFLEXION PHILOSOPHIQUE? LA PENSEE DE RENAN HESITE ENTRE L'EPISTEMOLOGIE (...) REDUCTIONNISTE, ALIMENTEE PAR LES RESULTATS DES SCIENCES EXPERIMENTALES, ET L'ATTITUDE GLOBALISANTE SOUHAITANT DONNER A LA CONNAISSANCE LA TOTALITE COMME OBJET. LA SCIENCE DE GALILEE, DE NEWTON ET DE LAPLACE A REDUIT LA RICHESSE INDIVIDUELLE DES PHENOMENES A DES CAS IDEALISES, PRIVES EN PREMIER LIEU DE LEUR HISTOIRE. C'EST LE TEMPS-DEVENIR QUI REVENDIQUE SES DROITS DANS CETTE CONCEPTION ETAYEE PAR LA PHILOSOPHIE ALLEMANDE. POSITIVISME ET ROMANTISME DESIGNENT CHEZ RENAN LES DEUX POLES D'UN CONFLIT D'ORDRE EPISTEMOLOGIQUE. IL SERAIT PREFERABLE DE REMPLACER DORENAVANT CES TERMES PAR REDUCTIONNISMEET GLOBALISME EPISTEMOLOGIQUES. LA METHODE DOUBLE SUGGEREE PAR RENAN, COMPOSEE DE RIGUEUR ET DE FINESSE SIGNIFIE QU'IL A PRIS CONSCIENCE DE LA CAUSE QUI PRESIDAIT A L'INSUFFISANCE DE LA DEMARCHE REDUCTIONNISTE : IL S'EST RENDU COMPTE QUE LE TEMPS-DEVENIR DEVAIT ENTRER DANS LA DEFINITION DE L'OBJET SCIENTIFIQUE. LA PENSEE DE RENAN, AVEC TOUT SON ATTACHEMENT A DES FORMULES QUI SEMBLENT AUJOURD'HUI AVOIR VECU, EST UNE PROMESSE NON TENUE : L'ELABORATION RIGOUREUSE DE SES IDEES AURAIT PU DONNER NAISSANCE A UN SYSTEME EPISTEMOLOGIQUE UNIFIE DE LA SCIENCE. L'UNIFICATION QUI SE PASSERAIT NEANMOINS SOUS L'EGIDE DES SCIENCES HUMAINES PUISQUE CELLES-CI SONT CAPABLES DE DEPASSER LE REDUCTIONNISME ETROIT DE LA METHODE PRATIQUEE PAR LES SCIENCES DE LA NATURE. (shrink)

Le noyau de cet ouvrage est formé par les notes prises de janvier 1933 à mai 1939 au cours que fit Alexandre Kojève à l'Ecole pratique des Hautes Etudes, sous le titre La philosophie religieuse de Hegel, et qui était en réalité une lecture commentée de la Phénoménologie de l'Esprit. Chaque année de cours est complétée par le résumé publié dans l'Annuaire de l'Ecole des Hautes Etudes. De plus, les trois premières leçons de l'année 1937-1938 et toute l'année 1938-1939 sont (...) données dans leur texte intégral. Enfin, en guise d'introduction, on trouvera la traduction commentée de la section A du chapitre IV de la Phénoménologie de l'Esprit, parue dans Mesures (14 janvier 1939). (shrink)

Georges Canguilhem est aujourd'hui une référence incontournable des débats philosophiques et éthiques sur la santé et la médecine. Une raison en est le geste radical qu'il a déployé dès sa thèse sur le normal et le pathologique : remémorer à la médecine son origine et sa finalité individuelles trop souvent oubliées. Elle naît de l'appel à l'aide d'un malade qu'elle doit considérer dans sa globalité, sa singularité et son pouvoir de donner sens et valeur à sa vie. L'essai de Céline (...) Lefève ressaisit l'unité de sa pensée qui articule une philosophie de la vie, décrite comme une activité normative en lutte contre ce qui la limite ; une épistémologie de la médecine, définie comme un art utilisant les sciences (sans s'y réduire) ; et une éthique de la clinique, fondée sur l'attention du médecin au malade (et non à sa seule maladie). À l'heure où la médecine s'exerce au croisement de normes scientifiques et organisationnelles orientées vers la standardisation, la voir d'abord comme un soutien aux normes individuelles de vie du malade offre une ressource critique centrale à l'éthique du soin médical et, au-delà, à une politique du soin. Les lectures de Canguilhem proposées par des philosophes et des médecins (Lazare Benaroyo, Martin Dumont, Jean-Christophe Mino, Didier Sicard, Charles Wolfe et Frédéric Worms) confirment ensuite l'actualité de sa philosophie."--Back cover. (shrink)

Excerpt from Le Probleme de la Verite dans la Philosophie de Spinoza Pleant, ont partage l'opinion favorable qu'en ont recue le signataire de ces lignes, rapporteur du memoire, et, peu apres lui, a son entree en fonctions a la Faculte, M. Gueroult, professeur d'histoire de la philo sophie, qui ont pris l'initiative d'en demander l'impression la Com mission des Publications. Nous le soumettons avec confiance au juge ment du public philosophique. About the Publisher Forgotten Books publishes hundreds of thousands of (...) rare and classic books. Find more at www.forgottenbooks.com This book is a reproduction of an important historical work. Forgotten Books uses state-of-the-art technology to digitally reconstruct the work, preserving the original format whilst repairing imperfections present in the aged copy. In rare cases, an imperfection in the original, such as a blemish or missing page, may be replicated in our edition. We do, however, repair the vast majority of imperfections successfully; any imperfections that remain are intentionally left to preserve the state of such historical works. (shrink)

Changer de carrière, entreprendre des études, mettre fin à une relation amoureuse, avoir des enfants, voyager, déménager ou, au contraire, conserver son emploi, préserver son couple, ne pas bouger. Tous ces scénarios de vie sont le résultat de choix conscients et inconscients. Au moment de prendre une décision, êtes-vous immobile, aventureux, tricheur, rêveur, défaitiste? Dans ce livre, les auteurs décortiquent les motifs et les mécanismes qui régissent nos choix, des plus anodins aux plus cruciaux, et débusquent nos pires ennemies : (...) la culpabilité et la frustration. A l'aide d'exemples et de témoignages, elles nous incitent à envisager lucidement toutes les possibilités et à retrouver confiance en nous afin de prendre les rênes de notre destinée. (shrink)

Provides computer science students and researchers with a firm background in lambda-calculus and combinators.

La musique est susceptible de révéler le corps et la corporéité et quelque chose du temps. Altération devient alors le concept qui englobe les diverses puissances générées par la musique.

La dialectique pour penser la non-linéarité, le complexe pensé dialectiquement : une nouvelle révolution paradigmatique ? Le débat est ouvert.