The problem of finding optimal sampling schemes has been resolved in two models. The novelty of this study lies in its cost efficiency, specifically, for the applied problems with expensive sampling process. In discussed models, we show that some observations counteract other ones in prediction mechanism. The autocovariance function of underlying process causes mentioned result. Our interesting result is that, although removing neutralizing observations convert sampling scheme to nonredundant case, it causes to worse prediction. A simulation study confirms this matter, (...) too. (shrink)

Routine action sequences critically rely on neural mechanisms maintaining contextual and temporal information to disambiguate similar tasks (e.g. making coffee or tea). In this study we show the involvement of areas in temporal and lateral prefrontal cortices in maintaining temporal and contextual information for the execution of hierarchically‐organized action sequences.

Ensuring the trustworthiness of autonomous systems and artificial intelligence is an important interdisciplinary endeavour. In this position paper, we argue that this endeavour will benefit from technical advancements in capturing various forms of responsibility, and we present a comprehensive research agenda to achieve this. In particular, we argue that ensuring the reliability of autonomous system can take advantage of technical approaches for quantifying degrees of responsibility and for coordinating tasks based on that. Moreover, we deem that, in certifying the legality (...) of an AI system, formal and computationally implementable notions of _responsibility_, _blame_, _accountability_, and _liability_ are applicable for addressing potential responsibility gaps (i.e. situations in which a group is responsible, but individuals’ responsibility may be unclear). This is a call to enable AI systems themselves, as well as those involved in the design, monitoring, and governance of AI systems, to represent and reason about who can be seen as responsible in prospect (e.g. for completing a task in future) and who can be seen as responsible retrospectively (e.g. for a failure that has already occurred). To that end, in this work, we show that across all stages of the design, development, and deployment of trustworthy autonomous systems (TAS), responsibility reasoning should play a key role. This position paper is the first step towards establishing a road map and research agenda on how the notion of responsibility can provide novel solution concepts for ensuring the _reliability_ and _legality_ of TAS and, as a result, enables an effective embedding of AI technologies into society. (shrink)

BackgroundThe Public Health Service Increased Risk designation identified organ donors at increased risk of transmitting hepatitis B, hepatitis C, and human immunodeficiency virus. Despite clear data demonstrating a low absolute risk of disease transmission from these donors, patients are hesitant to consent to receiving organs from these donors. We hypothesize that patients who consent to receiving offers from these donors have decreased time to transplant and decreased waitlist mortality.MethodsWe performed a single-center retrospective review of all-comers waitlisted for liver transplant from (...) 2013 to 2019. The three competing risk events (transplant, death, and removal from transplant list) were analyzed. 1603 patients were included, of which 1244 (77.6%) consented to offers from increased risk donors.ResultsCompared to those who did not consent, those who did had 2.3 times the rate of transplant (SHR 2.29, 95% CI 1.88–2.79, p < 0.0001), with a median time to transplant of 11 months versus 14 months (p < 0.0001), as well as a 44% decrease in the rate of death on the waitlist (SHR 0.56, 95% CI 0.42–0.74, p < 0.0001). All findings remained significant after controlling for the recipient age, race, gender, blood type, and MELD. Of those who did not consent, 63/359 (17.5%) received a transplant, all of which were from standard criteria donors, and of those who did consent, 615/1244 (49.4%) received a transplant, of which 183/615 (29.8%) were from increased risk donors.ConclusionsThe findings of decreased rates of transplantation and increased risk of death on the waiting list by patients who were unwilling to accept risks of viral transmission of 1/300–1/1000 in the worst case scenarios suggests that this consent process may be harmful especially when involving “trigger” words such as HIV. The rigor of the consent process for the use of these organs was recently changed but a broader discussion about informed consent in similar situations is important. (shrink)

Mehdi Belhaj Kacem et Tristan Garcia ont en commun d'être deux figures majeures de la scène philosophique française et de poursuivre, chacun à leur manière, l'écriture d'une oeuvre littéraire. «Algèbre de la Tragédie», le dernier chapitre de L'Esprit du nihilisme, est le point de départ choisi par Tristan Garcia pour son intervention lors du colloque organisé, en 2013, autour de l'oeuvre de Mehdi Belhaj Kacem, à l'ENS-Ulm. Dans sa postface, Critique et rémission, il propose la lecture suivante de (...) sa démarche : «L'oeuvre de Mehdi Belhaj Kacem correspond à l'idéal que je me fais d'une pensée critique, au terme du XXe siècle et d'une modernité qui ne veut pas finir. En repartant du début d'Algèbre de la Tragédie, je voudrais éprouver par des concepts mon sentiment de lecteur : qu'est-ce qui m'amène à interpréter le travail de Mehdi Belhaj Kacem comme celui du critique par excellence - de l'homme de la crise?». (shrink)

The problem of definition of knowledge has been discussed in the tradi-tion of kalām and philosophy. Especially with the inclusion of logic definition theory in the discipline of kalām, the definitions put forward were criticized by later thinkers. Shams al-Dīn al-Samarqandī (d. 722/1322), who was included in this discussion, which was mainly shaped around the question of whether knowledge is necessary (ḍarūrī) or acquired (kasbī), wrote the ideal definition and features in al-Meārif and commentary of Avicenna’s al-Ishārāt wa altanbīhāt. In (...) addition, Shams al-Dīn al-Samarqandī examined the problem of whether knowledge can be defined and -like Fakhr al-Dīn al-Rāzī (d. 606/1210)- argued that the meaning of knowledge is very clear. In this context, Shams al-Dīn al-Samarqandī, who criticizes the definition of knowledge put forward by the Peripatetic tradition in particular Avicenna (d. 428/1037), determined the ont and non-existent definitions of knowledge and criticized them. This study deals with how the ideal definition theory, which Avicenna founded, was handled by Shams al-Dīn al-Samarqandī and the problem of definition of knowledge according to Shams al-Dīn al-Samarqandī. In addition, with this article, it has been argued that Shams al-Dīn al-Samarqandī did not define knowledge. In this direction, at the beginning of the article, the discussions on the definition of knowledge in the pre-Shams al-Dīn al-Samarqandī kalām tradition and the sides of the issue were examined. Then, in this article, in which the characteristics of the ideal definition according to Shams al-Dīn al-Samarqandī are determined, it is also examined whether he defines knowledge or not. (shrink)

Ces entretiens réalisés par le journaliste P. Nassif permettent de mieux connaître et comprendre la démarche du romancier, acteur et philosophe M. Belhaj Kacem. Ils donnent également une analyse personnelle du monde contemporain et de l'état d'esprit des jeunes de moins de trente ans, de leur éthique, de leurs projets.

Mehdî inancı, İslam toplumunda yayılışından kısa bir süre sonra, kitleleri harekete geçiren bir motivasyon olarak Abbâsî İhtilâli sırasında yeniden ortaya çıkmıştır. Bu sebeple, ihtilâli ele alan birçok çalışmada halkta yaygınlık kazanan bu inançtan nasıl ve ne şekilde istifade edildiği incelenmiştir. Abbâsîler, Mehdî inancı olarak ifade edilen beklenen kurtarıcı inancından, ihtilâl başarıya ulaştıktan sonra da hilafette kendilerine meşruiyet sağlama amacı ile istifade etmişlerdir. Böylece Ahbâru’l-Abbâs adlı, Abbâsîlerin ihtilâlle sonuçlanan mücadelelerinin yarı resmi tarihi olarak sayılan kaynakta da Abbâsîlerin beklenen kurtarıcılar olduğunu vurgulayan (...) birçok rivâyet yer almıştır. Ahbâru’l-Abbâs, Abbâsî İhtilâli hakkında önemli bilgiler sunan ve bu nedenle muhtemelen Abbâsî ailesine yakın biri tarafından yazılmış olduğu tahmin edilen anonim bir el yazmasıdır. Abdülaziz ed-Dûrî ve Abdülcebbâr el-Muttalibî tarafından 1971'de yayımlandıktan sonra, Ahbâru’l-Abbâs veya kısaca Ahbâr olarak tanınmıştır. Bu kaynakta Abbâsîlerin beklenen kurtarıcılar olduğunu vurgulayan birçok rivâyet vardır ancak bu rivâyetler daha çok siyah sancakların ortaya çıkışı ile ilgili anlatımlarla sunulmuştur. Şimdiye kadar eser hakkında veya eserden istifade edilerek yapılan çalışmalarda, rivâyetler çoğunlukla ihtilâlin bilinmeyen yönlerine ışık tutacak şekilde ele alınmıştır, fakat bu rivayetler ile Mehdî inancı arasında doğrudan bir ilişki olduğunu vurgulayan bir çalışma bulunmamaktadır. Böylece kaynaktaki rivâyetlerin Mehdî inancı açısından ayrıntılı olarak incelenmediği söylenebilir. Çalışmamızla ilgili literatür bakımından üzerinde durulması gereken iki temel konu vardır. Bunlar arasında da en önemlisi şüphesiz ki Ahbâr’dır. Modern dönemde yeni bulunmuş bu kaynak üzerine olan çalışmalar çoğunlukla Abbâsî İhtilâli’ni ele alan çalışmalardır. Son zamanlarda kaynağın tarihyazımı açısından değeri veya sahihliği hakkında da bazı çalışmalar yapılmıştır. Literatürdeki diğer ilgili çalışmalar ise bir asrı aşkın süredir üzerinde detaylı şekilde inceleme yapılan Mehdî inancı ve bunun ihtilâl için önemine odaklanan araştırmalardır. Bu noktada, Gerlof Van Vloten'in kitabı, Mehdî inancına yönelik bazı önemli noktalara değinen ve bunun Abbâsî İhtilâli üzerindeki etkisini ortaya koyan birincil eser olarak kabul edilmektir. Bununla birlikte Van Vloten, el yazması onun çalışmasını kaleme aldığı dönemde (19. yüzyılın sonunda) henüz keşfedilmediği için Ahbâr’a hiç atıfta bulunmamıştır. Bu makale Abbâsî İhtilâli’nde Mehdî (kurtarıcı) inancının siyah sancaklar hakkındaki rivayetler aracılığıyla oluşturulan etkisini tartışmak amacıyla yazılmıştır. Ahbâr’daki ilgili rivayetleri Mehdî inancıyla ilişkilendirerek ortaya koymaktadır. Bu nedenle bu makale için “Siyah Sancaklı Mehdî” başlığı seçilmiştir. Modern tarihçiler, bu inancın İslam toplumunda giderek yaygınlaştığına ve dolayısıyla Abbâsî hareketinde etkili olduğuna inanmaktadırlar; ancak Ahbâr’dan önce ulaşılan kaynaklar bu iddiayı desteklemek için yeterli değildir. Çalışmada öncelikle Mehdî inancı ele alınacak, daha sonra beklenen kurtarıcı inancının Hicrî 2. yüzyıldaki önemi ve Abbâsî İhtilâli ile ilişkisi tartışılacak, son olarak da Mehdî inancının Abbâsî İhtilâli’ndeki etkinliğinin kaynağımıza nasıl yansıdığı incelenecektir. Bu makale, Ahbâru’l-Abbâs adlı kaynakta, Mehdî inancına doğrudan işaret eden rivayetlerin azınlığına karşın, siyah sancakların ele alındığı rivayetlerin fazla olduğunu savunmaktadır. Böylece Abbâsîlerin Mehdî inancından ihtilâlin başarıya ulaşması ve ardından meşrûiyeti sağlamada istifade ettikleri söylenebilir. Ancak bu inanç yalnızca Mehdî inancı değil, bilhassa siyah sancaklı Mehdî inancıdır. (shrink)

İslam’ın temel kaynakları olan Kur’an ve sünnet, bazen bir takım kişi ve gruplar tarafından ulaşmak istedikleri amaç ve gayeler doğrultusunda kullanılmaktadır. Bununla beraber bu iki kaynak bazı kişiler tarafından zamanla insanları etkilemek veya saflarına çekmek arzusuyla rüya, ilham, keşif, keramet ve bazı yayınlarla işlevsiz hale getirilmektedir. Bu yöntemi, bilinen büyük yapılardan ayrı bazı marjinal tiplemeler de kullanmaktadır. Bunlardan insanlığın kurtuluşu için kendilerini birer ruhanî otorite olarak kabul eden Adnan Oktar, Serdar Çiftçi, İskender Evrenesoğlu ve benzerleri, dini bilgiyi aktarmada subjektif tecrübeleri (...) dinin birer kaynağı olarak görmektedirler. Aynı zamanda kendilerini huzurun kaynağı olarak göstermektedirler. Halbuki tarih boyu bu iddialarda bulunan yüzlerce kişi gelip geçmesine rağmen, onların dedikleri huzur ortamı oluşmadı aksine bunların kendileri huzursuzluğun sebebi oldular. Şu an bile çalışmamızda isimlerini belirttiğimiz kişiler, onlarca mağdur aile oluşturmuş olup hukuki soruşturmaları devam etmektedir. Nihayetinde bu tiplemeler İslam alemine birlik ve huzur yerine tefrika ve buhranlı yaşam sunmaktadırlar. Çalışmamızda gün geçtikçe sayıları katlanan bazı marjinal mehdî tiplemelerini ve söylemlerini analiz etmeye çalışacağız. (shrink)

n m : se suivant dans l’alphabet, m est un double n, la mise en contact de deux n, et n, un m séparé de lui-même, ayant perdu avec le n le contact avec l’autre même. De ce continuum, donc, son double. Prothèse. Ou plutôt orthèse. Soutenir ici une thèse de Mehdi, en supplément de quoi, qui sait, seulement une lettre. M, comme son initiale et l’initiale d’un ami souffrant de l’amour, lettre nasale bilabiale produite par le desserrement des (...) deux lèvres, homophone encore de « aime » et des initia... (shrink)

Mağrib ve Mısır dönemi olarak ikiye ayrılan Fâtımî devleti tarihinin Mağrib devresi Mısır’a nazaran daha az incelenmiş görünmektedir. Bunun en önemli sebeplerinden bir tanesi bu dönemdeki muasır kaynakların Mısır dönemi kaynaklarına oranla fazla olmayışıdır. Bununla birlikte günümüzde Fâtımîler’in Mağrib dönemini kapsayan IV. (X.) yy.’a ait bazı muasır kaynakların bulunmuş olması, söz konusu döneme ait önemli bilgilerden haberdar olabilmemize imkân tanımıştır. Bu eserlerden olan ve Fâtımî devletinin Mağrib dönemindeki bürokrasisine ışık tutan Sîretü’l-Üstâz Cevzer adlı muasır kaynak, Fâtımîler’de halife ve veliahttan sonraki (...) üç numaralı devlet adamı olma şerefine nail olan slav asıllı Üstâz Cevzer’in ilk Halife Ubeydullâh el-Mehdî döneminde devlet hizmetine alınmasından, dördüncü Halife Mu‘izz’in hilâfet merkezini Mansûriye’den Kâhire’ye taşımasına değin gerçekleştirdiği önemli faaliyetlerini konu edinmektedir. Ele aldığımız çalışmada Fâtımîler’in Mağrib dönemindeki önde gelen devlet adamlarından bir tanesi olan Üstâz Cevzer’in hayatı detaylı bir şekilde incelenerek bu dönemin bürokrasisinin daha iyi anlaşılmasına katkı sunulması hedeflenmektedir. Başta Sîretü’l-Üstâz Cevzer adlı çağdaş kaynak olmak üzere Üstâz Cevzer hakkında bilgi veren az sayıda eserin incelenmesinin yanında batıda da yapılan araştırmalara değinilerek hazırlanan çalışma, literatüre sunacağı katkı itibarıyla özgündür. Ayrıca çalışma bazı araştırmacılarca Üstâz Cevzer’in, Mısır’ı ele geçiren komutan Cevher es-Sıkıllî ile aynı kişi olduğu yönündeki yanlış kanaatlerin ortadan kalkmasına yardımcı olacaktır. Yine bazı araştırmacılar tarafından Fâtımîler’in Mağrib dönemi veziri olarak kabul edilen Üstâz Cevzer’in gerçekten vezirlik görevini deruhte edip etmediği gibi sorulara çalışmada cevap aranacaktır. (shrink)

This book deals with the concept of post-Islamism from a mainly philosophical perspective, using political liberalism as elaborated by John Rawls as the key interpretive tool. What distinguishes this book from most scholarship in Iranian studies is that it primarily deals with the projects of Iranian intellectuals from a normative perspective as the concept is understood by analytical philosophers. The volume includes analyses of the strengths and weakness of the arguments underlying each thinker's ideas, rather than looking for their historical (...) and sociological origins, genealogy, et cetera Each chapter develops a particular conjectural argument for the possibility of an overlapping consensus between Islam and political liberalism, though the arguments presented draw upon different Islamic, particularly Shia, resources. Thus, while Shabestari and Soroush primarily reason from a modernist theological or kalami perspective, M.H.Tabatabai and Mehdi Haeri Yazdi's arguments are mainly based on traditional Islamic philosophy and Quranic exegesis. While Kadivar, An-Naim and Fanaei are post-Islamist in the exact sense of the term, Malekian goes beyond typical post-Islamism by proposing a theory for spirituality that constrains religion within the boundaries of enlightenment thought. Throughout the book, specific attention is given to Ferrara and March's readings of political liberalism. Although the book's chapters constitute a whole, they can also be read independently if the reader is only curious about particular intellectuals whose political theories are discussed. (shrink)

Sahip olduğu akademik imkânların ve başta İngilizce olmak üzere birçok dilde uluslararası yayınların çokluğu nedeniyle Amerika Birleşik Devletleri’ndeki İslam çalışmaları yoğun, üretken ve dünya genelinde ilgiyle takip edilen bir alandır. Ancak Batı’daki üniversitelerin genelinde olduğu gibi Amerikan üniversitelerinde de İslam felsefesi/tarihi çalışmaları oldukça zayıftır. Bu makalede öncelikle geçmişten günümüze İslam çalışmalarının ABD’deki durumu tasviri bir metotla ortaya konulmakta ve İslam Felsefesinin ABD’deki İslam çalışmaları içerisindeki zayıf konumu sorgulanmaktadır. İkinci olarak Post-Oryantalist süreçte İslam Felsefesi çalışmalarında öne çıkan isimler ve çalışmaları değerlendirilmektedir. (...) Sonuç olarak ABD üniversite sisteminin genel yapısının gereği olarak İslam Felsefesi çalışmaları nicelik bakımından Avrupa ve İslam coğrafyasından daha zayıf olduğu görülmektedir. Bu durumu iki şekilde açıklamak mümkündür. Birincisi alanın Amerikan devlet felsefesinin temel ilkesi olan bilgi-güç hedefi ve alanın politik çıkarlarıyla ilişkisinin zayıflığıdır. Bu durum Post-Oryantalist eğilimin arka planını da oluşturmaktadır. İkincisi ise fenomenolojist yönteme olan ilginin artması ve Amerikan yükseköğretim sisteminde hâkim olan kozmopolitanizm ve interdisiplinerci yaklaşımlardır.Özet: Dünyanın önde gelen üniversitelerinde İslam çalışmaları ve bu çalışmalar içerisinde yer alan İslam felsefesi çalışmalarının önemli bir akademik ilgi alanı olduğu görülmektedir. Bu ilgi ABD’de de yaklaşık 150 yıllık bir geçmişe sahiptir. Son yıllarda Amerika Birleşik Devletleri’nde İslam çalışmalarında sadece ciddi bir artış değil aynı zamanda çeşitlenme de söz konusu olmuştur. ABD’deki İslam çalışmaları ve özelde İslam felsefesi çalışmalarının durumunu birlikte ele alan akademik araştırmalar ise henüz bulunmamaktadır. Son gelişmeleri de dikkate alarak alanla ilgili araştırmaların sürdürülmesi ve İslam felsefesi çalışmalarının da noksan bırakılan izinin sürülmesi gerekmektedir. Bu noktadan hareketle bu makale çalışması, üniversite müfredatlarıyla ilgili araştırmalar, web taramaları ve yazılı materyaller üzerinden gerçekleştirilecek ve ilgili kitaplar, makaleler ve diğer kaynaklar taranarak konu hakkında deskriptif bilgiler sunulacaktır. Bu yöntemin tercih edilme nedeni derinlemesine bir araştırmadan daha çok genel resmi ortaya koymak ve mevcut durum hakkında bilgi vermektir. Sahanın genişliği ve kaynakların çeşitliliği ve konunun daha özel ve yoğun bir çalışma gerektiren yapısı nedeniyle diğer yöntemler tercih edilmemiştir Çalışma iki ana başlıktan oluşmaktadır. Birincisi ABD’deki İslam çalışmalarının konumu ile ilgilidir. Bu başlık altında 18. yüzyıldan itibaren İslam çalışmalarının ABD’deki seyri hakkında bilgi verilmekte ve İslam çalışmalarının günümüzdeki konumu detaylandırılmaktadır. İkinci başlık İslam Felsefesi çalışmalarının İslam çalışmaları içerisindeki ve ABD akademilerindeki konumuyla ilgilidir. Bu başlık altında İslam Felsefesi çalışmalarının geçmişten günümüze kadar gelinen süreçte geçirdiği evreler tasvir edilmekte ve bazı isimlerin ve eserlerinin değerlendirmesi yapılmaktır. İncelemeler sonucunda ABD’deki İslam çalışmalarının geçmişinin yaklaşık 150 yıla tekabül etmesine rağmen yeterli seviyeye ulaşmadığı görüldü. Hâlbuki sahip olduğu Müslüman nüfus, akademik imkânlar ve başta İngilizce olmak üzere birçok dilde uluslararası yayınların çokluğu nedeniyle ABD’deki İslam çalışmalarının beklenenden daha yoğun, üretken olması beklenirdi. Ancak buna rağmen Daha çok Fenomenolojist ve İnterdisipliner yaklaşımın tercih edildiği Amerikan üniversitelerinin akademik kadro çeşitliliği ve başta İngilizce olmak üzere farklı dillerdeki yayın yelpazesinin genişliği ve son yıllarda yeni bir durum olan sosyal medyaya açık akademik faaliyetler ABD’nin İslam çalışmaları alanındaki etkinliğini giderek arttırmaktadır. Geçmişte İslam çalışmalarında öncü rolü oynayan İngiltere, Fransa, Almanya ve Hollanda gibi ülkelerde öteden beri oryantalist eğilimi temsil eden bu tür çalışmalar günümüz ABD üniversitelerinde interdisipliner ve multidisipliner bir format kazarak devam etmektedir. ABD’deki İslam çalışmaları üzerinde yoğunlaşan akademik çalışmalara göre İslam çalışmalarına yön veren en önemli etken oryantalist eğilimlerdir. Bunun yanında 11 Eylül olaylarının sonucunda da artan bir ilgiden söz etmek gerekmektedir. Bu ilgi sadece alanda yeni istihdam imkânlarının oluşmasına değil aynı zamanda araştırmacı sayısının da artmasına neden olmuştur. Çalışmamın ikinci kısmını oluşturan ABD üniversitelerindeki İslam felsefesi çalışmalarının genel durumuna bakılacak olursa bu çalışmaların sosyoloji, antropoloji ve kültür çalışmaları gibi alanlarda görülen çeşitliliğe de sahip olduğunu söylemek oldukça zordur. ABD üniversitelerindeki İslam felsefesi çalışmaları İslam çalışmaları genel çatısı altında sürdürülmektedir. Bu alandaki çalışmalar başlarda daha çok oryantalist eğilimi temsil eden Philip Hittî, Leo Strauss, Muhsin Mehdî, Fazlurrahmân, İsmâil Râci Fârukî, Mâcid Haddûrî, Moshe Pearlmann, gibi önemli isimler tarafından sürdürülmekteydi. Günümüzde Charles Butterworth, Seyyid Hüseyin Nasr, Oliver Leaman, Dimitri Gutas, Robert Wisnovsky, Frank Griffel, John Walbridge ve daha birçok isim yeni eğilimin temsilcileri olarak alanla ilgili çalışmalarını sürdürmektedir. Bu araştırmacılar, Amerikan akademik siteminin bir sonucu olarak sadece İslam felsefesi değil aynı zamanda İslam bilim tarihi, İslam tarihi ve medeniyeti, İslam ve Batı vb. alanlarda da yayınlar yapmakta ve İslam çalışmalarının sürdürüldüğü çeşitli üniversitelerde dersler vermekte ve lisansüstü seviyede öğrenciler yetiştirmektedir. Bu noktadan hareketle diyebiliriz ki İslam felsefesi çalışmaları ise diğer İslam çalışmalarına kıyasla daha da zayıftır. Bu durumun sebeplerini şu şekilde açıklamak mümkündür:1-Amerikan devlet felsefesinin temel ilkesi olan bilgi-güç hedefi ve alanın politik çıkarlarıyla ilişkisinin zayıflığı. Bilimlerle kurulan bu politik çıkar ilişkisi Post-Oryantalist eğilimin arka planını da oluşturmaktadır. 2-Amerikan Üniversitelerinde fenomenolojist yönteme olan ilginin artması ve Amerikan yükseköğretim sisteminde hâkim olan kozmopolitanizm ve interdisiplinerci yaklaşımlar.3-Amerikan üniversitelerindeki Yakın Doğu, Ortadoğu ve İslam Çalışmalarında İslam felsefesi dersleri felsefenin ya da felsefe tarihinin bir parçası olarak müfredatta yer alması. Amerikan üniversitelerinde standart müfredat sistemi yaygın olmadığından İslam felsefesi ile ilgili dersler bölümden daha çok ders veren hocanın ilgisine ve isteğine bağlı olarak verilmektedir.4-Kıta Avrupası’nda görülen katı oryantalist eğilimlerin nisbeten azlığı ve ABD devlet politikalarının gereği olarak şekillenen havuz usulü müfredat.5-Bazı İslam felsefesi uzmanlarının alanı terk ederek daha çok aktüel tartışmalara yönelmesi ve daha çok Müslümanların geri kalmışlığı sorunundan hareketle üretilen problemlere odaklanması. Son olarak İslam felsefesi çalışmaları Müslümanların genelinin ilgilendiği bir disiplin olmadığı için üniversite dışında İslam felsefesi çalışmalarının yürütüldüğü kurumsal yapılar ABD’de de henüz teşekkül etmemiştir. Bazı bölümlerde İslam Felsefesi İslam düşüncesi tarihinin bir alt dalı olarak varlığını sürdürmektedir. Ancak İslam felsefesi müstakil bir alan olarak kendisine henüz ABD üniversitelerinde yer bulamamıştır. USA’da artan İslam çalışmalarının yeterli düzeyde olmasa da dünyadaki islam çalışmalarına yön verebilecek noktaya ulaştığını söylemek mümkündür. (shrink)

I am most grateful to Philosophy East and West for publishing a special issue on philosopher Ibn Khaldūn. The time is particularly propitious since his ideas are currently permeating the political and cultural climate of his native North Africa. The team contributing to the present issue comprises six authors from four different continents. Ridha Chennoufi and Mehdi Saiden are philosophers from the University of Tunis, the city in which Ibn Khaldūn was born. M. Akif Kayapınar is a political scientist (...) teaching at Istanbul Sehir University, while Jeremy Kleidosty does research at the Centre of Excellence on Reason and Religious Recognition, University of Helsinki... (shrink)

In this paper I both summarise the recent volume "Taking Conspiracy Theories Seriously" (Rowman and Littlefield, 2018) and argue as to why we should investigate conspiracy theories rather than assume they are false or irrational by definition.

The difficulty of τєἠν at 8 is notorious, and it has never been answered. The word refers back to Apollo, who has been invoked in the first line, but ‘it is not in accord with epic convention that, after the invocation, reference should be made to it’. I suggest that we simply should not expect Apollonius to conform to the conventions of older epic: he does not do so in a number of other important respects. One is reminded here of (...) the nervous restlessness of Callimachean poetry, particularly Cer. 25. There the goddess is addressed out of the blue with τìν δ’ αύτᾳ, and emendation is unconvincing. Perhaps τєἠν in Apollonius is even more abrupt than the example in Callimachus. Yet Apollonius seems on many occasions to carry further the devices of his master. The astonishing parenthesis at 1. 623 f. is a good example, 52 f, F. Bornmann, Call. Hymnus in Dianam, 1–li). (shrink)

Neither can stand. ‘Argos of the land’ is nonsense, and even if it were not, is absurd as an apostrophe of the River Inachus. ‘a plain’, indistinguishable from is similarly impossible: the audience would be baffled; in 6 has to be the first occurrence of the vox; ‘streams’ cannot be apposed to a ‘plain’, even if could have been understood as meaning this.

Adolescence is an important yet vulnerable period of transition from childhood to adulthood. An increasing number of studies support the traditional Catholic view, which sees teens as prone to making poor decisions when influ­enced by emotions or peer pressure but capable of thriving when guided by parents and religion. However, newer policies of medical societies undermine the traditional supports of family and faith with a permissive approach toward sexual exploration. To counter this unhealthy trend, which seems to be based more (...) on postmodern ideology than robust science, Catholic physicians should become experts in adolescent behavior and sexual health. Physicians should be sensitive to opposing viewpoints but participate only in treatments which are ethical and beneficial for their patients. Specifically, Catholic physicians must avoid contraceptives, abortion, and “gender-affirming” therapies. By using good science and emulating the models of service, Socratic dialogue, and accompaniment, physicians can guide adolescents toward a virtuous, healthy adulthood. (shrink)

The analysis of the situation in the Muslim environment shows that at present the process of forming a religious network in Ukraine has largely taken place. The vast majority of communities are under the jurisdiction of three spiritual centers - the Spiritual Administration of the Muslims of Crimea, the Spiritual Administration of the Muslims of Ukraine, the Spiritual Center of the Muslims of Ukraine. In addition, there are communities that do not belong to any of these three centers. From time (...) to time they try to unite. So, today, no spiritual center represents all Muslims of Ukraine and cannot formally and officially speak on their behalf. (shrink)

Formulation of the problem. The clock of antiquity "to our era" is full of values in the occurrence of the pre-Ukrainian religious culture. Therefore, there is a need to manifest the foundations of the Divine. Analysis of recent research and publications. Ukrainian religious scholars, while actualizing the national scientific heritage, see the continuation of their culture in the cultures of other peoples.The purpose of this publication is seen in the search for possible guidelines for determining the essence of the Divine (...) as a certain experiencing equilibrium in human condition. (shrink)

Let κ be a regular cardinal, and let B be a subalgebra of an interval algebra of size κ. The existence of a chain or an antichain of size κ in B is due to M. Rubin (see [7]). We show that if the density of B is countable, then the same conclusion holds without this assumption on κ. Next we also show that this is the best possible result by showing that it is consistent with 2 ℵ 0 = (...) ℵ ω 1 that there is a boolean algebra B of size ℵ ω 1 such that length(B) = ℵ ω 1 is not attained and the incomparability of B is less than ℵ ω 1 . Notice that B is a subalgebra of an interval algebra. For more on chains and antichains in boolean algebras see, e.g. [1] and [2]. (shrink)

Jacob (history, New School for Social Research) proposes that the science of the 17th and 18th centuries was eventually accepted because it was made compatible with larger political and economic interests. A celebration of the recently concluded 33 volume edition of the Collected works of John Stuart Mill, produced over a period of nearly 30 years, the last 20 under the guiding genius (and hand) of general editor Robson. Following a tributary history of the project itself, essays cover Mill's career (...) as a thinker and as a bureaucrat and public servant, exploring the effects of the various milieu--domestic, political, administrative, religious, and cultural--in which he moved. Annotation copyrighted by Book News, Inc., Portland, OR. (shrink)