Rızâeddîn bin Fahreddîn, 19.-20. yüzyıllarda İdil-Ural bölgesinde ceditçilik hareketi içerisinde yer almış en önemli düşünürlerdendir. Rusya müslümanlarının uyanışına katkı sunmak için birçok İslam düşünürünün biyografisini kaleme almıştır. Bunlardan birisi de İbn Arabî hakkındadır. Eserinde İbn Arabî’nin fikirlerini amelî, ilmî ve felsefî başlıkları altında inceler. Amelî görüşler başlığında içtihat, kıyas ve icmâ meseleleriyle ilgilenir. İlmî görüşler başlığı altında şumûl-i rahmet, ricâlu’l-gayb ve firavunun imanı konularını inceler. Felsefî görüşlerde ise âlem-i misâl ve vahdet-i vücûd hakkındaki tartışmaları öne çıkarır. Rızâeddîn bin Fahreddîn, eserinde (...) İbn Arabî hakkında gelişen tarihsel münakaşaları yeniden değerlendirir. Bu konuda üç tutum ve gruptan bahseder. İlk grup onu kafir, ikinci grup ise büyük bir veli olarak görür. Üçüncü grup onun büyük bir veli olduğunu kabul eder fakat eserlerinin okunmasının sakıncalı olduğunu söylerler. Rızâeddîn bin Fahreddîn bunlara ek olarak eserinde İdil-Ural müslümanları arasında da İbn Arabî etkilerinden bahseder. Eserinin sonunda İbn Arabî ile ilgili zikrettiği görüşleri değerlendirir. İbn Arabî düşüncesinin zaaf ve imkanlarına işaret eden bu değerlendirmede neo-selefî ve reformist görüşlerin etkisini izlemek mümkündür. (shrink)

Teknoloji ve medya araçlarının gelişmesi ve farklılaşmasıyla birçok yeniliğin hayatlarımıza girdiğine, buna bağlı olarak markaların da reklam ve pazarlama stratejilerini değiştirdiklerine tanık olmaktayız. Geleneksel reklamcılık anlayışının haricinde son zamanlarda sosyal medya ortamlarında sıklıkla gördüğümüz ve markaların önemli yatırım bütçeleri ayırdığı influencer reklamcılık/pazarlama içerikleri hatırı sayılır bir şekilde çocukları ve ergenleri de hedeflemektedir. Bununla birlikte ergenlerin influencer pazarlama/reklamcılık karşısında reklam okuryazarlık becerilerini nasıl işe koştukları hakkındaki mevcut duruma ilişkin bilgimiz sınırlıdır. Bu çalışma, ergenlerin bilişsel, duygusal ve ahlaki reklam okuryazarlığı becerilerinin influencer (...) pazarlama/reklamcılığın ikna edici doğasıyla mücadelede nasıl kullandığını anlamak amacıyla yürütülmüştür. Yorumlayıcı nitel bir metodolojiyi benimseyen çalışmanın verileri 15-17 yaşları arasındaki ergen katılımcılardan yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Yönlendirilmiş niteliksel içerik analiziyle irdelenen verilerden ulaşılan bulgular, ergenlerin bilişsel reklam okuryazarlığı becerilerinin gelişmiş olmasına karşın influencerlarla kurdukları parasosyal ilişkinin duygusal ve ahlaki reklam okuryazarlık becerilerinin devreye alınmasını engelleyebileceğini göstermektedir. (shrink)

İşitme kaybı sebebiyle işitme engeli olan çocukların dil gelişimleri gecikmekte ve buna bağlı olarak da bilişsel ve sosyal gelişimlerinde gecikme yaşanmaktadır. Bu sebeple işitme engelli çocuklara işitme engelliler için açılan ilkokullar, ortaokullar ve liselerde özel eğitim verilmektedir. İşitme engelliler ortaokullarının ve bu okullarda öğrenim gören öğrencilerin birçok sorunu bulunmaktadır. Bu sorunlardan biri de öğretmen eğitimi konusudur. Çünkü işitme engelliler eğitimi özel bir alandır ve eğitim verecek kişilerin de bu özel eğitimi verebilecek yeterlilikte olması gerekmektedir. Ancak özel eğitime ihtiyacı olan işitme (...) engelli öğrencilere eğitim veren işitme engelliler ortaokullarında görev yapmaya başlayan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) öğretmenleri, bu okullarda görev yapan diğer branş öğretmenleri gibi işitme engelli öğrencilerin eğitimi konusunda özel eğitim almadan, işitme engelli öğrencileri tanımadan bu okullarda görev yapmaya başlamaktadır. Bu da birçok sorunu beraberinde getirmektedir. Bu araştırmada Türkiye’de işitme engelliler ortaokullarında görev yapan DKAB öğretmenlerinin DKAB derslerinin öğretimi konusundaki yeterliliklerini, yine DKAB öğretmenlerinin görüşlerine bağlı kalarak çeşitli boyutlarıyla ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Öğretmenlerin karşılaştıkları sorunları ayrıntılı olarak ifade edebilecekleri düşüncesiyle araştırmada nitel araştırma yöntemi belirlenmiştir. Farklı illerde bulunan öğretmenlere yönelik hazırlanan görüşme formu, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ve standartlaştırılmış açık uçlu görüşme yapılarak 28 katılımcıya uygulanmıştır. Araştırmada ortaya çıkan bulgular değerlendirilmiş ve araştırmanın son bölümünde sonuç ve öneriler ifade edilmiştir. Araştırma sonucunda işitme engelliler ortaokullarında göreve başlayan DKAB öğretmenlerinin bu alanda yeterli düzeyde eğitim almadan göreve başladıkları, bu sebeple okula uyum sağlayana kadar ciddi bir zaman kaybı yaşadıkları, öğrencilerle iletişim kurmada zorlandıkları, öğretmen ve öğrencilerin yeterli seviyede Türk işaret dili bilmemesinin de bu sorunu artırdığı görülmüştür. Öğretmenlerin derslerde farklı anlatım yöntemleri kullanmaya çalışmalarına rağmen bu konuda da zorluklar olduğu, bireyselleştirilmiş eğitim planı hazırlanması ve uygulanmasında da sorunlar yaşandığı ortaya çıkmıştır. (shrink)

Türkiye-Suriye ilişkilerinin son 40 yıllık seyrine baktığımızda en önemli kırılma anlardan birinin 1998 yılının Ekim ayında yaşandığını söylemek mümkündür. 1990’lı yılların ilk yarısında imzalanan güvenlik protokollerine rağmen Suriye’nin PKK faaliyetlerine desteğini sürdürmesi ve Abdullah Öcalan’ın Suriye topraklarında ikamet ediyor olması, 1998 sonbaharında iki ülkeyi savaşın eşiğine getirmiştir. Ekim 1998 Krizi'nin Adana Mutabakatı'nın imzalanması ile son bulması, iki ülke ilişkilerinde yeni bir dönemin kapılarının aralanmasına neden olmuştur. Bu çalışmada PKK faaliyetlerinin Türkiye-Suriye ilişkilerinde oynadığı inşa edici rol, Ekim 1998 Krizi üzerinden analiz (...) edilmektedir. Ekim 1998 Krizi’nin Suriye yönetiminin PKK faaliyetlerine destek vermeyeceğini resmen taahhüt ederek sonlanması, iki ülke ilişkilerinde uzlaşmazlıktan her alanda işbirliği dönemine geçişin başlangıç noktası olmuştur. Bu nedenle Ekim 1998 Krizi’ni bir kırılma noktası olarak değerlendirmek mümkündür. (shrink)

Kur’ân ve hadislerde geçen müteşâbih ifadelerin nasıl anlaşılacağına dair kelâm geleneğinde ciddi tartışmalar yaşanmış ve farklı ekollere mensup âlimler tarafından birçok eser yazılmıştır. Mâtürîdî bir âlim olan Nâsırüddîn es-Semerkandî de bu çalışmada tenkitli neşri sunulan Fethu’l-ğalak fi’t-tevhîd adlı eseri kaleme almıştır. Günümüze ulaşan Arapça elyazması Süleymaniye Kütüphanesi Fatih koleksiyonunda 3142 demirbaş numarasıyla bulunmaktadır. Bildiğimiz kadarıyla bu alanda müstakil olarak kaleme alınmış olup günümüze ulaşan tek Mâtürîdî eser olma özelliğine sahiptir. Akıl ve şeriatten hareketle yapılması gerektiğini savunduğu te’vîlin belirli ilkeler çerçevesinde (...) özellikle de luğavî anlamın dışına çıkmadan müteşâbih ifadelerin muhkemlere hamlederek yapılması gerektiğini belirtmektedir. Bu noktada çizdiği çerçevede olmayan ve uç noktalar olarak gördüğü Bâtinîlerin ve Hanbelîlerin te’vîl anlayışlarını da eleştirmektedir. Müteşâbih ifadeleri te'vîl etmeyi uygun gören Mâtürîdî-Hanefî geleneğin yaklaşımını ortaya koymasının yanında geç bir dönemde yazılan eser bu konuda ele alınan ifadelerin yorumuna dair zengin ve bilgilendirici bir içerik sunmakta ve müteşâbihlerin bütünsel anlaşılması yönünde imkân sağlamaktadır. Bu çalışma kapsamında müteşâbihe dair bir giriş, es-Semerkândî’nin hayatı ve eserin tenkitli neşri dikkatlere sunulacaktır. (shrink)

Hz. Peygamber’in Medine’ye hicretinden sonra henüz bir yıl geçmeden Mescid-i Nebevî inşa edilmiş ve bu esnada Bakī’ Mezarlığı da teessüs etmiştir. Bakīu’l-Garkad, Cennetü’l-Bakī’ gibi adlarla da anılan Bakī’ Mezarlığı’na ilk defnedilen kişinin kim olduğu mevzuunda birbirinden farklı rivayetler bulunmaktadır. Bu hususta, ilk defnedilen sahâbînin Ensar’dan Es’ad b. Zürâre veya Muhacirlerden Osman b. Maz’ûn olduğu şeklindeki rivayetler ön plâna çıkmaktadır. Bu makalede, Osman b. Maz’ûn’un vefat tarihi ile ilgili rivayetler bağlamında onun Bakī’ Mezarlığı’na ilk defnedilen kişi olup olmadığı konusu ele alınmaktadır. (...) Bu makalede ele alınacak rivayetler çerçevesinde ortaya konulacak bilgiler, Bakī’ Mezarlığı’nın teşekkül tarihine ışık tutmuş olacaktır. Bakī’ Mezarlığı’nın teessüsü ve ilk defnedilenlerle ilgili rivayetlerin müstakil olarak analiz edilmemiş olması bakımından konu önem arz etmektedir. Makalede geniş bir literatür taraması yapılmak suretiyle elde edilen malzeme analiz edilmiş ve rivayetlerle ilgili sorunlara işaret edilmiştir. Ayrıca rivayetlerde karşılaşılan farklılıkların, nesî usulüne göre düzenlenmiş veya düzenlenmemiş takvimlerden kaynaklanmış olup olamayacağı ortaya konulmaya çalışıl-mıştır. (shrink)

“Sıkıcı kabul edilen ciddi iş yahut etkinliklere eğlenceli addedilen ciddiyetsiz oyun öğeleri bulaştırarak, söz konusu iş yahut etkinliklere yönelik şevki artırmaya, onlardan daha fazla verim almaya çalışmanın genel adı” olarak tarif edilebilecek olan oyunlaştırma, dâhilî oyunlaştırma, haricî oyunlaştırma, davranış değişikliği yaratmayı hedefleyen oyunlaştırma olmak üzere üçe ayırılabilir. Bunların arasında dâhilî oyunlaştırma, oyunlaştırılmış iş yerlerinde çalışanların çalışma şevk ve iş tatminini, dolayısıyla verimliliği artırmakla; haricî oyunlaştırma şirket veya kurumlar için hedef kitlenin müşteri memnuniyetini ve/veya marka sadakatini artırmakla; davranış değişikliği yaratmayı hedefleyen (...) oyunlaştırma ise özellikle eğitim ve sağlıkta kullanıcı katılımını, dolayısıyla başarıyı artırmakla övülür. Ne ki, oyunlaştırma, oyun fikriyle uyuşmadığı yahut onu tahrip ettiği; kapitalizmin beraberinde getirdiği sömürüyü artırıp yabancılaşmayı derinleştirirken sömürünün veya yabancılaşmanın bilincine varılmasını engellediği, bu bakımdan ideolojik bir aygıt olduğu; bedenin bir algoritmaya taşınmasına ve gözetime aracılık ederek kontrolü kolaylaştırdığı, kısaca biyopolitik bir araç olduğu gerekçeleriyle eleştirilir. Oyunlaştırmaya Kant etiği açısından bakmak da dikkate değer sonuçlar ortaya koyabilir. Nitekim Kant için bir eylemi ahlâkî yahut iyi yapan, ilgili davranışın olumlu sonuçlarından ziyade, iyi niyettir ve iyi niyet de yalnızca ödeve uygun olmakla kalmayan, aynı zamanda ödevden dolayı yapılanda bulunur. Oyunlaştırma ise, her ne kadar kişileri ödeve uygun eylemeye yaklaştırsa da ödev dışı bir teşvik mekanizması olarak, onları ödevden dolayı eylemekten, yani ahlâki olandan, basitçe iyiden uzaklaştırır. (shrink)

İSNAD, sosyal ve beşeri bilimler alanında hazırlanan çalışmalarda kullanılmak üzere Türkiye merkezli olarak geliştirilen akademik yazım ve kaynak gösterme sistemidir. “Kaynak gösterme”, bilginin bilimselliğinin bir gereği olduğu kadar fikrî mülkiyet ve telif haklarına saygının da bir gereğidir. İstifade edilen bir kaynağın araştırmada belirtilmemesi yayın etiği suçudur (intihal / plagiarism). Bu sebeple ortaya konulan bilimsel bir çalışmanın kaynakları, başka araştırmacılar tarafından tekrar ulaşılabilir ve kontrol edilebilir olacak şekilde bibliyografik bileşenleri ile doğru ve eksiksiz olarak yazılmak durumundadır. İSNAD atıf sistemi ise Türkiye (...) merkezli olarak Antropoloji, Arkeoloji ve Sanat Tarihi, Coğrafya, Dil ve Edebiyat, Eğitim, Felsefe, Halkbilimi, Hukuk, İktisadi ve İdari Bilimler, İlahiyat, Psikoloji, Sanat, Sosyal Hizmetler, Sosyoloji ve Tarih gibi sosyal ve beşeri bilimler alanında görülen atıf ve kaynak gösterme gereksinimlerinin giderilmesi amacıyla geliştirilmiştir.İSNAD atıf sistemi; akademik bir yazının başlığının nasıl belirleneceği, özetinin hangi bilgileri içermesi gerektiği, anahtar kavramların nasıl seçileceği, başlıklandırma formatının nasıl olması gerektiği, içerdiği tablo ve şekillerin nasıl oluşturulacağı, çalışmada kullanılan Arapça, Farsça, İngilizce ve diğer eser adlarının ve müellif isimlerinin nasıl yazılacağı, tarih ve yüzyılların hangi şekilde gösterileceği, yayın etiği kapsamında nelere dikkat edilmesi gerektiği, istifade edilen kaynak eserden dolaylı veya doğrudan nasıl alıntı yapılacağı, atıf yapılan kaynakların metin içinde veya dipnotta nasıl yazılacağı ve kaynakçanın nasıl oluşturulacağı gibi akademik yazımla ilgili bilinmesi ve uygulanması gerekli tüm kuralları içermektedir.Sözlükte “dayanmak, yaslanmak, itimat etmek” manasındaki “sened” kökünden türeyen isnad, “temellendirmek, dayamak; sözü söyleyenine kadar ulaştırmak, bir sözün, bir rivayetin geliş yolunu haber vermek, ilk kaynağa kadar götürmek” anlamlarına gelmektedir. “Sözünün senedi nedir?” örneğinde olduğu gibi sözün kaynağını sorgulamak ve belirtmek için kullanılmaktadır. Bu anlamda isnad, akademik yazımda atıf veya alıntı yapılan kaynağı belirtmek için geliştirilen atıf sistemine, Türkiye merkezli yayın yapan ilahiyat alan dergilerinde görev üstlenen editörlerin çoğunluğunun (%70,4) kararı ile ad olarak seçilmiştir.İSNAD atıf sistemi, 2017-2018 yıllarında “İlahiyat Atıf Sistemi” olarak geliştirildi ve ilk versiyonu 12/03/2018 tarihinde matbu ve online olarak yayınlanarak ücretsiz olarak kullanıma sunuldu. Sistemin Türkiye’de ve Türk Cumhuriyetlerinde ilahiyat alan dergileri arasında ilgi görmesi ve ilahiyat alanı dışında da kullanımına dair talepler gelmesi üzerine İSNAD’ın ikinci versiyonu, tüm sosyal bilimler alanında kullanılabilecek şekilde geliştirildi ve Eylül 2018 itibari ile hizmete sunuldu. İSNAD artık sosyal ve beşeri bilimlerin tüm alanlarında kullanılabilmektedir.İSNAD atıf sistemi, Dr. Abdullah Demir tarafından Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Rektörlüğü’nce desteklenen RGD-015 numaralı “Ulusal İlahiyat Atıf Dizini Projesi” kapsamında, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Dini İlimler Uygulama ve Araştırma Merkezi (DİMER) bünyesinde, akademik yayıncılık alanında uzman öğretim üyelerinin ve hakemli dergi editörlerinin görüş, öneri ve değerlendirmeleri alınarak geliştirildi. Yaygın atıf biçimlerinden APA, Amerika Psikoloji Derneği (American Psychology Association) ve Chicago ise Modern Diller Derneği (Modern Languages Association) tarafından geliştirilerek satışa sunulmuştur.İSNAD; Türkiye merkezli olarak geliştirilen, kullanıma sunulduğu 12/03/2018 tarihinden kısa bir süre sonra hakemli akademik dergi ve kitap yayıncıları ile Fakülte Dekanlıkları (mezuniyet tezlerinin yazımında) ve Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüklerince (Yüksek Lisans ve doktora tezlerinin yazımında) kullanımı benimsenen, Web of Science / Clarivate Analytics, TÜBİTAK TR Dizin ve TÜBİTAK DergiPark gibi akademik yayıncılıkla ilgili indeks ve dergi platformlarınca kaynak gösterme biçimlerinden biri olarak sistem entegrasyonu yapılan, Zotero, Mendeley ve EndNote gibi dünya çapında kullanılan kütüphane ve referans düzenleme yazılımlarına uygun şablonları hazırlanan ve ücretsiz olarak kullanıma sunulan ilk ve tek yerli-milli kaynak gösterme sistemidir ve bu açıdan oldukça önem arz etmektedir. Türkçe’nin bir bilim dili haline gelmesi hedefleniyorsa, bu hedefe ulaşmada, Türkçe olarak hazırlanan bir bilimsel yazım ve kaynak gösterme sisteminin bulunması da bir zorunluluktur. Ortaöğretim ve üniversite öğrencilerinin Türkçe olarak hazırlanan ve ücretsiz olarak kullanıma sunulan İSNAD atıf sistemini öğrenmeleri ve kullanmaları, aslı İngilizce olan ve satın alma imkanı da elde edemeyecekleri sistemleri öğrenmelerine kıyasla daha elverişlidir ve kolaydır. Türkçe konuşan ülkelerin bilim insanlarının bildiri, makale, kitap, proje ve benzeri bilimsel çalışmalarını İSNAD atıf sistemini kullanarak hazırlamaları, Türkçenin ortak bir bilim dili olarak güçlenmesine katkı sağlayacaktır. İSNAD atıf sistemi ile Türkiye’de ve Türki Cumhuriyetlerde; Antropoloji, Arkeoloji, Coğrafya, Dil ve Edebiyat, Felsefe, Halkbilimi, Hukuk, İktisadi ve İdari Bilimler, İlahiyat, Müzik, Psikoloji, Sanat Tarihi, Sosyal Hizmetler, Sosyoloji ve Tarih gibi sosyal ve beşeri bilimler alanında hazırlanan yayınlarda ortak bir atıf sisteminin kullanımını sağlamak hedeflenmektedir. İSNAD atıf sisteminin kullanımı, Türkçe konuşan ülkelerde sosyal ve beşeri bilimler alanında kaynak göstermede standartlaşmayı sağlayarak atıf ve etki değeri tespitine olanak sağlayacak ve Türk dünyası arasında bilimsel iletişimi kolaylaştıracaktır.İSNAD atıf sistemi, sosyal ve beşeri bilimler alanında araştırma yapan ve yazı kaleme alan öğrenciler, akademisyenler ve yazarlar ile bu alanda yayın yapan kurum ve kuruluşların hizmetine sunulmuştur. Sosyal bilimler alanında yayın yapan birçok dergi İSNAD atıf sistemini kullanmaya başlamıştır. Lisans mezuniyet tezi, yüksek lisans tezi ve doktora tezlerinin yazımında İSNAD atıf sisteminin kullanılmasını öngören ve bunu tez yazım kılavuzlarına dahil eden üniversitelerin sayısı artmaktadır. Ayrıca ulusal ve uluslararası sempozyum ve kongre düzenleyen birçok kurum ve kuruluş, katılımcıların bildirilerini İSNAD atıf sistemine uygun olarak hazırlamalarını talep etmeye başlamıştır. Ücretsiz olarak kullanıma sunulan bu sistem, kullanıcı dostu arayüzü ve kaynak gösterme yazılım eklentileri ile hızla kabul görmekte ve benimsenmektedir. Öğrenciler, yazarlar, araştırmacılar ve akademisyenler; İSNAD’ın EndNote, Zotero ve Mendeley gibi kaynak gösterme yazılım eklentileri sayesinde daha kolay, daha hızlı ve hatasız olarak “atıf ve kaynak gösterme” işlemlerini yapabilmektedirler. Bu sisteminin Türkiye ve Türk Cumhuriyetlerinde kullanımı yaygınlaşmaya devam etmektedir. www.isnadsistemi.org. (shrink)

Neuroscientists are searching for the engram within the conceptual framework established by John Locke's theory of mind. This framework was elaborated before the development of information theory, before the development of information processing machines and the science of computation, before the discovery that molecules carry hereditary information, before the discovery of the codon code and the molecular machinery for editing the messages written in this code and translating it into transcription factors that mark abstract features of organic structure such as (...) anterior and distal. The search for the engram needs to abandon Locke's conceptual framework and work within a framework informed by these developments. The engram is the medium by which information extracted from past experience is transmitted to the computations that inform future behavior. The information-conveying symbols in the engram are rapidly generated in the course of computations, which implies that they are molecules. (shrink)

Felsefe Optiğinden Aşkın Renkleri kitabı Senail Özkan’ın bir takdim yazısı, giriş ve yedi bölümden oluşmaktadır. Kitapta kaynakçaya yer verilmemiştir. Halilov, kitabın giriş kısmında ‘aşk’ın ne olduğunu ve hangi ilim dalı tarafından ele alınması gerektiğini açıklamıştır. Ona göre aşk insanın manevi âleminin en derin katmanlarında ortaya çıktığı için temel itibariyle bilinçdışı alana aittir. İlim onu irdeleyemez, aşk, ilim için muğlak bir alandır ve mantıki düzlemde değerlendirilmesi oldukça zordur. İlim açısından incelenemediği için bu işi felsefe ve şiir üstlenmektedir.(s.16, s. 55) Şiir (...) ve aşk ilişkisine değinen Halilov, şiirin aşk ile büyük bir ilgisi olduğunu Doğu’da ve Batı’da aşk konusunun şiir sanatının kapsamı içinde değerlendirildiğini söyler. Doğu’da Nizami, İbn Arabi, Mevlana, Fuzuli, İkbal ve Cavid’e kadar Doğu şairlerinin aşk konusunu ele aldığı ve bununla ilgili eserler verdiğini ekler. Halilov’a göre Doğu’da aşk, ‘ilahi nitelikte’ ele alınmaktadır. Bütün kitap boyunca ‘ilahi aşk’ meselesi üzerinde duran Halilov bazen bu görüşü savunmuş bazen de tutarsız ve gerçek hayattan uzak olduğunu anlatmaya çalışmıştır. Ona göre aşk, ilahi olmaktan ziyade ferdi, bireysel veya insanidir. Aşk, ‘yerle gök arasında’ olması gerekmektedir. Bu açıdan Halilov aşkı, rasyonel bir düzlemde alan Batı öğretisini tercih ettiğini söylemektedir.(s.18) Fakat kitabına baktığımızda aslında Halilov’un bazı gerekçeler nedeniyle bu konuda biraz tereddütte kaldığını göreceğiz. (s.25). (shrink)

Din-bilim ilişkisi tarihsel süreçte olduğu gibi günümüzde de tartışılmaya devam etmektedir. Hristiyan Avrupa’sında ortaya çıkan tartışmaların İslam dünyasını da etkilediği bir vakıadır. İslam kelamcıları, İslam dini ile bilim arasında bir çatışmanın olmadığı genel kabulüyle hareket ederler. Özellikle bu noktada kelamın vesâil alanı, metafiziğin desteklendiği alan olarak kabul görmektedir. Modern dönemde vesâil alanında önemli bilimsel çalışmaların olduğu görülmektedir bunlardan biri de Nöroteolojidir. Nöroteoloji, davranışı nöral (sinirsel) temelde inceleyip açıklamaya çalışan bilim dalıdır. Bu noktada özellikle dindarlığın nörolojik temelleri ve evrimsel işlevi hakkında (...) önemli bilgiler sunmaktadır. Bu çalışmada kelamın en önemli tartışma konularından biri olan kesb nazariyesi, Nöroteolojik açıdan Benjamin libet deneyiyle değerlendirilmektedir. Deney sonuçları yayınlandığında o güne kadar felsefe ve bilim dünyasında tartışılagelen insanın irade özgürlüğü meselesine yeni bir tartışma zemini hazırlamıştır. Özellikle Eş’ârî’nin kesb anlayışının da ciddi tartışmalara sebebiyet verdiği bilinmektedir. Allah’ın mutlaklığı açısından ele alınan bu düşünce, insan özgürlüğü ve sorumluluğunu ortadan kaldırır düşüncesiyle eleştirilmiştir. Ancak Benjamin libet deneyinin, Eş’ârî’nin kesb anlayışına uygun veriler içermesi dikkat çeken bir husus olarak göze çarpmaktadır. (shrink)

Philosophers’ traditional emphasis on theories, theoretical modeling, and explanation misguides research in philosophy of science. Articulating and applying core theories is part of scientific practice, but it is not the essence of scientific practice. Insofar as science has an essence, it is to systematically investigate and learn about what is not yet understood. This lecture analyzes genetics to articulate a broad-practice-centered approach to philosophy of science. It concludes by arguing that this approach can lead to richer, deeper, and more useful (...) philosophies of science, philosophies that can better inform science policy and the public’s understanding of science. (shrink)

Most liberals agree that governments should protect certain basic liberties, such as freedom of speech, freedom of religion and freedom of the person. Liberals disagree, however, about whether free market rights should also be protected. By “free market rights,” we mean those rights typically associated with laissez-faire economic systems such as freedom of contract, a right to market returns, and claims to privately own the means of production.We do not use the phrase “economic liberties,” as Tomasi does, because it does (...) not distinguish between the “economic rights” defended by classical liberal and those defended by socialists. Those on the right often see such freedoms as core liberal commitments, while those on the left argue that an economic system should be organized to protect the interests of the less advantaged members of society. If free market rights should be protected, then most existing societies are unjust. These societies fail the liberal standard in the same ways as th .. (shrink)

The separation of biomedical and psychosocial approaches to mental illness has hampered both research and treatment because only a fully integrated view of life permits a person to develop wisdom and well-being. In this long-awaited work, psychiatrist Robert Cloninger argues that all persons have spontaneous needs for happiness, self-understanding, and love, and he describes a way toward achieving psychological coherence that satisfies these basic human needs. The novel synthesis that he provides is based on the latest findings and concepts in (...) neuroscience, genetics, long-term biopsychosocial research, and complex networks, combined with a reliable, quantitative way of measuring human thought, social relationships, and creativity. (shrink)

Emotions play a prominent role in social life, yet the direct impact of emotions on behavior and judgment remains a point of disagreement. The current investigation used meta-analysis to test two theoretical perspectives. The emotion-as-direct-causation perspective asserts that current emotions guide behavior and judgment, whereas the emotion-as-feedback perspective asserts that anticipated emotions guide behavior and judgment. Although the emotion-as-direct-causation perspective was frequently tested, only 22% of tests were significant. Although the emotion-as-feedback perspective was rarely tested, 87% of tests were significant. (...) Our findings suggest that empirical evidence is weak for the default assumption that emotion is the proximal cause of behavior and judgment. Our preliminary findings also suggest that anticipated emotion reliably impacts social behavior and judgment. (shrink)

In this paper I argue that the account of deliberative democracy advanced by Amy Gutmann and Dennis Thompson (1996, 2004) is a useful normative theory that can help enhance our deliberations about public policy in morally pluralistic societies. More specifically, I illustrate how the prescriptions of deliberative democracy can be applied to the issue of regulating non-medical uses of pre-implantation genetic diagnosis (PGD), such as gender selection. Deliberative democracy does not aim to win a philosophical debate among rival first-order theories, (...) such as libertarianism, egalitarianism or feminism. Rather, it advances a second-order analysis that strives to help us determine what would constitute a reasonable balance between the conflicting fundamental values that arise in the context of regulating PGD. I outline a theoretical model (called the Reasonable Genetic Intervention Model) that brings these issues to the fore. Such a model incorporates the concern for both procedural and substantive principles; and it does so in way that takes provisionality seriously. (shrink)

Abstract This work is about the viability domain corresponding to a model of fisheries management. The dynamic is subject of two constraints. The biological constraint ensures the stock perennity where as the economic one ensures a minimum income for the fleets. Using the mathematical concept of viability kernel, we find out a viability domain which simultaneously enables the fleets to exploit the resource, to ensure a minimum income and stock perennity. Content Type Journal Article Category Regular Article Pages 1-19 DOI (...) 10.1007/s10441-012-9153-5 Authors C. Sanogo, LIRNE, Mathmatics Engineering Team, Ibn Tofail University, Kenitra, Morocco S. Ben Miled, ENIT-LAMSIN, Tunis el Manar University, Tunis, Tunisia N. Raissi, LAA, Mohamed V University, Rabat, Morocco Journal Acta Biotheoretica Online ISSN 1572-8358 Print ISSN 0001-5342. (shrink)

This article explores the accounts of Canadian-trained health professionals working in humanitarian and development organizations who considered not treating a patient or group of patients because of resource limitations. In the narratives, not treating the patient(s) was sometimes understood as the right thing to do, and sometimes as wrong. In analyzing participants’ narratives we draw attention to how medications and equipment are represented. In one type of narrative, medications and equipment are represented primarily as scarce resources; in another, they are (...) represented as patient care. In the contexts respondents were working, medications and equipment were often both patient care interventions and scarce resources. The analytic point is that health professionals tend to emphasize one conceptualization over the other in coming to assert that not treating is right, or wrong. Rendering tacit ethical frameworks more explicit makes them available for reflection and debate. (shrink)

Professional engineering societies which are based in the United States, such as the American Society of Mechanical Engineers (ASME, now ASME International) are recognizing that their codes of ethics must apply to engineers working throughout the world. An examination of the ethical code of the ASME International shows that its provisions pose many problems of application, especially in societies outside the United States. In applying the codes effectively in the international environment, two principal issues must be addressed. First, some Culture (...) Transcending Guidelines must be identified and justified. Nine such guidelines are identified. Second, some methods for applying the codes to particular situations must be identified. Three such methods are specification, balancing, and finding a creative middle way. (shrink)

This article discusses two complementary themes that play an important role in contemporary South African political philosophy: (1) the racist tradition in Western philosophy; and (2) the role of ubuntu in regaining an authentic African identity, which was systematically suppressed during the colonial past and apartheid. These are also leading themes in Mogobe Ramose’s African Philosophy Through Ubuntu. The first part concentrates on John Locke. It discusses the thesis that the reprehensible racism of many founders of liberal political philosophy has (...) lethally infected liberal theory. This view neglects the distinction between genesis and justification. Political liberalism has since cleansed itself of the prejudices of its spiritual ancestors. Liberal human rights exclude racism as a matter of principle. The second part discusses the claim that the ubuntu philosophy provides a better basis for a constitution in a modern society than political liberalism. A major problem is that ubuntu is an essentially contested concept. Some philosophers consider ubuntu to be a moribund notion (Matolino); others see it as a vital concept par excellence. In the latter case, it is elaborated from sundry incompatible political views, ranging from African nationalism (Ramose) via humanist communitarianism (Metz) to liberalism (Mboti). Conclusion: as an essentially contested ideological concept, ubuntu should not be a decisive constitutional standard for the application of state force. In contrast, the constitutional model of political liberalism provides a reasonable alternative, as it is designed precisely to solve the problem of social plurality and ideological contest. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:Reviewed by:Comic Business: Theatricality, Technique, and Performance Contexts in Aristophanic ComedyC. W. MarshallMartin Revermann. Comic Business: Theatricality, Technique, and Performance Contexts in Aristophanic Comedy. Oxford: Oxford University Press, 2006. xiv + 396 pp. 15 black-and-white plates. 3 black-and-white figs. 5 tables. Cloth, $115.The cover illustration of Martin Revermann's book on Aristophanic performance betrays the author's personal and intellectual debts: caricatures of five scholars thanked in the preface, drawn as (...) if they were characters in Clouds, including Oliver Taplin in a swing looking down from above like Socrates. It is a shame many libraries will not keep the cover, since the lighthearted image is quite revealing about the nature of this study, though without any intended association with the academic pedantry of the Thinkery. Following chapter 1, entitled "Comic Business" (3–7), really a short whirlwind of an introduction that raises many of the sorts of questions the book addresses, the structure of the book falls neatly into two parts: three chapters examine the nature of performance criticism of ancient comedy and address a wide range of specifics; three chapters address individual plays, Clouds, Lysistrata, and Wealth. Each chapter falls into well-labeled sections, which will facilitate ongoing reference to the book. Revermann's study aims at a theoretical sophistication that is needed if the study of ancient performance is to proceed meaningfully. While he does not engage with every issue he raises in sufficient depth, Revermann provides a crucial advance on previous discussions (the book comes thirty years after C. W. Dearden's Stage of Aristophanes and twenty-six years after Kenneth McLeish's Theatre of Aristophanes).Chapter 2, "Performance Criticism: Point and Methods" (8–65), addresses some important and underexplored methodological questions that often go unmentioned in such studies. After arguing that "no ancient statement known to [End Page 431] me... claims a necessary link between meaning and dramatic performance" (15), Revermann identifies a "nexus of competitive agendas and social performances" (22), building on those Wilson has described for the choregos. Many of the issues raised (non-competitive performances, pay for poets, the relative importance of dramatic festivals) are equally important for the study of tragedy, and the book generally raises issues that students of tragic performance will need to consider. A general vocabulary of theatre semiotics is introduced, helpfully, with specific examples examining how performance generally is framed.Revermann embarks on an ambitious project of replacing the "significant action" hypothesis (which assumes that every significant action within a Greek play is indicated by the words a character says) that has dominated discussions of ancient stagecraft. This is a very helpful discussion, and it is surely correct, culminating in a good articulation of Revermann's methodology (63–64). Again, the principal examples come from tragedy. However, when Revermann invokes the question of on-stage frogs (agreeing with my 1996 discussion, which in its way sought also to challenge the "significant action" hypothesis), I think he needlessly muddles the matter by imagining the possibility of subsequent, frogless performances, when, I would say, a great deal is lost as a result. Revermann's interest is more with the possibilities offered by performance generally (65: "'Why frogs?,' irrespective of their visibility"), and sometimes the nitty-gritty of specific staging choices is not pressed (comparison is made with the offstage songs of the cloud chorus on 200).Chapter 3 (66–106) addresses "Two Fundamental Problems." The first relates the performance script (as attested in our manuscripts) to a concept of authenticity, considering that many plays were reperformed in the fourth century and after. Given that issues of reperformance were barely acknowledged until the last decade (Easterling's 1994 discussion is subtitled "A Speculative Note"), Revermann provides a solid discussion, arguing that the scripts of both tragedy and comedy closely match what was performed in Athens. Inconsistencies exist, but they are mentioned; context-specific references in Aristophanes point to the primary script surviving. An appendix on the time allocated to a performance during a festival is relevant (333–37). Revermann argues that the scripts as we have them may not have been performed in their entirety during their initial performance, suggesting, for example, that one... (shrink)

This paper explores the important role authority plays in the religious thought of Søren Kierkegaard. In contrast to dominant modes of thought in both modern and postmodern philosophy, Kierkegaard considers the religious authority inherent in a special revelation from God to be the fundamental source of religious truth. The question as to how a genuine religious authority can be recognized is particularly difficult for Kierkegaard, since rational evaluation of authorities could be seen as a rejection of that authority in favor (...) of the authority of reason. However, I argue that Kierkegaard does offer criteria for recognizing a genuine religious authority. I explore these criteria and try to show they are helpful, but I argue that there is no principled reason he should not accept other criteria he rejects, such as the criterion of miracles. In conclusion, I suggest that both the criteria offered by Kierkegaard and the method by which they are derived require us to question certain Enlightenment views as to what should count as “rational.”. (shrink)

In recent analytic philosophy, there is a growing interest in the project of conceptual engineering. This paper examines two ways this project might be applied to scientific research, specifically anthropological research. It argues that both of them are harmful to this research. Specifically, it argues that a reliance on the axiological standards of analytic philosophy conflicts with the goal of empirical adequacy. Section one proffers two forms that the engineering project might take when applied to the science. Section two proffers (...) a case study drawn from anthropology. Specifically, it lays out Evans-Pritchard’s Witchcraft, Oracles, and Magic Among the Azande, paying particular attention to the inconsistency he discovered in Azande witchcraft. Sections three and four argue that attempting to remove this inconsistency via the two forms of engineering disable critical features of emic research and discard empirical findings. Finally, I close by noting how the conflict between axiological standards and empirical adequacy might generalize beyond anthropology. (shrink)

C. K. Grant; X*—On a Definition of Knowledge, Proceedings of the Aristotelian Society, Volume 73, Issue 1, 1 June 1973, Pages 157–166, https://doi.org/10.1093/a.