Współczesny coaching dość dobrze sprawdza się w praktyce wychowawczej i terapeutycznej, ale brakuje mu solidnego fundamentu antropologicznego, to znaczy takiej koncepcji człowieka, która mogłaby stać się podstawą konstruktywnego rozwoju w duchu autentycznej wolności. Wydaje się, że w teorii coachingowej warto posłużyć się stworzoną przez Fryderyka Nietzschego koncepcją nadczłowieka. Oczekiwany przez Zaratustrę-Nietzschego nadczłowiek jest człowiekiem, który przezwyciężył własne słabości i potrafi twórczo działać w świecie, kierując się poczuciem odpowiedzialności za Ziemię. Korzystając z tej koncepcji człowieka, coach mógłby skutecznie pomagać swym podopiecznym (...) i wychowywać ich „ku wolności”, zarazem nie uzależniając ich od żadnej doktryny psychologicznej, społecznej czy etycznej. (shrink)

Historically, Ehrenfest’s theorem is the first one which shows that classical physics can emerge from quantum physics as a kind of approximation. We recall the theorem in its original form, and we highlight its generalizations to the relativistic Dirac particle and to a particle with spin and izospin. We argue that apparent classicality of the macroscopic world can probably be explained within the framework of standard quantum mechanics.

The ArgumentFranz Borkenau's book,The Transition from Feudal to Modern Thought(Der Übergang vom feudalen zum bürgerlichen Weltbild[literally:The Transition from the Feudal to the Bourgeois World-Picture]), serves as background for Grossmann's study. The objective of this book was to trace the sociological origins of the mechanistic categories of modern thought as developed in the philosophy of Descartes and his successors. In the beginning of the seventeenth century, according to Borkenau, mechanistic thinking triumphed over medieval philosophy which emphasized qualitative, not quantitative considerations. This (...) transition from medieval and feudal methods of thought to modern principles is the general theme of Borkenau's book, and is traced to the social changes of this time. According to this work, the essential economic change that marked the transition from medieval to modern times was the destruction of the handicraft system and the organization of labor under one roof and under one management. The roots of the change in thought are to be sought here. With the dismemberment of the handicraft system and the division of labor into relatively unskilled, uniform, and therefore comparable activities, the conception of abstract homogeneous social labor arises. The division of the labor process into simple repeated movements permits a comparison of hours of labor. Calculation with such abstract social unities, according to Borkenau, was the source from which modern mechanistic thinking in general derived its origin.Grossmann, although he considers Borkenau's work a valuable and important contribution, does not believe that the author has achieved his purpose. First of all, he contends that the period that Borkenau describes as the period of the triumph of modern thought over medieval should not be placed at the beginning of the seventeenth century, but in the Renaissance, and that not Descartes and Hobbes but Leonardo da Vinci was the initiator of modern thought. Leonardo's theories, evolved from a study of machines, were the source of the mechanistic categories that culminated in modern thought.If Borkenau's conception as to the historical origin of these categories is incorrect in regard to time, Grossmann claims it follows that it is incorrect also in regard to the social sources to which it is ascribed. In the beginning, the factory system did not involve a division of labor into comparable homogeneous processes, but in general only united skilled handicraftsmen under one roof. The development of machinery, not the calculation with abstract hours of labor, is the immediate source of modern scientific mechanics. This goes back to the Renaissance and has relatively little to do with the original factory system that was finally superseded by the Industrial Revolution.While Borkenau, in tracing the social background of the thought of the period, relies chiefly on the conflicts and strife of political parties, Grossmann regards this as one element only in the formation of the general social situation, which in its entirety and in the interaction of its elements explains the development of modern thought. (shrink)

We give new proofs of both incompleteness theorems. We do not use the diagonalization lemma, but work with some quickly growing functions instead.

This book presents a detailed treatment of ordinal combinatorics of large sets tailored for independence results. It uses model theoretic and combinatorial methods to obtain results in proof theory, such as incompleteness theorems or a description of the provably total functions of a theory. In the first chapter, the authors first discusses ordinal combinatorics of finite sets in the style of Ketonen and Solovay. This provides a background for an analysis of subsystems of Peano Arithmetic as well as for combinatorial (...) independence results. Next, the volume examines a variety of proofs of Gödel's incompleteness theorems. The presented proofs differ strongly in nature. They show various aspects of incompleteness phenomena. In additon, coverage introduces some classical methods like the arithmetized completeness theorem, satisfaction predicates or partial satisfaction classes. It also applies them in many contexts. The fourth chapter defines the method of indicators for obtaining independence results. It shows what amount of transfinite induction we have in fragments of Peano arithmetic. Then, it uses combinatorics of large sets of the first chapter to show independence results. The last chapter considers nonstandard satisfaction classes. It presents some of the classical theorems related to them. In particular, it covers the results by S. Smith on definability in the language with a satisfaction class and on models without a satisfaction class. Overall, the book's content lies on the border between combinatorics, proof theory, and model theory of arithmetic. It offers readers a distinctive approach towards independence results by model-theoretic methods. (shrink)

We study cofinal extensions of models of arithmetic, in particular we show that some properties near to expandability are preserved under cofinal extensions.

The volume collects classics of Marxist historiography of science, including a new translation of Boris Hessen's “The Social and Economic Roots of Newton's ...

W artykule wykazuję, że życie i twórczość Jana Jakuba Rousseau w kuriozalny sposób wpisują się w schemat tragedii greckiej. Jest to teatr jednego aktora, inspirowany przedstawieniami pierwszego tragika Tespisa. Rousseau przez całe życie z wielkim patosem gra przed światem rolę cierpiętnika, który jako człowiek jest ciemiężony przez ludzi. We wszystkich jego tekstach chodzi tylko o jego własną, jednostkowo pojętą wolność. Rzekomo broniąc tej wolności, Rousseau nakłada wiele teatralnych masek i wciela się w Boga oraz w wiele fikcyjnych postaci, dzięki którym (...) chce zmienić świat na taki, który lepiej odpowiadałby jego potrzebom. Dwa główne dzieła Jana Jakuba, _Umowa społeczna _i _Emil_, powstałe w tym samym czasie, są dramatyczną próbą połączenia _polis _z _oikos _i odtworzenia indywidualnego raju utraconego. Niebawem jego paranoja osiąga apogeum i Rousseau czuje się ofiarą powszechnego spisku przeciw niemu i czyni szaleńcze próby zachowania dla potomnych swego patologicznego dzieła, w którym występuje jako sędzia we własnej sprawie. W _Przechadzkach samotnego myśliciela _wreszcie trafia do swojego raju, ale to oznacza, że zupełnie traci kontakt z rzeczywistością i ulega iluzorycznemu utożsamieniu z wielbioną przez siebie naturą. Występując na wyimaginowanej scenie, Rousseau pewnie nie uświadamia sobie faktu, że sam jest ciemiężycielem bliskich mu osób. Cynicznie wykorzystuje bowiem sprzyjających mu ludzi, by osiągnąć życiowy sukces i potwierdzić swoją niezwykłą wielkość, oraz oddaje własne dzieci do przytułku, by nie przeszkadzały mu w karierze. W ten sposób dyskredytuje się jako człowiek i ponosi klęskę jako tragiczny twórca, ponieważ działa pod wpływem pychy (_hybris_) i nie umie adekwatnie ocenić sytuacji, w jakiej się znalazł (_hamartia_). Być może oczyszczenie z win (_katharsis_) przyniosłoby mu poddanie się medycznej terapii wodnej dla maniaków, o której pisze Foucault w _Historii szaleństwa w dobie klasycyzmu_. Rousseau jednak z niej nie korzysta, a w jego czasach nie jest jeszcze stosowana psychoanaliza Freuda, która pozwoliłaby mu opowiedzieć terapeucie wszystkie swoje sny o potędze, uwolnić się od stłumionych pragnień oraz fantazji i w końcu powrócić do świata normalnych ludzi, jako człowiek bez manii wielkości i manii prześladowczej. (shrink)

Schopenhauer uważa, że wzniosłe uczucie między dwojgiem osób zawsze jest wyrazem miłości płciowej, perfidnie wywołanej i atrakcyjnie ukazanej przez wolę życia. W gruncie rzeczy w miłości chodzi o to, aby właściwie dobrane jednostki łączyły się w pary i płodziły dzieci, przedłużając w ten sposób trwanie gatunku, a ostatecznie - zapewniając odpowiednią jakość i trwałość życia jako takiego. Osoby oszukane przez wolę życia zwykle nie osiągają spełnienia ani szczęścia, a ich jednostkowe egzystencje naznaczone są trudnym do zniesienia bólem i cierpieniem. Schopenhauerowska (...) metafizyka miłości płciowej ujawnia stosowane przez wolę kryteria absolutne i relatywne w doborze kochanków, rozpatruje kwestię rzadkiego fenomenu miłości metafizycznej oraz wskazuje na możliwość częściowego wyzwolenia się spod wpływu woli i zadbania o własne dobro. (shrink)

This article deals with basic changes in Polish society over past 20 years. On the basis of sociological surveys, the author attempts to answer the following questions: to what extent has systemic change brought about significant changes in social stratification? In which dimensions did it take place? What are the consequences of these changes for individuals and the social system? How does Polish society differ from others? As for social stratification, the only clear and unambiguous tendencies were growing inequality and (...) more marked effects of educational credentials on incomes. Contrary to expectations, barriers to mobility have not become more rigid, nor is there any clear evidence of social origins mattering more for educational achievement. Transformations in social structure have been accompanied by rising discontent with material conditions, the government, and the system as a whole. Interestingly, this wave runs counter to positive evaluations in the private sphere, displayed in relatively high self-esteem and satisfaction with friendships and family life. These optimistic attitudes contrasted with disapproval of the political class, and with the workings of democracy. The degree of legitimization of the political system in Poland appears to be the lowest among 21 European societies. When compared with the capitalist West, this constitutes one of the obstacles to modernization along Western lines. (shrink)

Grossman’s first major, published study of Marxist economic theory was a devastating critique of Fritz Sternberg’s ambitious and long book, Imperialism. The article exposed the way Sternberg failed to grasp Marx’s method and basic economic arguments, and drew impatient revolutionary conclusions from assumptions of anti-revolutionary revisionism. It also outlined Grossman’s own recovery, restatement and elaboration of features of Marx’s economic analysis, and Lenin’s conception of workers’ revolution. This abridgement consists of the first three sections of the article. An introduction to (...) Grossman’s article is published simultaneously. (shrink)

The 'Discussion' section of this issue contains the following responses to Wilfred Beckerman's article 'Sustainable Development: Is it a Useful Concept?' Environmental Values 3,3 (1994): 191-209. Herman Daly, 'On Wilfred Beckerman's Critique of Sustainable Development'; Michael Jacobs, 'Sustainable Development, Capital Substitution and Humility: A Response to Beckerman'; and Henryk Skolimowski, 'In Defence of Sustainable Development'. These criticisms are answered by Beckerman in Environmental Values 4,2.

The geography of religion is one of the younger areas of religious studies. The subject of her interests is the reciprocal ties that stand between religion and the geographical environment. On the one hand, the influence of the geographical environment on the formation of religious imaginations is investigated, and on the other hand, feedback, that is, what kind of religion does the change in the geographical environment. In addition, this area of ​​religious studies is engaged in the distribution of individual (...) religions, demographic and statistical issues, as well as analysis of the topography of holy places, problems of religious migration, pilgrimage, missions, religious tourism, etc. (shrink)