*Fresh interpretations of the greatest philosophers on the nature of truth and speculative essays on truth in law, the arts, and science*.

People often make use of a spatial “mental time line” to represent events in time. We investigated whether the eyes follow such a mental time line during online language comprehension of sentences that refer to the past, present, and future. Participants' eye movements were measured on a blank screen while they listened to these sentences. Saccade direction revealed that the future is mapped higher up in space than the past. Moreover, fewer saccades were made when two events are simultaneously taking (...) place at the present moment compared to two events that are happening in different points in time. This is the first evidence that oculomotor correlates reflect mental looking along an abstract invisible time line during online language comprehension about time. Our results support the idea that observing eye movements is likely to “detect” invisible spatial scaffoldings which are involved in cognitively processing abstract meaning, even when the abstract meaning lacks an explicit spatial correlate. Theoretical implications of these findings are discussed. (shrink)

The question of the moral status of human nature is today being posed above all under the influence of medical and biotechnological aspects. These facilitate not only an increasing number of, but also increasingly far-reaching interventions and manipulations in humans, so that the perspective of a gradual "technologization" of his physical constitution can no longer be regarded as merely utopian. Some authors are convinced that this disturbing development can only be halted when an inherent value is (once again) ascribed to (...) human nature. After a short description of this situation (I), the following paper first examines the difficulties that arise as regards an adequately precise descriptive definition of human nature (II) and, in a second step, the problems posed by the necessity to define the normative status of human nature (III). It hereby comes to the conclusion that a precise definition of "human nature" is not possible for fundamental reasons, and that only a weak normativity can be warranted. (shrink)

This paper advances ways in which the understandings of “nature” and “creation” can be seen to overlap through specialized relations between humans and their environment. The hope of redemption of nature, united with evidences of grace in the advancements of science, can become helpful guides toward a theological interpretation of technology and the emerging character of human relations with nature.

Probably no one has done more than Frankena to bring about the recent shift in philosophical interest from the primarily linguistic concerns of metaethics to what he calls “meta-morals,” that is, to questions about morality as a whole. Instead of investigating what so-called ethical terms stood for, or whether ethical utterances employed propositions or proposals or imperatives or whether they expressed feelings, beliefs, descriptions or prescriptions, or whether they conformed to ordinary propositional logic or to an imperatival or some other (...) logic of their own, Frankena set out to investigate the moral enterprise itself. Quite recently he put together the results of these reflections in two series of lectures, “Three Questions About Morality” and Thinking About Morality. My own views had always been very close to his, but these recent lectures, which for the first time put his thoughts on this topic together in a systematic way, have made clear to me that, while the starting point of our investigations is indeed the same, our conclusions diverge on a number of important points. I want to take up some of the problems to which we offer different solutions. (shrink)

The global array may be a useful concept in studying behavior in a complex environment, especially in the context of dynamical systems theory. However, Stoffregen & Bardy's arguments are weakened by the conflation of sensation and perception, and by the lack of evidence for synergy between stimulus energy arrays; strong evidence places the convergence of sensory stimuli inside the head.

My two major theses are that (i) prescriptivism obscures certain parallels between practical and theoretical reasoning, Lends plausibility to the false view that practical reasoning is not empirically based, And misunderstands ordinary usage; (ii) the main difference between claims of theoretical and practical reasoning lies in the logical relation between the conclusions of such claims and what they license: beliefs and intuitions, Respectively.

De kennis van de "werkelijkheid", die zich achter den dichten nevel van veelzinnige woorden verbergt, is op het gebied der massa-psychologie wel heel moeilijk toegankelijk. Dit blijkt duidelijk uit de heerschende theorieën, inzonderheid de pessimistische theorieën van de laatste halve eeuw, over den zoogenaamd noodlottigen invloed van het saamhoorigheidsgevoel op het oordeel van de, in zulk een gevoel vereenigde, menschen. De meeste der opvattingen, die thans over de mogelijkheden en de onontbeerlijkheid der politieke propaganda worden verkondigd, passen in hetzelfde kader (...) van onklare, overdreven angstvoorstellingen betreffende de verstandelijke tekortkomingen van den mensch in de massa. Het nuchtere onderzoek, dat op de vaststelling van verifieerbare feiten is gericht, dient zich te hoeden voor de vele fouten, die vooral op het gebied der massa-psychologie plegen te worden gemaakt. Het dient zich voornamelijk bewust te zijn, dat het gevaar eener ongegronde veralgemeening hier bijzonder groot is. We zien "dè massa" niet, zelfs niet, wanneer we menschenmenigten vóór ons zien. We willen immers doordringen tot de onzichtbare gevoelens, waarvan we niet kunnen weten, in hoeverre en in welken graad ze zich van de menschen, die we zien, hebben meester gemaakt! Inderdaad zijn we dan ook niet in staat, de "massa" psychologisch te onderzoeken, maar wel afzonderlijke individuen, zij het dan ook vele individuen. Daarbij komt nog, dat de in dit verband voor de geestelijke processen gebezigde woorden zoo vaag onmogelijk zijn. We kennen bij voorbeeld zeer weinig nauwkeurige bijzonderheden, wanneer we de "meening" van een mensch "vaststellen". Want de "meening" is ook voor den enkelen mensch een min of meer vaag begrip. En voor de "openbare meening" geldt dit in het bijzonder. Voorzichtig te werk gaande, kunnen we evenwel voldoende en betrouwbare waarnemings-resultaten op dit terrein te bereiken, wanneer we door den woordnevel heendringen. Zulke resultaten worden bij voorbeeld verkregen door de waarneming van het gedrag van krantenlezers in verband met pogingen tot beïnvloeding der meening door censuur, door misleiding en andere "propaganda"-middelen. Het gedrag der krantenlezers schijnt ons veelal vol tegenstrijdigheid, maar geeft den deskundige toch een bruikbaar en scherp-omlijnd beeld van onbewuste neigingen en behoeften. Overschat wordt in den regel het aantal menschen, dat tot blinde daden van zoogenaamde massahartstocht wordt opgezweept. Het nuchtere onderzoek van de feiten toont aan, dat de meerderheid slechts de rol van radelooze en hulpelooze toeschouwster speelt, een toeschouwster, die in den grond der zaak vreedzaam en verdraagzaam is. Het gedrag der meerderheid wordt in zulke gevallen bepaald door dwang en intimidatie. De problemen der massa-psychologie, die nog niet zijn onderzocht, liggen dan ook hoofdzakelijk op dit gebied. Voornamelijk dient de werking van dwang en intimidatie -- de "moreele" en de gewelddadige intimidatie -- te worden onderzocht en haar invloed op de achteraf gevormde meening der meerderheden, die zich in radelooze gelatenheid in hun lot hebben geschikt. De door gewelddadige minderheden uitgeoefende dwang en intimidatie zijn altijd en overal de oorzaken van de ontstellende ontaardingsverschijnselen van het saamhoorigheidsgevoel, die op rekening van de "massa" worden gesteld. (shrink)

The emotions surrounding the question of Kosovo’s future owe their intensity to the long history of human rights abuses in the province. The years 1945–1966 and 1987–1999, in particular, saw harsh repression of local Albanians and a systematic favoring of local Serbs. Since June 1999, the province has been under international supervision, and, in this period, Serbs complain that they have been the victims of repeated acts of violence at the hands of Albanians. This article provides an overview of human (...) rights abuses since 1945 and closes with a brief assessment of the international plan presented by UN mediator Martti Ahtisaari in February 2007. (shrink)

BREYSIG: SEIN U. ERK. GESCHICHTL. DINGE BD. 3.