The specification of specific and often unique fates to individual cells as a function of their position within a developing organism is a fundamental process during the development of multicellular organisms. The development of the Drosophila embryonic central nervous system serves as an excellent model system in which to clarify the developmental mechanisms that link pattern formation to cell-type specification. The Drosophila embryonic central nervous system develops from a set of neural stem cells termed neuroblasts. Neuroblasts arise from the ectoderm (...) in an invariant pattern, and each neuroblast acquires a unique fate based on its position within this pattern. Two groups of genes recently have been demonstrated to govern the individual fate specification of neuroblasts. One group, the segment polarity genes, enables neuroblasts that develop in different anteroposterior positions to acquire different fates. The second group, referred to as the columnar genes, ensures that neuroblasts that develop in different dorsoventral domains assume different fates. When integrated, the activities of the segment polarity and columnar genes create a Cartesian coordinate system that bestows unique fates to individual neuroblasts as a function of their position of formation within the ectoderm. BioEssays 1999;21:922–931. © 1999 John Wiley & Sons, Inc. (shrink)

Şiâ’nın temel inanç ilkelerinden biri olan ricʿat doktrini potansiyel olarak radikal yorumlara olanak sunmaktadır. Ricʿat inanışının arka planında gaybet anlayışı ve ona yüklenen insan üstü özel mana son derece hayati öneme sahiptir. Şiîlik içerisinde günümüze ulaşan ve Şiîlerin büyük çoğunluğunu oluşturan İmamiyye ya da On iki İmam (İsnâ aşeriyye) Şiîliğine göre, on ikinci imam Muhammed b. el-Hasan, 941 yılında büyük gaybete gitmiştir. Bu doktrinle, gizli imamın bir gün geri döneceğine, zulüm ve haksızlıklarla dolu olan tüm dünyayı adaletle hükmedeceğine ve refaha (...) ulaştıracağına inanılır. Esasında ricʿat inanışıyla ilgili ortaya atılan iddiaları daha erken dönemlere götürmek mümkündür. İslam tarihinin erken dönemlerinde, Ali b. Ebi Talib (ö. 40/661) ve oğlu Hüseyin (ö. 61/680) gibi önemli şahsiyetlerin ölümsüzlüğünü iddia eden bazı radikal mezhepler (gulât) ortaya çıkmıştır. Onuncu yüzyıl da yine Şiîler arasında gaybette olduğuna ve tüm insanlığa rehberlik etmek üzere bir gün yeniden ortaya çıkacağına inanılan gizli imam Muhammed b. el-Hasan'ın dönüşüne dair bu tür iddialara sahne olmuştur. Bu çalışmada Şiâ içerisinde ortaya çıkmış üç alt grup olan Nusayrîler, Dürzîler ile Bâbî ve Bahâîler’in ricʿat doktrinine yükledikleri anlam incelenmektedir. İlk ikisi eş zamanlı olarak onuncu yüzyılda, Bâbî ve Bahâîler ise on dokuzuncu yüzyılda ortaya çıkmıştır. Ricʿat doktrinine yaklaşımda bâb kavramının aracılık görevini üstlendiğini ifade etmek gerekir. Nusayrî fırkasının kurucusu Muhammed b. Nusayr en-Nemîrî (ö. 270/883), kendisini on birinci ve on ikinci imama açılan kapı olarak ilan ederek ricʿat doktrinine ezber bozan bir yaklaşım ortaya koymuştur. Buna ilaveten, tanrının ruhunun Hz. Ali’nin bedeninde zuhur ettiği, sonrasında da bu ruhun on ikinci imama gelinceye kadar imamların bedenlerine intikal ettiği inancı yayılmıştır. Dürzîler bâb kavramından ziyade doğrudan Hakim Biemrillah’ın ulûhiyyetine odaklanmışlardır. Bâbî ve Bahâîler ise bâb kavramı temel olmak üzere mehdilik ve yeni bir din olma iddiasıyla ricʿat doktrinini te’vil etmişlerdir. Özellikle Nusayrî ve Dürzîler ricʿat inanışını yorumlayarak bunu hulûl ve tenasühe dönüştürmüşlerdir. Bâbî ve Bahâîler ise nübüvvet vazifesinin Hz. Muhammed ile son bulduğu inanışını reddederek ricʿat anlayışını nübüvvete dönüştürmüşlerdir. Böylece onlar, önceki dinlerin hükümlerini ortadan kaldıran yeni bir din olma iddiasında bulunmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı, Şiîlik içerisinden neş’et ederek ortaya çıkmış yukarda adı geçen mezheplerin ricʿat doktrinine nasıl yaklaştıklarını ve bu olguyu ne olarak yorumladıklarını ortaya koymaktır. (shrink)

Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (Doğu bilimi) Araştırmaları (...) Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

Ilan Pappe, one of the New Historians in Israel, answers Amaya et Bacha’s questions concerning the disciplinary proceedings initiated against him by the administration of the University of Haifa. Pappe argues that the measures taken against him were the result of his critique of Israeli academia for its lack of independence, as well as of his scholarly work on the « Nakba » and, in particular, the ethnic cleansing of the Palestinian village of Tantura at the founding of the (...) state of Israel. In an academic milieu characterized by conformism and cowardice, the work of the New Historians is less and less tolerated by the Israeli authorities. (shrink)

This book critically analyzes important current issues in international development-growth, poverty, inequality, participation, consumption, corruption, gender, race, LGBT politics, revolution, universalism-by deploying key psychoanalytic concepts-enjoyment, fantasy, antagonism, fetishism, envy, drive, perversion, hysteria. It draws on the work of Lacan and Žižek, and on psychoanalytic postcolonial and feminist scholarship.

The computer simulation study explores the impact of the duration of social impact on the generation and stabilization of cooperative strategies. Rather than seeding the simulations with a finite set of strategies, a continuous distribution of strategies is being defined. Members of heterogeneous populations were characterized by a pair of probabilistic reactive strategies: the probability to respond to cooperation by cooperation and the probability to respond to defection by cooperation. This generalized reactive strategy yields the standard TFT mechanism, the All-Cooperate, (...) All-Defect and Bully strategies as special cases. Pairs of strategies interacted through a Prisoner's Dilemma game and exerted social influence on all other members. Manipulating: (i) the initial distribution of populations' strategies, and (ii) the duration of social influence, we monitored the conditions leading to the emergence and stabilization of cooperative strategies. Results show that: (1) The duration of interactions between pairs of strategies constitutes a crucial factor for the emergence and stabilization of cooperative strategies, (2) Unless sufficient learning intervals are provided, initializing the simulations with cooperative populations does not guarantee that cooperation will sustain. (shrink)

This article discusses two issues of majority-minority relations in deeply divided societies. The first is the legitimacy of the transfer of a homeland minority — along with the territory it inhabits — to a neighboring kin-state against the will of the minority or most of its members. The second is the constitutional validity of legislation that renders citizenship or the right to vote contingent upon an oath of allegiance to the state or to its fundamental attributes. These two interrelated steps, (...) advanced by a central partner in the current government coalition in Israel, are aimed at the Arab-Palestinian minority. This article’s main focus is the examination of Israeli constitutional law safeguards that may prevent the implementation of these initiatives, which I find to be very dangerous. (shrink)

The original version of this article unfortunately contained a mistake: The equation on page 34 was incorrect. The corrected equation is given below.

The presence of minorities and immigrants in national sports settings specifically in football, is well documented in many places around the world. The growing presence of Arab ethnic minorities on...

Video assistant referee was officially introduced into soccer regulations in 2018, after many years in which referee errors were justified as being “part of the game.” The technology’s penetration into the soccer field was accompanied by concerns and much criticism that, to a large degree, continues to be voiced with frequency. This paper argues that, despite fierce objections and extensive criticism, VAR represents an important revision in modern professional soccer, and moreover, it completes a moral revolution in the evolution of (...) the sport as a whole. Theoretically speaking, this technology enables an improvement in the sport’s professional standards and its public image and prestige, and especially its moral standards – Fair play. Furthermore, the introduction of this technology makes it possible to discover additional weaknesses (Standardization for extra time, a clear definition of a handball offense and more) that professional soccer regulations will probably be forced to address in the future. (shrink)

Recently, we proposed a fundamental subdivision of the human cortex into two complementary networks—an “extrinsic” one which deals with the external environment, and an “intrinsic” one which largely overlaps with the “default mode” system, and deals with internally oriented and endogenous mental processes. Here we tested this hypothesis by contrasting decision making under external and internally-derived conditions. Subjects were presented with an external cue, and were required to either follow an external instruction or to ignore it and follow a voluntary (...) decision process . Our results show that a well defined component of the intrinsic system—the right inferior parietal cortex—was preferentially activated during the “free-will” condition. Importantly, this activity was significantly higher than the base-line resting state. The results support a self-related role for the intrinsic system and provide clear evidence for both hemispheric and regional specialization in the human intrinsic system. (shrink)

Ilan Gur–ze’ev; Bildung and Critical Theory in the Face of Postmodern Education, Journal of Philosophy of Education, Volume 36, Issue 3, 16 December 2002, Pages.

This chapter contains sections titled: References.

The presence of sports fans in the stands is considered a natural and essential element of sporting events. Beyond the atmosphere fans create and the color they add to the game, their presence reflects the idea that the game is more than a competition between two teams —it is a grand battle between communities and identities, which is also the reason that fans are willing to sacrifice so much on behalf of their team. As is other areas of life, the (...) COVID-19 pandemic created an unusual situation, in which sporting events were held without spectators in the stadium stands. In many places around the world, professional sporting activities were permitted but spectators were not allowed into the stadiums due to social distancing restrictions. The current study examines this unique situation and through it, gains an understanding of fans’ beliefs concerning the significance of spectators and their presence in the stadium. Through in-depth interviews with football fans who regularly attend games, the current study explores football fans’ experiences as they viewed “ghost games”. Findings show that this unique situation, caused by the global pandemic, heightened fans’ deep-rooted connection to sports and to their favorite team, and also exacerbated the social, emotional, and professional implications of viewing football games with no spectators. (shrink)

Those who campaign for law reform to permit “euthanasia” may seek different things and at least some of what they seek may already be permissible under the criminal law of England and Wales. In this paper I examine one means whereby the criminal law delivers outcomes acceptable to the euthanasia lobby, that is the curious notion of “causation” deployed by the law, which adds a value override to the more usual notion of factual causation such that, for example, if medical (...) treatment falls within the acceptable range as normal and proper, the pre–existing injury or illness is treated as exclusively the cause of death and the doctor escapes criminal liability, even where the medical treatment will shorten life to the certain knowledge, possibly even the wish, of the doctor. Thus the law may already be delivering a range of outcomes — euthanasia in a weak sense — acceptable to the euthanasia lobby. If so, it achieves this by stealth. That is inappropriate to the doctor–patient relationship, which is one of trust. So there is a strong case for greater transparency. Moreover, there are limits to the acceptable outcomes which an unreformed criminal law can deliver and in a range of cases the criminal law condemns the doctor to impotence and the patient to a prolonged, miserable and undignified death. So there is also a case for going beyond the current law and legalising euthanasia in a strong sense. (shrink)

The author examines the role of discourse in a democratically organized society, where socially significant issues are resolved through collective discussion and criticism of the parties' claims. Discourse is considered as a practice of communicative relations aimed at achieving social harmony. It appears as the highest instance of social life, which determines norms, values and individual aspects of social life. However, there are also difficulties that Karl Otto Apel faces in justifying democracy, in particular in the context of the existence (...) of "institutions of discourse". It is assumed that discourse as an institution should overcome the limits of other institutions. The author infers the ultimate nature of philosophical reasoning in transcendental pragmatics and insists on the defined institution of the transcendental language game as a meta-institution that encompasses rational conventions between social subjects. (shrink)

This article focuses on three recent controversies in which Žižek has been embroiled and for which he has taken positions that rest on the notion of antagonism. His views on Eurocentrism, the European refugee crisis and trans politics have been the subject of notable disapproval, if not denunciation. Critics reproach him for being Eurocentric, racist and transphobic, charges which he has repeatedly countered. The article will examine the differing theoretical and political positions in these debates, underlining what Žižek’s critics miss (...) or misunderstand about his notion of antagonism. While I side firmly with Žižek on the substance of these issues, I nonetheless consider the extent to which at least part of the disagreement here centres on the performative rather than the strictly “theoretical”: Might his critics be reacting to his overexposure? Could such overexposure be interpreted as an attempt at having the last word? And to what extent does the antagonistic form of Žižek’s interventions militate against their theoretical content? (shrink)

Seria um abuso sexual o príncipe roubar um beijo da Bela Adormecida? Quem brinca de polícia e ladrão pode virar bandido? Games violentos criam assassinos? Mas quem nunca matou uma formiga? E quem nunca "roubou pão na casa do João"? O filósofo Luiz Felipe Pondé se une aqui a Ilan Brenman, psicólogo e premiado autor de livros infantis, para fazer um panorama do politicamente correto e discutir suas influências na formação das crianças e, consequentemente, dos adultos que elas se (...) tornarão. Os autores mostram que essa verdadeira patrulha do pensamento tem nos feito perder a capacidade de interpretar a vida, com seus símbolos e suas ironias. Com isso, vemos um número cada vez maior de pessoas com dificuldades em lidar com as emoções que sentem, deprimidas e inseguras. A obra provoca a refletir: talvez o lobo mau não viva apenas nos contos de fadas, mas esteja a nos espreitar na escola, na família, na política, na sociedade, enfim. Para enfrentá-lo, ser livre para pensar e se expressar é fundamental. (shrink)

The author suggests that law is best represented, understood, and taught in the form of open‐ended, defeasible, normative, conditional propositions. The meaning, role, and significance of defeasibility is explained by presenting three ‘canonical forms’ and by distinguishing exceptions and overrides. The role of equity in the law of contract, as understood by the author, is taken as an exemplar of override and parallels are drawn with policy in the English law of tort and with mercy in the criminal law of (...) England and Wales. The third and preferred canonical form is sequenced and internally differentiated and seeks a satisfactory middle way between all‐or‐nothing rules and wild‐card discretion and a reconciliation of the surface demands of legal rules and the deeper values embedded in law. The suggested approach therefore resists closure and seeks a conceptual restructuring of law which opens it up to the influence of notions such as justice and equity and locates them as open‐ended conditions of defeasance inhabiting the express or implied ‘unless…’ clause which is taken to be an element in every fully‐formed statement of law. This approach accommodates law as a locus not only of traditional rule‐based reasoning, but also of open‐ended internal moral reasoning invoking deeper values inherent in law and only imperfectly captured and implemented by formal legal rules. (shrink)

Here, we revise Pietraszewski's model of groups by assigning participant pairs with two triplets, denoting: the type of game that models the interaction, its critical switching point between alternatives, and the perception of strategic similarity with the opponent. These triplets provide a set of primitives that accounts for individuals' strategic motivations and observed behaviors.

ABSTRACTBeing able to resist temptation at a young age is crucial for successful functioning yet it can be challenging. According to the Selection, Optimization, and Compensation with Emotion Regulation framework, one central element of successful functioning is selection which involves choosing among regulatory options whose resource requirements fits with the amount of available resources an individual possesses. Although conceptually important, direct empirical evidence is lacking. Accordingly, the present study utilised performance based measures to examine the interactive effect of regulatory selection (...) to resist temptation, and individual differences in executive resources, on functioning in young children. Specifically, 39 first grade children that varied in executive resources, selected between two major regulatory strategies to resist temptation, that varied in their resource demands, and were evaluated on successful functioning... (shrink)

We show that Dedekind, in his proof of the principle of definition by mathematical recursion, used implicitly both the concept of an inductive cone from an inductive system of sets and that of the inductive limit of an inductive system of sets. Moreover, we show that in Dedekind’s work on the foundations of mathematics one can also find specific occurrences of various profound mathematical ideas in the fields of universal algebra, category theory, the theory of primitive recursive mappings, and set (...) theory, which undoubtedly point towards the mathematics of twentieth and twenty-first centuries. (shrink)

A dialogic commentary on the ethics of the sages (tractate avot).

Name der Zeitschrift: Semiotica Jahrgang: 2015 Heft: 205 Seiten: 229-242.

This book claims that there is a negativity at the core of all social articulations that provides the basis for a universal politics. Drawing principally on the work of Slavoj Žižek, the book suggests that the social is punctured by an impossibility-an incompletion-which rather than serving as a barrier to politics, lays a foundation for shared struggle. The book thus argues for a negative universality, rooted not in a positive element (e.g., identity-based politics) but a discordant one, so that under (...) our current global capitalist system, solidarity is to be forged on the basis of social antagonism (i.e., shared experiences of exploitation and marginalization). Such a conception of shared struggle avoids the trap of both a neocolonial universalism (e.g., the rights of white men parading as universal rights) and the narrow particularism of identity-based politics. Most importantly, it foregrounds the struggles of the systematically dispossessed and excluded (the permanently unemployed, migrants, refugees, sweatshop laborers, etc.), who stand as symptom of our global capitalist order. The book compares "negative universality" with four competing contemporary versions of universalism-conservative, liberal, postcolonial, and Marxist. It also brings "negative universality" into dialogue with present-day critics of universalism-postmodernists, post-Marxists, queer theorists, decolonial pluriversalists, and new materialists. Finally, it examines what a universal politics might look like today in the context of such key global sites of struggle as climate change, the refugee crisis, the Palestinian question, Black Lives Matter, #MeToo, Political Islam, workers' struggles, the Bolivian state under Morales, the European Union, and COVID-19. (shrink)

In the Corpus Aristotelicum there are two different theories of substance which apply to the sublunary world. The first theory is found in the Categories and selects the individual concrete as a primary substance. The second is found in the Metaphysics and selects the Form and the Essence as a primary substance. Most of the interpretations of modern Aristotelian scholarship claim an inconsistency. They suggest that if at all Aristotle has a theory of substance, then it is either the substance (...) theory of the Categories or the one of the Metaphysics but not both of them. The supposition of all these interpretations is that Aristotle’s theory of substance is unambiguous and that there can be only a single primary substance. These interpretations suppose that the theory of substance is applicable only to a single domain, namely to ontology.In my paper I argue that this supposition is false. I suggest that Aristotle’s theory of substance is applicable not only to ontology but also to the domain of determinology whose meaning is explained in the paper. The theory of substance of the Categories applies to ontology whereas the one of the Metaphysics applies to determinology. The two theories are consistent with each other in a way that there are two commensurate sorts of primary substance: the individual concrete as the ontological primary substance of the Categories and the Form‑Essence as the determinative primary substance of the Metaphysics.Furthermore, I claim that Aristotle’s concept of substance is manifold and flexible. The concept evolves and is expanded in the Metaphysics. It is manifold because his theory of substance has a certain structure which includes the following three criteria for selecting a primary substance: subjecthood viz. being a subject, independence and determined individuality. Aristotle’s concept of substance is flexible because these criteria do not have an absolute signification per se but are general and relative. They get a final signification when they are applied either to the ontology in the Categories or to the determinology in the Metaphysics. Their application to a certain domain establishes a theory of substance according to the domain in question and selects a primary substance according to the same domain. Aristotle’s concept of substance is flexible also because in the Metaphysics he enlarges his first concept of substance expressed by the three criteria by adding a new sort of substancehood expressed by the idion criterion. (shrink)

Several terms encountered in Mesopotamian sources stand for titles of persons who served either in the palace or in the temple and displayed ambiguous gender qualities. Some of these persons, albeit being males, were characterized by feminine traits and were therefore considered by their society to be effeminate. One of the terms related to these gender-ambiguous persons was kulu’u, whose exact meaning has never been fully determined, mainly because of the scarcity of its textual attestations. On several occasions this term (...) is mentioned in contexts expressing scorn and contempt and was thus used as a pejorative expression. This paper aims at elucidating this phenomenon by clarifying the nature of the vague term kulu’u and subsequently the reasons for its use as a derogatory term. (shrink)